Gdzie szukać miejsc z takimi rekolekcjami?

http://rekolekcje.vel.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=131:terminy&catid=1:aktualnoci&Itemid=10
//Terminy rekolekcji na rok 2011
http://www.icfd.pl/ (Ignacjańskie Centrum Formacji Duchowej)
//Gdynia

Np googlujac...

Ale Elbrus byl szybszy
Dodam tylko:
http://www.fitnessduchowy.pl/index.php? ... l=7&id=166
http://www.eccc.pl/p/duchowosc-rekolekc ... /index.php

W kwestii wyjaśnienia...
Szukając przewodnictwa duchowego, trafiłam m.in. na informacje dot. Rekolekcji Ignacjańskich. Można w nich uczestniczyć w różnych miejscach w PL. Jednak... rozmawiałam także z kilkoma osobami, które uczestniczyły w wyż. wym. (m. in. księża) okazuje się, że to nie takie proste. Do tych rekolekcji też dobrze byłoby się przygotować. Wiem, że każdy z nas jest inny, ale te rekolekcje nie są dla każdego.
Jestem po pierwszym spotkaniu z księdzem, który zgodził się podjąć wyzwanie mojego kierownictwa duchowego. Myślę, że jestem na dobrej drodze. Będę tu czasem zaglądać... jeżeli będziecie Państwo potrzebować informacji, chętnie się podzielę. Myślę, że rzeczywiście warto zacząć od Przewodnika Duchowego, który też może "podprowadzić" pod te rekolekcje. Wszystko w swoim czasie...

Wpisz w dowolną wyszukiwarkę hasło rekolekcje ignacjańskie i świat stoi otworem.
Ja jeżdżę do Częstochowy. Co do przygotowania. Nie wiem jakie przygotowanie mają na myśli moi przedmówcy.
Myśle że najbardziej liczy się pragnienie bycia z Bogiem
Pozdrawiam

Nie ważny jest wiek lecz pokora. Wystarczy być pokornym i zaufać Bogu, że chce nas prowadzić drogą Rekolekcji Ignacjańskich.
A jest w czym wybierać, jeśli chodzi o ośrodki rekolekcyjne.
Polecam jezuickie ośrodki rekolekcyjne:
- Gdynia - z pięknym tarasem widokowym, z widokiem na zatokę w kierunku Helu,
- Kalisz- posiada zadbany, piękny ogród skłaniający do medytacji,
- Częstochowa ... Jasna Góra,
- Zakopane - w otoczeniu masywnych Tatr,
- Czechowice-Dziedzice - miejsce, któremu patronuje św.Andrzej Bobola,
- Falenica - bliskość Warszawy, bardzo dogodna dla mieszkańców stolicy.

Ciekawie też prowadzone są RI w Starej Wsi. Są to rekolekcje z indywidualnym prowadzeniem, organizowane przez Wspólnotę Sióstr Zawierzenia.

Polecam Rekolekcje Ignacjańskie, bo są dla każdego.
Wystarczy zaufać Panu Bogu.

Moim pierwszym kierownikiem duchowym był ksiądz, który mnie nawrócił. Poprosiłam go o tę posługę ponieważ cała ta sytuacja mnie przerosła. Nie była to łatwa relacja, pod koniec oboje bardzo się męczyliśmy. Dziś wiem, że błędy były po obu stronach. Zdecydowałam, że nigdy więcej nie będę mieć kierownika duchowego. Bóg, jednak chciał inaczej. Ta relacja też nie jest łatwa, chociaż z innych względów, ale właśnie największa łaska jest w tych trudnościach...

Witaj Alinko,
może porozmawiamy o typowych błędach w kierownictwie duchowym? Kiedyś wyczytałam, że nie powinno się przechodzić na ty. Należy rozmawiać wyłacznie o sprwach wiary, duchowości. Co o tym sądzisz?
Pozdrawiam

Moje osobiste doświadczenia ograniczają się, że tak powiem do kierownictwa duchowego zintegrowanego ze spowiedzią, co wymusza odpowiednie formy. Myślę, że dystans jest bardzo potrzebny, podobnie jak zawężenie tematyki, do duchowości i wiary. Podobnie jak w przypadku duchowej przyjaźni. Przyznam, że bardzo niewiele wiem o najbliższej mi duchowo osobie (nie jest to kierownik), nawet nie wiem ile ma dzieci. Ważne, że mamy podobną wrażliwość, podobnie myślimy i bardzo kochamy tę samą Osobę, a właściwie Trzy Osoby.
Jeśli chodzi o błędy. Pierwszy z moich kierowników duchowych miał własną koncepcję mojego życia duchowego, niestety bardzo różną od drogi, którą prowadził mnie Duch Święty.
Był tam też i mój poważny błąd. Ja niewiele i niechętnie dzieliłam się moimi wewnętrznymi doświadczeniami (na początku myślałam, że dopadła mnie jakaś psychoza - nie miałam pojęcia o duchowości - to co się ze mną działo, zupełnie mnie zaskoczyło.)
Obecny kierownik duchowy nie popełnił większych błędów jako kierownik duchowy, zawiódł mnie za to i to bardzo jako duszpasterz.

Tak naprawdę, to nikt ne jest doskonały. Kierownik duchowy ma pomagać, bym zbliżała się do Boga. Pomaga rozeznawać czym są strapienia i pocieszenie duchowe. Jak sobie z nimi radzić. Trudno jest znaleźć złoty środek, gdy zaleca się jednocześnie szczerość jak i pewną powściągliwość w relacjach.
Pozdrawiam

Jestem przyjęta na Fundament Rekolekcji Ignacjańskich, rozpoczynają się 25.stycznia.
Właściwie cały ten czas od listopada przygotowywałam się do nich. Mam już Kierownika Duchowego, który mi bardzo pomaga rozeznać co jest co... Przyglądam się sobie, swoim uczuciom.
Jestem zaskoczona, że ten Ksiądz właściwie mnie nie zna, a dobrze wie co mi w środku siedzi i uwiera. Rozmawia ze mną spokojnie, bez emocji, a jednocześnie czuję, że mnie słucha i interesuje go to co mówię.
pozdrawiam mb

A czy mógłby mi ktoś wyjaśnić, tak z własnej praktyki, na czym polega kierownictwo duchowe w Kościele katolickim? Nie za bardzo się orientuję na czym to polega. To znaczy, w moim Kościele - prawosławnym - jest coś co nazywamy duchowym ojcostwem i co polega również na pomaganiu drugiej osobie w jej życiu duchowym. Nie wiem jednak czy jest to tożsame z katolickim rozumieniem kierownictwa duchowego. Mógłby mi to ktoś objaśnić?

Nektariusz- zdaje się, że są to pojęcia tożsame. Kierownictwo (ojcostwo/macierzyństwo, towarzyszenie) duchowe polega na pomaganiu drugiej osobie w życiu duchowym, przez osobę, która jest dalej na ścieżce wiary. Wspiera się poprzez modlitwę, przykład życia, rozmowę. Trudno mi wskazać ewentualne różnice między katolickim a prawosławnym rozumieniem kierownictwa, bo nie znam szczegółów, jak to wygląda w Waszej tradycji. Wydaje mi się jednak, że sama idea jest wspólna i sięga korzeniami do ojców pustyni.

Dzięki za odpowiedź:) Idea jest zapewne podobna. Ciekawi mnie jednak praktyka.

Kto może zostać kierownikiem duchowym w Kościele katolickim? Każdy ksiądz? Wygląda to tak, że dana osoba znając danego księdza, np. spowiadając się u niego, dochodzi do wniosku, że tenże ksiądz jest bardzo doświadczony w życiu duchowym i mógłby pokierować jej życiem duchowym jako osoby mniej doświadczonej?
Czy sam ksiądz może zaproponować, że zostanie czyimś kierownikiem duchowym?
Na czym opiera się ksiądz udzielając porad duchowych, wyłącznie na własnym osobistym doświadczeniu w swoim życiu duchowym?

Witaj Marzeno!

Z tego,co wiem kierownikiem nie musi być osoba duchowna.Kierownictwo nie musi być równoległe ze spowiedzią.Możesz mieć stałego spowiednika i dodatkowo kierownika duchowego,którym może być osoba świecka ale żyjąca zgodnie z wolą Bożą,świątobliwa i obdarzona darami Ducha Świętego.

Pozdrawiam i życzę wielu łask Bożych!