Niekompetencji i nieuctwa nie powinno się tłumaczyć, próbować zrozumieć też nie sposób.

a może to był chrzest warunkowy? Znam taką sytuację, gdzie dorosły chciał przyjąć sakramenty, ale nie dało się ustalić, czy został ochrzczony. Ponieważ chrztu powtórzyć się nie da, chrzczono go pod warunkiem, a zaraz potem odbył spowiedź (na wypadek, gdyby chrzest tego dnia nie miał miejsca).

Jeśli nadal mowa o moim przypadku to nie był to żaden warunkowy chrzest. Wiadomo było że nikt mnie wcześniej nie chrzcił.

-Czy mam szukać sobie chrzestnych? Jestem dorosły.
-Mam iść od razu do plebana czy do księdza na rozmowę?
-Czego będzie dotyczyć nauczanie mnie i kto to będzie robić?

Masz sobie szukać chrzestnych. W tym przypadku dorosłość niczego nie zmienia. Do księdza na rozmowę koniecznie. Nauczanie będzie dotyczyć podstawowych prawd wiary, a może je uskutecznić rzeczony ksiądz lub polecony przez niego katecheta.

Chcę przejść na katolicyzm. Byłam ochrzczona w Kościele ale tylko tyle. Co mnie czeka?

Katechizm mówi że:
- spowiedź
- pierwsza Komunia Święta
- Bierzmowanie
oraz opcjonalnie: małżeństwo/kapłaństwo.
Członkostwo w Kościele zagwarantuje ci także otrzymanie sakramentu chorych.

Mój mąz był już żonaty, uniewaznienie małżeństwa nie powiodło się. Mamy ślub cywilny. Z tego co wiem jest to przeciwwskazanie do przyjmowania komunii. Czy ma to wpływ na tok działań odnośnie mojego przejścia na katolicyzm? Jak to będzie z przyjeciem pierwszej komunii?

Oczywiście że ma.
Prawdopodobnie nie będzie ci udzielona, czyli konwersji dokonasz praktycznie tylko na papierze.

Czyli czego mam się po kolei spodziewać?
Jakieś nauki? Spowiedź? Bierzmowanie? Nie wiem jak to wygląda a bardzo mi na tym zależy.
I mam jeszcze jedno pytanie: czy musze komukolwiek mówić o mojej konwersji? Czy może to być tylko moja wewnętrzna sprawa? Czy trzeba to robić wobec innych ludzi(nie chodzi mi o księdza)?

Tego na pewno - od tego się wszystko zaczyna.
Najpierw ksiądz zapyta się o twoją wiarę, powody wstąpienia do Kościoła, no i twoją sytuację małżeńską.
Warto byłoby wiedzieć, dlaczego chce się być katolikiem, skoro jest się w związku niesakramentalnym (i raczej nie planuje być).Spowiedź pewnie tak, ale nie wiem, czy bierzmowanie jest przewidziane dla osób, które nie przystąpiły do I Komunii.
Jest to sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, a po co dawać komuś stały pokarm, skoro potrzebuje najpierw mleka?
//por. Hebrajczyków 5:12Dlaczego więc żyjesz bez ślubu, skoro tak ci zależy?
Postawa katolika powinna przede wszystkim odzwierciedlać się w jego postępowaniu.Właściwie to nie. Czy chcesz się cieszyć z bycia katoliczką, czy to będzie raczej powód do wstydu?Wstępując do Kościoła Katolickiego wstępujesz jednocześnie do wspólnoty wiernych (lokalnie - do parafii),
dlatego dobrze by było, aby inni wiedzieli o twojej konwersji.

Mówił im dalej:
Czy po to wnosi się światło, by je postawić pod korcem lub pod łóżkiem?
Czy nie po to, aby je postawić na świeczniku?
Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw.
(Mk 4:21-22)

Elbrus dlaczego mam wrażenie, że traktujesz mnie protekcjonalnie?
Nie mam złych intencji, a twoje słowa odbieram jako ostracyzm i ironię.
Daruj sobie, mam wystarczająco spraw na głowie by to rozpatrywać.
Pytasz po co chcę być katoliczką jesli zyję w związku niesakramentalnym.
Nie jestem katoliczką, wyszłam za mąż za mężczyznę z przeszłością. dla mnie slub w USC jest ok, jestesmy małżeństwem, rodziną, mamy dziecko, jestesmy szczęsliwi.
Jednak różne rzeczy sie zmieniają i dojrzewam do decyzji by przyjść do Kościoła, choćbyłam wychowywana w innym wyznaniu.
Czy to jest błąd?
Liczę sie z tym, że nie bedę mogła korzystać z komunii. Ale mimo to chcę być w KK.
Czy nie ma tam dla mnie miejsca?
bo z Twojego tonu wnioskuję, że nie ma...

To tylko wrażenie.Nie miałem zamiaru nic złego o tobie napisać.
- dla ciebie ślub w USC jest ok
- według ciebie jesteś szczęśliwa
Po co ci więc jeszcze Kościół?Co się zmienia?
Co nazywasz dojrzewaniem?
Czy chodzi tylko o decyzję zewnętrzną "zapisania się do organizacji" czy o PEŁNE wstąpienie do Kościoła Chrystusowego?Chyba nie - nie wiem co wpływa na twoją decyzję o byciu katoliczką.
Napisałaś wcześniej: "bardzo mi na tym zależy". Dlaczego?Dlaczego chcesz być w KK, skoro jesteś szczęśliwa już teraz?Dla każdego w KK jest miejsce.

Pisałam o moim stanie do twj pory, tak żyłam. Ostatnio zdecydowałam sie ochrzcić córkę w KK. Mój mąz jest katolikiem, jest też rozwodnikiem. Jestem osobą wierzącą, byłam jednak wychowywana w innym wyznaniu. Zgodziłam się na chrzest małej i sama poczułam, że chcę od wiary czegoś więcej niż sama mam.
Podczas dojrzewania do decyzji o chrzecie córki zaczęła zastanawiac sie nad swoim zyciem.
Jestem szczęsliwa w małżeństwie(choć nie wiem dlaczego to podważasz) mój mąz jest moim najlepszym przyjacielem. do tej pory ślub cywilny był dla mnie ok. Był równoznaczny z małżeństwem.
Po co mi kościół? Bo bycie szczęsliwym i wzięcie slubu w USC to nie wszystko, prawda?

Tak, Tortuga masz rację. Tylko nie będziesz mogła przyjmować Komunii Św. A to dość ważny sakrament. Do I Komunii też może być Ci trudno "podejść". Najlepiej porozmawiaj z mądrym kapłanem i pozwól mu sie poprowadzić. Możecie jeszcze z mężem zostać białym małżeństwem, ale to juz kontrowersyjna sprawa... Pomodlę sie za Ciebie i Twoja rodzinę.