To bardzo piękna wizja.
I nie sposób poznać takiego Boga, gdy się korzysta głównie z TVN, Gazety Wyborczej, komunikatów Kurii i czasem z Radia Maryja.

Takie poznanie miała święta, kobieta kilkaset lat temu, jak biedni są współcześni uważając, że to oni współcześni pozjadali wszystkie rozumy i mają na nią wyłączność.
A co by się stało gdyba taką wizję otrzymał ktoś współczesny czy trzeba by było najpierw ją poddać ocenie aparatu Kościoła i czy z czasem nie przepadła by, gdyby została odłożona na czas wydania wyroków.
Tak jak cud w Sokółce, czy ktoś jeszcze o tym pamięta?

Pamiętamy, trudno zapomnieć. Tylko nie wiadomo dlaczego, zapadła jakaś cisza o tym.

jakim jest Bóg w istocie swojej, nikt nie zgłębi, ani umysł anielski, ani ludzki Dz 30.
Pomna tych słów Jezusa nie usiłuję w swoim ograniczeniu dociekać "jakim jest On naprawdę".
Koleżanka dla ścisłosci
"W wyrokach straszliwy" - wobec straszliwych ludzi wyroki muszą być straszliwe.
Ojciec przez pół roku ani nie zadzwonił, ani nie przyjechał odwiedzić chorego na nowotwór syna. Łaskawie zaszczycił swoją obecnością uroczystośc pogrzebową.
Przez rok nie trafił na mogiłę syna.
Ale proces przeciw synowej o majątek syna wytoczył.
Gdyby to nie wydarzyło się w rodzinie męża, co mogę obserwować na bieżąco, nigdy był nie uwierzyła w takie odczłowieczenie.

Wizje Marii z Agredy były poddane ocenie "aparatu Kościoła" - tą misję przekazał Apostołom Chrystus....czyżbyś nie wyznawała Wierzę w jeden święty, powszechny i apostolski Kosciół??

Czy chcesz powiedzieć, że kilkaset lat temu Apostołowie wciąż żyli na Ziemi i Chrystus im przekazywał jakąś misję ?

Moim zdaniem jest to wyraz pychy tych "mistyków"

Właściwe traktowanie objawień prywatnych podał już św. Paweł => 2 Kor 12, 1-11.

Jedyne co mogę dodać to, że drzewo poznaje się po owocach.

Te objawienia z daleka wieją fałszem. Zobaczcie jak Jezus mówił (jakim językiem) do św. Faustyny (a te objawienia są 100% prawdziwe) a jak mówi do tamtych ludzi. Żadne Vasulle, i żadne Medżugorie!

Objawienia prywatne
http://kosciol.wiara.pl/Objawienie/Objawienia_prywatne

A z objawieniami s. Faustyny nie jest tak, że ich treść została przez Kościół uznana za zgodna z nauczaniem Kościoła, ale same objawienia nie zostały potwierdzone?

Nie jest tak

Objawienia prywatne miały swój wielki udział w historii Kościoła. Nie dodały wprawdzie niczego istotnego do objawionego dziedzictwa, lecz pomogły rozwinąć jego zawartość. Przede wszystkim miały swój właściwy «moment». Objawienia bł. Julianny di Liegi (XIII w.) doprowadziły do ustanowienia uroczystości Bożego Ciała i rozkwitu eucharystycznej pobożności. Po upływie kilku wieków jesteśmy w stanie pojąć dlaczego (…). Objawienia Małgorzaty Marii Alacoque były w rzeczywistości poważnym ciosem dla protestantyzmu (…). Rozbudzenie kultu do Najświętszego Serca uratowało, po protestantyzmie i jansenizmie, eucharystyczną pobożność” .
Można by wspomnieć o znaczeniu objawień św. Katarzyny Laboure (Rue de Bac, 1830) dla ogłoszenia dogmatu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (potwierdzonego objawieniami z Lourdes), a w przyszłości odkryjemy, że analogiczna rzecz wydarzyła się także w przypadku innych prawd dogmatycznych.
Już we wspaniałej (choć zapomnianej) książce z 1943 roku kardynał Giuseppe Siri ukazał powrót Matki Bożej pośród nas: „Dziewica powracała zawsze w najtrudniejszych okresach, przynosząc wielkie pocieszenie; w momentach najbardziej zaciekłych ataków na Kościół i wiarę, pośród najpoważniejszych niebezpieczeństw i gróźb. (…) Niektóre z tych powrotów wywarły wpływ na cały Kościół i, niejako, na całe współczesne dzieje religijne: wystarczy wspomnieć Lourdes i Fatimę. Stanowią one potężną, choć wielce delikatną interferencję porządku Bożego w ludzkie plany


Wszystko to dowodzi, pisze Siri, że „każdy krok w historii Kościoła jest przemyślany na sposób boski, poza strukturami ludzkimi” , i ukazuje również ogrom „podziemnych struktur Kościoła” umykających analizom mediów, które zazwyczaj nie zważają na nie, oceniając wszystko z banalnością powierzchownej analizy politycznej, prostej oceny sił na polu bitwy. W ten sposób same skazują się na zupełne niezrozumienie tego, czym jest Kościół, podobnie jak Stalin, który sarkastycznie zastanawiał się, „ile dywizji ma Papież?”, ale również podobnie jak wielu duchownych,


„Jak powiedział Hans Urs von Balthasar, Maryja jest Matką, która ostrzega swoje dzieci. Wielu waha się wobec Medjugorje i objawień trwających już od wielu lat. Lecz orędzie jest przekazywane w szczególnym kontekście, odpowiada sytuacji w kraju. Orędzie kładzie nacisk na pokój, na relacje pomiędzy katolikami, prawosławnymi i muzułmanami. Orędzia te są kluczem do zrozumienia tego, co dzieje się i co będzie się działo na świecie” .
Ojciec Slavko Barbarić, proboszcz Medjugorje, będący aż do śmierci punktem odniesienia dla niezliczonych rzesz pielgrzymów, tak tłumaczył w 1998 roku: „W Medjugorje jesteśmy wzywani do modlitwy, aby mogła się zrealizować obietnica uczyniona w Fatimie. I naturalnie naszą pierwszą myślą jest: «Jeżeli w Fatimie przepowiedziano straszne czasy, jakie Europa przeżyła, począwszy od pierwszej wojny światowej, poprzez komunizm, drugą wojnę światową i lata powojenne, to Medjugorje głosi koniec tych czasów». Świat przeżywa chwile strasznego kryzysu, który doprowadził do okropnej wojny w miejscach, w których Maryja się ukazuje. Potem nadejdzie zwycięstwo Jej Niepokalanego Serca.

przy pomocy modlitwy i postu możemy się przyczynić do Jej zwycięstwa. To jest powód, dla którego dzisiaj Pani nasza prosi nas o modlitwy i wyrzeczenia, będące warunkiem, aby to, co się rozpoczęło, mogło się wreszcie ziścić” .
Do Medjugorje przybywają miliony ludzi, w tym tysiące księży i biskupów. Spotkałam wielu księży, którzy opowiadali, że uczestniczyli w spotkaniach z Papieżem czy też w obiadach, podczas których Ojciec Święty mówił z wielką żarliwością o Medjugorje. Dlatego postanowili przyjechać i zobaczyć, a pewnie po powrocie do Watykanu opowiadali

Istotnie, od samego początku Maryja w Medjugorje powtarza: „Dzięki postowi i modlitwie możecie oddalić nawet wojnę i zawiesić prawa naturalne”. Wydaje się niewiarygodne, aby modlitwa i post mogły powstrzymać czy oddalić wojnę, jeżeli nie ma się wiedzy o niezmiernej mocy sił nadprzyrodzonych w naszej historii. Także w Fatimie w 1917 roku Królowa nieba i ziemi objawiła się, kiedy rozgorzała pierwsza straszliwa światowa hekatomba, i nie wybrała generałów ani rządzących, a wezwała troje prostych dzieci, przekazując im to, że poprzez modlitwy i swoją ofiarność mają moc doprowadzenia do końca światowego konfliktu.
Dzisiaj powtarza to w Medjugorje. Mirjanie Dragićević, depozytariuszce „dziesięciu tajemnic”, wyłożyła powagę sytuacji: „Bez Chrystusa nie macie przyszłości”.

. Ostatnio Kościół zaaprobował objawienia w Laus we Francji, gdzie Maryja ukazywała się, począwszy od 1647 roku, przez 54 lata, i to przez długi czas w ciągu dnia

- Ale przecież w swoich orędziach, także tych ostatnich, Ona sama mówi o szatanie i ostrzega przed jego złowrogim planem dominacji nad światem.- Kościół zawsze był atakowany. Zawsze! Ale jeżeli Jezus tu jest z nami, któż może mieć nad Nim przewagę? Nikt. Więc i nas nikt nie pokona, jeśli jesteśmy gotowi o Nim świadczyć, a także umierać dla Boga.
- Istnieje również niebezpieczeństwo zagrażające Kościołowi od wewnątrz.
- Często przychodzą do mnie pielgrzymi rzucający inwektywami przeciw księżom. Słucham tych ich ataków, a następnie, jeśli tylko dają mi możliwość wypowiedzenia się, pytam: „Zatem modlisz się i pościsz w intencji swojego proboszcza, tak?”. Wtedy patrzą na mnie w osłupieniu i odpowiadają, że nie. A ja im uświadamiam, że naszym kapłanom nie potrzeba sędziów, lecz miłości. Jakim prawem osądzamy księży? Maryja tego nie czyni: zachęca nas do modlitwy za nich i do tego, byśmy ich prosili o błogosławieństwo, ważniejsze od Jej matczynego błogosławieństwa, które także przynosi radość. Ona nigdy nikogo nie osądza.
- Również dlatego, że przecież kapłani są, jak sądzę, niezbędni do zrealizowania Jej planu ratunkowego…
Długo zastanawiałam się nad orędziami Maryi dotyczącymi kapłanów. Myślałam o tym, co powiedziała: „To, co rozpoczęłam w Fatimie, dokończę w Medjugorje”. Otóż myślę, że czas, w jakim dzisiaj żyjemy, jest

- tym, o którym mówiła Matka Boża. Istnieje most, który łączy te czasy. Są nim właśnie kapłani, bo to poprzez mszę świętą i sakramenty następuje nasze uświęcenie, będące zwycięstwem Niepokalanego Serca Maryi.
z książki
tajemnice Jana Pawła 2