Witam serdecznie !

Jakie godne polecenie książki znacie traktujące o małej wierze w siebie, o postępowaniu w trudnych sytuacjach itp.
Chodzi mi szczególnie o takie pozycje które pomogłyby odnzaleźć się we współczesnym świecie, pomagające zrzycić osłony nieśmiałośći i małej wiary w siebie ...

Proszę o tytuły oprócz znanych i podziwianych przez mnie dzieł de Mello

pozdrawiam!

kamil vel bioSoul

To będzie wyliczanka

1. Daniel Ange, Zraniony Pasterz
2. Anselm Grun, O duchowości inaczej
3. Tenże, Pokój serca
4. Tenże, Niebo zaczyna się w Tobie
5. Tenże, Autosugestia. Jak myśleć pozytywnie
6. Tenże, Przebacz samemu sobie
7. Henri J. M. Nouwen, Świt. Podróż duchowa
8. Tenże, Przekroczyć siebie
9. Tenże, Adam. Umiłowany przez Boga
10. Marcin Jakimowicz. Dziennik pisany niemocą

Jak na początek, może wystarczy.

sporo tych tytułów...

hm... a gdybyś musiał wybrać jedną? to którą byś wybrał o czym dokładnie jest? może przytoczysz jakiś cytat??

dziekuje

Nie wszystkie czytałam, ale Zranionego Pasterza polecam, choc wydaje mi się, że:
Anselm Grun - Niebo zaczyna się w Tobie zawiera sporo dobrych mysli, do ktorych często się powraca. I mam wrażenie ,że o taką ksiązke ci chodzi . Na zakończenie parę cytatów z niej.

Autor określa typy duchowości oraz w jaki sposób wejść na wyżyny życia duchowego, wskazując na duchowość oddolną polegającą na poznaniu siebie i swoich namiętności a następnie zwróceniu się ku Niebu.

"Bez samopoznania ryzykujemy,że nasze myśli o Bogu są czystą projekcją. Istnieją ludzie pobożni, odrywający się od własnej rzeczywistości i uciekający w sferę pobożności. Modlitwy i pobożnośc nie prowadzą ich do przemiany, lecz wykorzystują swoją pobozność, by wynosić się ponad innych i utwierdzać we własnej nieomylności."

" Nie jest dobrze gdy młodzi ludzie zaczynaja za wcześnie medytować i wstępuja na droge mistyki. Powinni najpierw przyjrzeć się swym namiętnością , zwalczyc je , dopiero potem wstępować na drogę zycia duchowego i całkowicie oddac swe serce Bogu."

" Mnisi przestrzegają nas przed duchowościa .która gwałtem atakuje niebo"

" paradoks drogi duchowej polega na tym , że wznosimy się do Boga wychodząc ze sfery własnej rzeczywistości. W ten sposób św Benedykt rozumie słowa Jezusa" Kto sie ponizy ,bedzie wywyższony" "

Zyczę wzrostu na drodze duchowej awe

Colin P. Sisson "Wewnętrzne przebudzenie"

(fajowa, i wtrącenia o chrześcijaństwie też sie w niej znajdą

Zacząłbym od Gruna: "O duchowości inaczej"

Podejmuje problem tzw. duchowości nieautorytarnej. Ten wątek już został podjęty na tym forum w temacie: W kierunku duchowości - jakiej? Więc nie ma sensu powtarzać. Autor jest praktykiem przede wszystkim. Jak dojdziesz do opowieści o chłopcu, który u trzech mistrzów pobierał naukę, z pewnością zrozumiesz sens przesłania tej książki.

A jeśli chcesz cytat, służę:

bioSoul
Ponieważ nie napisałeś prawie nic o sobie więc myślę, że trudno Ci cokolwiek polecać mając na uwadze właśnie Ciebie. Każdy, kto poleci Ci [jak to się właśnie stało] kilka pozycji, które nam wydają się odpowiednie poleca Ci coś ze swoich doświadczeń, ale to może nie „pasować do Ciebie.
Piszesz o tym, że jesteś nieśmiały i również o tym, że świat Cię w jakiś sposób przerasta. Myślę, że każdy z nas przeżył w życiu takie sytuacje, w których bezradnie rozłożył ręce i …. no właśnie „człowiek bez Boga jest bezradny”. Z pewnością wyżej podane propozycje książkowe ułatwią Ci kontakt z Bogiem, Który „pomaga” nam przekroczyć siebie w każdej sytuacji.

Same książki to jednak za mało by stawiać czoło wszelkim trudnościom. Może poszukaj wspólnoty związanej z Kościołem, w której będziesz mógł o swoich problemach porozmawiać i przekonasz się, ze wielu jest takich ludzi jak Ty.
Ja zaproponował bym Ci jedna książkę Daniela Golemana Pt. „Inteligencja emocjonalna”, w której autor miedzy innymi emocje.
Pisze, że odpowiednie rozwinięcie emocji warunkuje umiejętne wykorzystanie swojego tzw. rozumu, odpowiedzialne posługiwanie się świadomością logiczną. Wielu psychologów i myślicieli dostrzega obecnie potrzebę dowartościowania w całości człowieka jego sfery emocjonalnej. Mówiąc najogólniej - warto dowartościować emocje i zwrócić na nie uwagę, jednak nie warto na samych emocjach poprzestać, ponieważ wywoła to szereg ograniczeń w sferze wolności człowieka, jego kreatywności i życiowego wyrażania się.

Oprócz pracy ze swoimi emocjami, równocześnie warto pracować ze swoją zdolnością myślenia, jak i otworzyć się na sferę duchową, niosącą odczucie wewnętrznej wolności, pokoju i jedności ze wszystkim. To osadzenie w wymiarze duchowym stanowi optymalną bazę konstruktywnego używania swojej emocjonalności i potencjału myślowego, jak i zarazem może być skutecznym uzupełnieniem terapii psychologicznej.

Nasza siła przetrwania i emocjonalna walka spełnia się poprzez otwarcie serca - zrozumienie uczuć uniwersalnych, otwarcie się na nie. Wtedy rozwijamy emocjonalną dojrzałość i obiektywizm, rozumiemy punkt widzenia drugiej osoby, przestajemy być emocjonalnymi ślepcami. Znacznie zwiększa to nasze możliwości współdziałania z innymi ludźmi, jak i polepsza komfort bycia ze samym sobą.

Poznanie swoich emocji i nazwanie ich umożliwia nam poznanie siebie, prace nad sobą i zrozumienie, że każdy człowiek odczuwa i przeżywa życie podobnie – choć skala przezywania jest u każdego inna. Tak rodzi się empatia, która pozwala nam „widzieć” problemy innych ludzi [a zatem ich poznawać i współodczuwać to, co oni]. To bardzo ułatwia kontakty interpersolane.

Serdecznie pozdrawiam.

BioSoul Czolem!
Zeby wybrac jedna ta polecam Pismo Swiete, jest tam historia wielu niesmialych ludzi z ktorymi Pan Bog cuda robi, rozwala narody, ratuje je itd.

Co z tego ze jestes niesmialy, czy to jakas wada, skoro Pan Bog Cie takiego stworzyl? Widac tak bylo najlepiej dla Ciebie.

Jako pierwsza rzecz radze Ci odlurz na polke albo w ogole wyrzuc ksiazki De Mello, przy calum szacunku dla goscia jego pisma zostaly uznane za niechrzescianskie. Kilka czytalem, ale facet za malo stawia na osobowego Boga, Jezusa Chrystusa ktory nas jedynie zbawia, nie jakies blizej nie zrozumiale pojednanie (o wlasnych silach) z wielkim niczym. Oczywiscie jestes wolnym czlowiekiem do niczego Cie zmuszam, ale jesli szukasz pomocy w Kosciele to nie tam ona sie znajduje.

Inna ksiazke, nie film, poza Biblia to polecam Wladce pierscieni, tam niesmiali ludzie ratuje wszystkich innych, a nawet inni nie moga tego wykonac, jak czytales juz to proponuje lekture wlasnie pod tym katem.

BioSoul
Polecam Ci gorąco, bardzo gorąco, książkę ks. Mieczysława Malińskiego "Elementarz".
Wspaniała lektura, która pozwoli Ci odnaleźć siebie i wejść na właściwe ścieżki, prowadzace do Boga i drugiego człowieka.

kolejny glos na zranionego pasterza... czytalam ksiazke kilka razy i widzialam muzikal przedstawiany przez grupe z Poznania swietne i... poruszajace

Dla mnie odkryciem była książka " Mój Chrystus połamany" (autor: Ramon Cue Romano SJ)
To przepiękna opowieść o patrzeniu na świat oczami Jezusa i nauce wrażliwości na Jego obecność w najmniej oczekiwanych miejscach.

Zraniony Pasterz! tak, to jest książka!