Gdy nieutrzymuje ktos kontaktu z rodzicami , nieszanuje ich , nie uważa za swoich rodziców ... ponieważ kiedys przed laty pokłuci się z nimi. Czy ktos kto nie utrzymuje kontaktu z rodzicami i niechce sie z nimi pogodzić a oni też do tego się niepala . Robi żle popełnia grzech on czy jego rodzice równierz ?


P.S: Ja po prostu pytam , ciekawi mi to . Prosze nie zamykać tematu mówiąc ... cytuje "Pomimo ,że sa pewne generalne zasady to każdy przypadek powinno się roztrzygac indywidualnie- i odpowiednim do tego miejscem jest konfesjonał"

Osobiście sądzę, że odpowiedź jest oczywista, tak.

Bardzo ważne: poćwicz pisownię!

P.S: Ja po prostu pytam , ciekawi mi to . Prosze nie zamykać tematu mówiąc ... cytuje "Pomimo ,że sa pewne generalne zasady to każdy przypadek powinno się roztrzygac indywidualnie- i odpowiednim do tego miejscem jest konfesjonał"[/quote]



Ale taka jest prawda....

Niedokładnie zacytowałam...
Ale mam nadzieję,że mi to wybaczycie...

Nie zbyt to jest prawda . Bo niebędę u księdza pytał z ciekawości tylko jak już bedę pytał to dlatego ze coś takiego się u mnie dzieje , a nie z kaprysu po za tym to jest przykład .

Nie ma problemu

No ale sami jak byście byli w takiej sytuacji ... to co byscie zrobili ? jak byscie rozumieli swoje poczynanie ?

Pisząc taka jest prawda..
Założyłam,że autor postu ma w rzeczywistości taki problem...

Nie doczytałam..przepraszam..


Respect..serdeczne dzięki za wyrozumiałość

He he dobra a co byś ty zrobił jak bys był w takiej sytuacji jak Pan X ? bo jeśli chodzi o mnie to ja bym za wszelką cenę starał sie pogodzić z rodzicami .... rodziców ma się tylko jednych ....

Przepraszam co WY byscie zrobili ?

Myślę, że powinieneś się nie tyle wyspowiadać,co PRZEBACZYĆ rodzicom.
Jezus kazał wybaczać..
Nie ważne o ,co była kłótnia.
To jak z dziećmi:
Kiedy dziecko się pokłóci z rodzicami albo coś zrobi źle rodzice nakrzyczą dziecko siedzi w kącie naburmuszone. Potem rodzic przychodzi ,przytula mówi " mozesz już wyjsc z tego kąta, chodz sie pzytulic" a dziecko mowi NIE.
" no chodz nie wyuglupiaj sie" NIE...

powiec TAK:)

z rodzicami nie mieszkasz , a masz ich tylko jednych ..

pozatym ludzie szybko odchodza nie warto sie klocic

to przez pyche mowimy NIE. albo nie chcemy podac reki jako pierwsi..
trzeba temu przeciwdzialac ...


zycze powodzenia !

Dziękuję za wypowiedzi napewno mi to coś pomogło...i rozumiem co trzeba w takim przypadku zrobic

P:S ... Dobrze że to był tylko przykład bo jak bym się pokłucił tak z rodzicami to chyba bym miał jednym słowem przechlapane ...

To był tylko przykład? Ja myślałam, że tu ludzie o poważnych problemach piszą! Ach ty...

byłbym ostrożny w porównywaniu tak prostej sytuacji do wieloletniego konfliktu.

czasem potrzebny jest dystans. Są rodziny w których jest wiele ran, wzajemnych wieloletnich krzywd i uraz. Są dorosłe dzieci które były bite, molestowane, które zasypiały płacząc ze strachu że ojciec przyjdzie pijany do domu. Trudno wybaczyc wielkie głeboko sięgające krzywdy.
A jednak chyba jest to możliwe i nikt nie mówił że chrześcijaństwo jest łatwe
Więc- i pisze to jako zona DDA więc wiem o czym piszę- pytanie nie powinno brzmiec "czy wybaczyc" ale "jak to zrobic zeby łatwiej było wybaczyc"
Wyjechac, wyprowadzic się, całkowicie uniezależnic. Przede wszystkim mieszkaniowo i finansowo, za wszelką cenę i jak najszybciej. Zbudowac własny dom inny niż ten w którym dzieci uciekały w piżamach na śnieg przed pijanym ojcem. Stworzyc sobie własny świat- i wtedy spróbowac wybaczyc, nie zapomniec, ale wielkodusznie powiedziec- byłeś cięzko chory na ciele i duszy tato (mamo, bracie..) i aj ci to spróbuje wybaczyc.
I wtedy będziemy spokojni i szczęsliwi, i dopiero z tej pozycji uda nam sie stworzy własny, inny świat:)