to może trochę dziwne pytanie . Ale parę razy zastanawiałem się nad tym
Czy na przykład to że ja mam hamulce w rowerze ( jeżdżę rowerem to jest brak zaufania do Boga ) bo przecież Pan Bóg wie kiedy mam się zatrzymać i możezamiast hamulców wystarczyło by się pomodlić do Boga przed jazdą aby jego Anioł zatrzymał rower kiedy to będzie potrzebne. To może wam się wydawać że to jest głupie rozważanie. ale czy to niejest podobne dotego co mówią rodzice wielodzietnych rodzin że przecież Pan Bóg się nimi zaopiekuje że nie pozwoli im zginąć. Tak jak to jest w tym popularnym powiedzeniu ,, Pan bóg dał zajączka to da też łączkę" ale czy to nie jest podobne mniemanie jak to moje o hamulcach. Nie mam nic przeciw rodzinom wielodzietnym ani przeciw zajączkom, chodzi mi tylko oproblem zaufania Bogu. Po za tym to o ile się nie mylę sw . Ignacy Loyola powiedziął coś takiego ,, pracuj jakby wszystko zależało tylko od ciebie a módl się i ufaj Bogu jakby wszystko zależało tylko od Niego". Pan
Jezus przecież też powiedział przypowieść o Królu który gdy nie może dać rady innemu królowi to zawiera z nim rozejm. Może trzeba tą przypowieśćrozumieć tak że trzeba sobie dać spokój z rzeczami które mnie przerastają czy tom finansowo czy psychicznie czy z jakichś innych względów

zawsze możesz spróbować.



nie, to nie jest podobne.



A skąd wiesz, co cię przerasta zanim nie spróbujesz?

Nie do końca rozumiem problem.
Najpierw piszesz o zaufaniu do Boga, a potem, że lepiej jednak oprzeć się na własnej ocenie.
Mógłbyś trochę rozwinąć?

[
Nie do końca rozumiem problem.
Najpierw piszesz o zaufaniu do Boga, a potem, że lepiej jednak oprzeć się na własnej ocenie.
Mógłbyś trochę rozwinąć?[/quote]

Zaufać Panu i poszukać pracy...

Bóg nie działa na zasadzie: wierzysz to nie musisz nic robić i tak będziesz wszystko miał bo wierzysz. Trzeba Mu ufać! Ale trzeba też umieć wykorzystać logiczne myślenie, którym obdarzył nas Bóg.

jak to Nina napisała: jedno i drugie.



ja bym zaczął od rozmowy z matką rodziny i zapytania jej o zdanie

Musisz działać zgodnie z rozumem i rozsądkiem, ale wtedy, kiedy zrobiłeś już wszystko, co było w twojej mocy, kiedy nie możesz zrobić już nic, a czujesz się jak okręt bez steru i wszystko układa się nie tak, jakbyś sobie życzył, wtedy powinieneś zdać się całkowicie na Boga i na Nim oprzeć.
Na tym właśnie polega to całkowite zaufanie, że ufasz zawsze. I wtedy, kiedy jest dobrze i przede wszystkim wtedy, kiedy jest źle, może beznadziejnie.
Inaczej: całkowite zaufanie to taka pewność, że Bóg cię nigdy nie opuszcza
i że wszystko co dzieje się w twoim życiu, to co nie jest zależne od ciebie, że nawet to co trudne - ma sens. To taka ufność dziecka i przyjęcie tego, co cię spotyka z zaufaniem bez reszty - bez stawiania Bogu warunków.

Bardzo dużo o takim zaufaniu pisała Matka Teresa. Poczytaj sobie jej myśli.