Jeśli mmm w sercu nie czuje że powinien sie pojednać z Bogiem, to na nic naciski rodziny. Przez przymuszanie kolejnego pokolenia do wiary wyrasta ono na ateistów. Wiarę należy przekazywać (dziecko w naturalny sposób naśladuje rodziców), a nie przykazywać...

Dziecko naśladuje rodziców do pewnego momentu. Mam wrażenie, że mmm już z tego wyrosła.

Dobry przykład to nie wszystko. Istnieje także napomnienie.
Może rodzina nakłania do pojednania z Bogiem z miłości?

Zależy w jaki sposób to robi... Wychowuje się też do pewnego momentu, który mmm zapewne przekroczył
W sumie nie wiemy w jaki sposob jest to robione w przypadku mmm ...

Dokładnie. I dlatego wg mnie nie ma co wyrokować czy rodzina taka czy inna jest wierząca lub nie.

A może nie nie zwalać na rodzinę?

Do mówienia że czymś są zaniepokojeni mają prawo. Powiedziałabym, że nawet obowiązek. Ewangeliczny zresztą.
Mówienie nikogo do żadnych działań nie przymusza - jesli ktoś jest dorosły i sam podejmuje decyzje to musi się pogodzić również z tym, że inni mogą jego decyzje oceniać. Jak również - samemu zdecydować, co chce zrobić i dlaczego. I co jest dla niej/ niego ważniejsze.

Awa - w kwestii postanowienia poprawy:

Wyobraź sobie, że ktoś Ci mówi: "Żałuję, że Cię spoliczkowałem, bardzo mi przykro, ale nie zamierzam tego zmienić, jeszcze dziś wieczorem zrobię to samo. Nie dlatego, że jestem nerwus, ale dlatego, że tak planuję, bo sprawia mi przyjemność dźwięk uderzenia. Oczywiście nie sprawia mi przyjemności, że Ciebie to obraża i boli, tego wcale nie chcę, ale tak to przyjemnie brzmi - rozumiesz..."

Masz rację. Zbyt pochopnie wydałem osąd

Jotka napisała:
Wyobraź sobie, że ktoś Ci mówi: "Żałuję, że Cię spoliczkowałem, bardzo mi przykro, ale nie zamierzam tego zmienić, jeszcze dziś wieczorem zrobię to samo. Nie dlatego, że jestem nerwus, ale dlatego, że tak planuję, bo sprawia mi przyjemność dźwięk uderzenia. Oczywiście nie sprawia mi przyjemności, że Ciebie to obraża i boli, tego wcale nie chcę, ale tak to przyjemnie brzmi - rozumiesz..."

Hm ..czasem takie obrazowe przedstawienie sprawy jest skuteczne:)
Wiem,ze o zalu decyduje poprawa.
Pozostaje tylko kwestia interpretacji ,,czy to naprawde był policzek"?
Kosciol mowi ,ż e tak .
Przyjmuje to do wiadomosci .