Czego to ma dowodzić? Jeśli chodzi o mnie to nie wypowiedziałem się tam dlatego, że nie faworyzuję żadnego świętego.

To, że Twoich emocji nie kontroluje rozum nie jest dowodem na to, że jesteś osobą bardziej uczuciową/uduchowioną niż ja.

Dla mnie to bezczelność a nie odwaga, a jeśli Bóg to akceptuje to chyba tylko z litości dla zagubionej duszyczki.

Twoje rozumowanie opiera się na zasadniczym błędzie - traktujesz zamiennie wspólnotę i jednostkę, a rozróżnienia między nimi dokonuje sam Bóg, choćby w taki sposób że zapowiada iż Kościoła nie zniszczy grzech, podczas gdy upadek człowieka jest jak najbardziej możliwy. Człowiek nie otrzymuje też od Boga takich darów jak cała wspólnota jak np. charyzmat nieomylności którym Bóg obdarza Kościół (poprzez jego przedstawicieli) w kwestiach wiary. Jeśli więc chcesz udowodnić, że to Ty masz rację, a nie ja, to musisz przedstawić coś innego.

Już napisałem dlaczego błędem jest traktowanie Kościoła i jednostki na takich samych prawach i proponuję abyś zastanowiła się nad tym jak byś patrzała na tą kwestię gdyby Chrystus był kobietą a Bóg od początku był pojmowany w rodzaju żeńskim (czyli byłby Matką, a nie Ojcem) bo odnoszę różnicę, że to różnica płci ma tutaj zasadnicze znaczenie w odbiorze tej kwestii i należy się wznieść ponad nią.

Przepraszam, a jak mamy patrzeć - po marsjańsku? To czym w rzeczywistości jest Bóg nie usprawiedliwia błędnego faworyzowania jednej tylko osoby boskiej i jeśli już chcesz zarzucać komuś zapatrywanie "bardzo po ludzku" to odnieś się do ludzi których wyolbrzymiają ludzką naturę Chrystusa i na niej się skupiają bardziej niż na boskości Trójcy. Ostatnie zdanie zacytowane przeze mnie jest błędne, bo zakłada niemożność dokonania pewnego wyboru za pomocą własnej woli, ergo jest właściwie zaprzeczeniem idei wolnej woli jako założenie iż człowiek nie jest w stanie wybrać dobra, ergo jest błędne i sprzeczne z katolicyzmem.

Trudno żeby Bóg był zazdrosny o to, że jakaś zagubiona dusza coś sobie uwidziała. Ojciec, Syn i Duch Święty są jednomyślni w swojej woli, poddaństwo Chrysusa już na ziemi wyrażało się w czynieniu woli Ojca, zaś po wniebowstąpieniu wola wszystkich trzech osób pozostaje w całkowitej jedności.

Jestem w stanie wyobrazić sobie ten ogrom, ale co z tego, skoro zakochanie nie może być fundamentem do tworzenia stałych relacji zarówno z Bogiem, jak i z człowiekiem? Stały związek musi opierać się na miłości która jest decyzją, jeśli ktoś opiera go na zakochaniu które jest uczuciem to tworzy kolosa na glinianych nogach co świadczy o jego niedojrzałości.

Nie zauważyłam żebyś próbowała mnie przekonać, bo w naszej dyskusji nie używasz argumentów i logiki, piszesz głównie o swoich odczuciach i o tym co myślisz o św. Teresie.

Wiesz, mnie to nie dziwi, bo rozumiem co człowiekiem kieruje aby doszedł do takich poglądów. Wynika to z ograniczenia w pojmowaniu pewnych rzeczy, które to nie potrafi dostrzec charakteru relacji między człowiekiem a Bogiem i wciska to w schemat realcji międzyludzkich. Wynika też z wybiórczego traktowania związku małzeńskiego który jest jednością ducha oraz ciała i wyciąganiu z niego tego, co się podoba aby w ten sztuczny sposób nadać swojej relacji charakter wyjątkowości. Bóg jest istotą inną niż człowiek, dlatego nie można zestawiać ze sobą typów relacji z Bogiem i typów realcji z człowiekiem, a następnie je porównywać i oceniać która jest lepsza. To tak jakby w analogiczny sposób zestawiać i porównywać relacje rodzicielskie z relacjami małżeńskimi które choć mogą mieć taką samą intensywność, mają zupełnie inny charakter.

Nazywanie tego związku małżeństwem lub narzeczeństwem wcale nie jest konieczne do zachowania posłuszeństwa wobec Boga i Jego przykazań. Wystarczy być lojalnym, a lojalność nie jest cechą pojawiajacą się tylko w małżeństwie - występuje ona także w realcji Pan-sługa i Król-poddany, które są o wiele bardziej bliskie stosunkom i przestrzeniom między Bogiem a człowiekiem.

Widzisz, tylko że ja nie pisałem o odrzucaniu emocji, pisałem za to gdzie jest ich miejsce w wierze (przykład o budowli oraz ornamentach). Emocje i rozum razem tworzą religijność człowieka, ale nie są oba narzędziem rozwoju.

no coz, jak widać Incognito wie lepiej jak nalezy wszystko odczytywać i rozumieć dlatego nie zamierzam już więcej zabierać głosu w tej dyskusji



możesz mi tylko jeszcze to wyjaśnić? w którym niby momencie napisalam coś sprzecznego z katolicyzmem?

W tym: "bez pomocy Ducha nikt nie jest w stanie uznać Jezusa za swego Pana i Zbawcę". To zdanie stwierdza jakoby bez Ducha Świętego człowiek nie był w stanie podjąć takiej decyzji, ergo nie jest w stanie wybrać dobra, ergo jest to sprzeczność z chrześcijańską koncepcją wolnej woli jako narzędzia pozwalającego na wybór między dobrem i złem.
Nie ma się co obrażać i uciekać, zwyczajnie będę uznawał, że moje myślenie jest słuszne tak długo jak ktoś mi argumentując nie udowodni, że jest inaczej - czy to jest takie dziwne? Chyba nie oczekiwałaś że przyznam Ci rację jeśli mi nie udowodnisz błędu, albo pójdę na kompromis dla świętego spokoju, żeby już tylko skończyć tą dyskusję? Gdyby mi nie zależało na dyskusji to by mnie nie było na tym forum.

Nikt nie dał Ci podstaw do takiego traktowania mnie - wychodzę na wariatkę a ja tylko trzymam się tego, co Kościół naucza.

a jak w takim razie wytłumaczysz to: 1 Kor 12,3?



wiesz, zeby uznac czyjąs argumentacje trzeba być na nią otawrtym no coz, to tylko net, ale jakos nie uwazam, bys byl otwarty na odmienną argumentacje - czytajać w JAKI sposob piszesz do np. mniszki

i mozesz uznac ze uciekam, ale mi po prostu szkoda czasu na przekonywanie kogos, kto raczej nie ma ochoty przemyslec odmiennych argumentów poza tym - ja nigdzie nie stanęłam tylko po stronie uczuc - jakby ci to umknęło - uwazam, ze i emocje i rozum sa ważne - że potrzebny jest środek, a nie negowanie jednego czy drugiego

pozdrawiam i życzę owocnej dyskusji

1 Kor 12, 3 "jest to sprzeczność z chrześcijańską koncepcją wolnej woli jako narzędzia pozwalającego na wybór między dobrem i złem"



Wychodzi na to, że musimy zmienić albo fragment NT, albo tę chrześcijańską koncepcję...

Rzeczywiście interesująca kwestia, chętnie przeczytałbym jakieś opracowanie teologiczne poruszające sprawę tego konfliktu - nie sądzę aby trzeba było zmieniać NT lub koncepcję wolnej woli, potrzeba tylko jakiegoś dobrego wyjaśnienia sprawy. Oczywiste jest dla mnie jednak,że sens 1 Kor 12,3 nie jest dosłowny, bo chyba nikt nie wątpi w to, że nawet wojujący anytkościelny ateista byłby w stanie powiedzieć "Jezus jest Panem", choćby z sarkazmem.

komentarz z Pisma świętego:


i zauwaz, ze dla ciebie argumentem tu jest:


trudno z takimi "argumentami" polemizować dlatego nie dziw się, ze nie wszyscy mają na to ochotę

a wracając do emocji i rozumu polecam jeszcze lekturę listów św. Jana - pełnych rozważan na temat miłosci, polecam ku przemyśleniom Jego Ewangelię - gdzie pisze o sobie "uczeń, którego Jezus miłował" - to jako kontrargument do Twoich słow o płci Boga [no chyba że wejdziemy tu na teren homoseksualizmu, ale to sprowadzi wszystko do absurdu] - a swoją drogą Bóg nie ma płci




"Bóg jest duchem; potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie" - J 4,24
i Paweł pisał że w Chrystusie nie ma różnicy między mężczyzną a kobietą więc moze zejdzmy z tej linii argumentacji

proponuję też Ci, Incognito, zastanowienie sie nad emocjami niekoniecznie okrojonymi do milosci i zakochania - zauwaz reakcje Apostołów [np Piotr, był porywczy, gadal bez zastanowienia, czy z sensem, czy nie, na co słyszał od Jezusa: "idź precz szatanie" a wczesniej "Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą" -Mt 16] poczytaj sobie o Pawle Apostole - że też był gwałtowny i porywczy...

uczucia [emocje] są w każdym z nas - nawet w Tobie - i śmiem twierdzić, że również Ty działąsz mocno pod ich wpływem - byc moze tego nie lubisz, stąd taka "gwałtowna" reakcja na myśl, że te emocje prowadzą do Boga

ps. jeszcze do części pierwszej mego postu - ku rozwadze i rozmyślaniom, co Bóg chce przez to powiedzieć człowiekowi:
Flp 2,13 Bóg jest początkiem wszystkiego w człowieku, nawet jego odpowiedzi na Boze wezwanie

no i wiara ci sie skomplikowała lekko nie wszystko da sie [i powinno sie] tłumaczyć symbolicznie - zmierz sie z dosłownością i poczytaj komentarze biblijne - mozna dostać w księgarniach egzegezy każdej księgi - poszukaj


ps1 a to znalazlam w necie tak ku poszerzeniu horyzontów nam wszystkim

Nie masz racji, Incognito. Zdanie przytoczone przez elkę jest zgodne z katolicyzmem.



Jeśli nie ma wiary- nie można nazwać Boga Panem Poznanie wiary jest możliwe tylko w Duchu Świętym, a zatem bez pomocy Ducha nie jesteśmy w stanie powiedzieć " Jezus jes Panem".

Powiedzieć z sarkazmem można wszystko- tu chodzi Incognito nie o możliwość artykułowania dźwięków , tylko o wiarę w wypowiadane słowa.

A na marginesie- osoby opętane nie są w stanie często nawet wyartykułować tego "prostego" zdania ...

Przekonałyście mnie - przyznaję Wam rację z tym wyznaniem wiary, teraz już wiem na czym polegał mój błąd w rozumowaniu Dzięki!