Z modlitwą chyba wszyscy w mniejszym lub większym stopniu mamy problem - ja też i myśle, że grunt to nie zniechęcac się!!. Mi samej gdy dość poźno idę się modlić od razu chce się spać, zwłąszcza na różnańcu, pomaga mi to, że tą modlitwę ofiarowuje w konkretnej intencji. Również to, gdy po dość długim siedzeniu na kompie wieczorem nie mam już siły na odmówienie tego 10-tka różańca, to pomaga mi myśl, że jeśli przestanę odmawiać różaniec to tak, jakbym przestała się modlić. Dobrze jest też modlić się swoimi słowami, tak zupełnie od siebie.

Mam też takie pytanie, co myślicie, o tym w jakiej pozycji się modlimy, czy ma to jakieś znaczenie?? Ja na przykład modle się siedząc na łózku i czasem mam takie wyrzuty sumienia, że może lepiej by było gdybym klęczała i ten trud ofiarowała Bogu, ale z drugiej strony moze wtedy trudniej by mi bylo sie skupić.

___MDWilk napisał:

___Myślcie co chcecie, ale zgodzę się z MDWilkiem, najpiękniejszym rodzajem modlitwy jest dziękczynienie. Najpiękniejszym rodzajem dziękczynienia jest radość serca. Dziękuję za przypomnienie .

___Trudności na modlitwie są normą, szczęśliwy kto je przeżywa. Trudności na modlitwie (czy w podejmowaniu modlitwy) są oznaką, że Bóg chce większego zaangażowania z naszej strony. Domaga się więcej, bo widzi, że nasza wiara dojrzewa i wie, że stać nas na więcej (albo jeszcze inaczaj, On chce dać więcj, ale nasze "rączki" muszą bardziej się otworzyć).
___Myślę, że jeśli popatrzycie na historię swojej modlitwy to stwierdzicie, że ona jak sam Człowiek jest dynamiczna. Zmienia się, dojrzewa, przeżywa kryzysy. To co rok temu nazywałam spotkaniem z Bogiem, dziś nie wystarcza, tęsknię za tym co było 3 lata temu, a dziś walczę o 45 minut (chcę być wierna modlitwie różańcowej). Napiszę coś osobistego, Pan ostatnio gra na mojej duszy jak na harfie, dźwięki są niesamowite, a dzieje się to wtedy gdy czytam wiersze (to jest niewiarygodne, większość życia byłam ścisłym umysłem). Zastanawiam się czy te chwile można nazwać modlitwą? Posłuchajcie sami:

___Myślę, że warto szukać w sobie tej przestrzeni, w której w danej chwili przebywa w nas Bóg (odkrywamy wtedy w sobie wiele nieodkrytych
miejsc). Bóg jest przewodnikiem, a ta wędrówka może być modlitwą.

___Niebezpiecznie jest czynić się niewolnikiem modlitwy, muszę zrobić to, to i to, muszę poczuć to czy tamto (wtedy pojawia się niezadowolenie, a wynika ono z chorych ambicji). Niebezpiecznie też jest zwalniać się z modlitwy, czyli nie warto się modlić bo; nic nie czuję, bo to tylko klepanie regułek. Wierność modlitwie to podstawa. Modlitwa to spotkanie z Nim. Stawić się na spotkanie (np w zmęczeniu), mieć czas, dać czas, to wiele Mu mówi.
___Żeby nie było tak cukierkowato, napiszę z kim lub z czym Bóg w moim życiu przegrywa: telefon, wyjście, internet, praca, obowiązki, kino, książki . "Wielkie" sprawy dnia powszedniego i "mały" Bóg.

___Papatki i "Panie naucz nas modlić się ..." (Łk. 11, 1)

ps.
Przeczytajcie co MDWilk napisał . Czytajcie dalej: Nie wyłącza siebie z tej modlitwy. MDWilku wiem, że to nadinterpretacja Twoich słów, ale pozwól mi się cieszyć 5 krótkich minutek. Pozdrawiam

To jakieś nagłe zaciemnienie umyslu, tak normalnie nigdy by do tego nie doszło

Zdroofko

Bóg stworzył świat po abyśmy czynili go sobie poddanym, abyśmy - my ludzie - nad nim panowali [Rdz 1,28]. Nie można przy tym zapomnieć, że "przeklęta niech będzie ziemia z twego (człowieka) powodu: W pocie oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz" [Rdz 3,17.19]. A tym, którym się wydaje, że to nieprawda, przypomina Bóg przy pomocy tsunami.

____Zgodzę się, że człowiek ma panować nad światem.
Zgodzę się, że człowiek ma czynić sobie świat poddanym.
Zgodzę się, że człowiek w trudzie dba o swoją egzystencję.
Pismo Święte ok, ale Twój komentarz Teofilu, przepraszam ale wg mnie zupełna (ogromna, przytłaczająca) pomyłka i nie wim jak ma się on do modlitwy.

___Pamiętaj, że ten świat jak i człowiek zostali odkupieni. Żyjemy w czasach kiedy grzech został pokonany (choć jego konsekwencji doświadczamy w dalszym ciągu). Przekleństwo na które się powołujesz rozumiem jako właśnie te konsekwencje, a więc trud zdobywania tej ziemi. Natomiast dzieło Boże, a więc świat i Człowiek pozostają DZIEŁEM BOGA. Bóg natomiast nie przeklina ani człowieka, ani świata (zapewne nie to miałeś na myśli . Jeśli tak spojrzymy, to zarówno świat jak i człowiek jest godny podziwu (napewno nie przekleństwa). Podziwanie dzieł Bożych (dziękczynie) jest piękną formą modlitwy.

Janie Teofilu, chcę Ci coś dedykować (to o Tobie i innych):

Pozdrawiam
(widok z okna mam taki sobie, ale to nie znaczy, że świat ma mi się źle kojarzyć).

ps.
Jeśli zaś chodzi o tragedię w Azji, to znalazłeś sobie bardzo niefortunne wytłumaczenie (wybacz). Dziwny jest ten Bóg, który aby przypomnieć nam o trudach dnia codziennego (jakbyśmy o nich nie pamiętli) dopuszcza do takiej tragedii. Teofilu proszę, poszukaj innego powodu takiego działanie Boga.

___Chyba, że pisząc o trudzie zdobywania miałeś na myśli trud modlitwy.
Wtedy zwracam honor i biję się w piersi i przyznaję się do winy.
pa pa .

ps. "Bo tak między nami, wszystko jest do góry nogami."