Witam

jak się mają do siebie:
częste ostatnio nauczanie (np.Błaszkiewicz i inni), o tym,
że "łaska buduje na naturze",
że "powinniśmy rozwijać talenty, które Bóg w nas złożył",
że "powinniśmy służyć tym darem jaki otrzymaliśmy"
(to chyba z 1 Kor zresztą),

a teksty z Ewangelii w stylu:
"kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie,
weźmie swój krzyż i niech mnie naśladuje", lub
"kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca, matki,
[...] nadto i siebie samego, nie może być Moim uczniem",
"nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego,
co posiada, nie może być Moim uczniem"


pytanie pomocnicze:
czy jest ogłoszony świętym/błogosławionym ktoś,
kto po prostu starał się dobrze wypełniać swoją pracę
opartą na zainteresowaniach, rozwijać się w niej,
by móc ją wykonywać coraz lepiej,
kto starał się być dobrym mężem/żoną,

czy też bycie świętym/błogosławionym jest zarezerwowane
tylko dla męczenników, albo takich, którzy jak św.Brat Albert,
czy bł.Jan Paweł II rzucili (zakopali?) swoje talenty
(odpowiednio malarski i aktorski), żeby "iść za głosem Boga"

Moim skromnym zdaniem - wielu ludzi (wystarczy chyba kliknąć w internet ) - otóż wielu dobrze spełniających swoje obowiązki zostało wyniesionych na ołtarze - nie były to konsekrowane osoby .
Natomiast odnośnie tych talentów - to jest troszke inaczej - talenty o ktorych mowa w piśmie to talenty duchowe - dobroć , milość , sprawiedliwość , miłosierdzie ... i tak można wymieniać i to te talenty masz rozwijać .Bóg nie zapyta czy doskonaliłeś sie w grze na skrzypcach , czy dobrze malowałeś - ale raczej zapyta czy w konkretnej sytuacji okazałeś dobroć , czy doradziłeś czy pomogłeś .Jezus Chrystus mówi też - to jest właśnie wezwanie i nauka .

to właśnie zaparcie się samego siebie, kochanie swoich rodziców mimo wszystko, czy też rozwijanie talentów, wszystko to aby miało swój właściwy sens, tor, drogę musi opierać się właśnie na Bogu, na Jego osobie abyśmy umiejąc Go naśladować mogli dawać siebie innym. każdy jest powołany do świętości bez względu na stan jaki sobie obierze, czy to będzie małżeństwo, zakon czy tez samotność. każdy kto ktoczy za Chrystusem i stara się być lepszym zaczynając od siebie nie traci nic co zyskał ale wręcz ma możność to rozwijać na większą skale. o Świętych o których piszesz nic nie stracili nie zatracili swoich talentów wręcz przeciwnie zyskali nowe takie które zarówno ich samych jak i co najważniejsze i na pierwszym miejscu być powinno samego Boga do chwały Nieba. szli za natchnieniem Ducha Świętego od Niego - Parakleta - otrzymywali pomoc, wsparcie i natchnienie do rzeczy wielkich. wśród osób świeckich też mamy Świętych wystarczy pogrzebać w internecie.
a co do wątku polecam przeczytać książkę "Matka Teresa z Kalkuty. Ukryty Ogień" myślę że chociaż częściowo coś będzie łatwiejsze do pojęcia rzecz jasna na Chwałę Bożą