" Kto w tym dniu przystąpi do źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar - mówił Jezus w 13 objawieniu. A w objawieniu 33 obietnicę tę powtórzył jeszcze wyraźniej: Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św. dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar.
Najszczególniejsza łaska obiecana przez Jezusa na Święto Miłosierdzia jest czymś znacznie większym niż odpust zupełny. Ten podlega bowiem tylko na darowaniu kar doczesnych należnych za popełnione grzechy, ale nie jest nigdy odpuszczeniem samychże win."
http://www.milosierdzie.plock.eu/Swieto ... Bozego.htm

W związku z tym mam pytania:
1. Czy odpust ten może zostać ofiarowany nie za siebie, ale za duszę zmarłą?
2. Czy liczy się Komunia św. przyjęta w sobotę przed Niedzielą Miłosierdzia ? (dziś oglądam beatyfikacje w telewizji więc nie idę na Mszę)
3. Jakie należy modlitwy odmowić by zyskać ten odpust?

1. tak a nawet sie powinno za kogos
2. nie jestem pewna
3. Koronka do Milosierdzia Bozego

Dziękuję za odpowiedź.
Martwi mnie tylko jedno, nie spełniam warunku wolności przywiązania do jakiekolwiek grzechu.
http://www.milosierdzieboze.pl/obietnica.php

Wówczas możesz liczyć na odpust cząstkowy.

Problem polega na tym, że ze względu na to, że brak wolności przywiązania do konkretnego grzechu nie jestem pewna czy znajduję się w stanie łaski uświęcającej. A nie będę miała możliwości skorzystać dziś z sakramentu pokuty i pojednania, byłam w spowiedzi przed świętami. I nie potrafię porzucić grzechu, chodzi głównie o uzależnienie od internetu i wątpliwości w wierze. Nie jestem pewna materii grzechu. A chciałabym pomóc tej duszy, tylko nie mam pewności czy ta Komunia będzie godna.

Wątpliwości w wierze to rzecz ludzka- dzisiejsza niedziela szczególnie nam o tym przypomina. A co do przywiązania do grzechu to nie chodzi o to, by obiecać sobie że nigdy tego grzechu nie popełnię, ale że chcę z łaską Boga zrobić wszystko, by znowu w niego nie wpaść. I podejmuję realne wysiłki być coś zmienić (może jakieś postanowienie- np. jeden dzień w tygodniu bez komputera). Godność zaś uczestnictwa w Eucharystii nie pochodzi od nas i od naszych zasług, ale od usprawiedliwienia nas przez Boga. Komunia jest dla grzeszników. Rozpoznanie czy jestem w stanie łaski (tzn. czy nie ma takich barier, które nie pozwoliłyby Bogu na oczyszczenie nas podczas Mszy, czy nie jest konieczna spowiedź) rzeczywiście nie jest łatwe, dużo było już o tym pisane na tym portalu.

Marta

Z Listu Apostolskiego o świętowaniu niedzieli Dies Domini:
(Podkreślenie moje - szumi)

Jeśli ta wczorajsza Msza była Mszą wigilijną niedzieli, to oczywiście jest to wypełnienie obowiązku niedzielnego. Jeśli to była 'zwykła' Msza sobotnia to w niedzielę też masz obowiązek we Mszy uczestniczyć.

A ja właśnie zobaczyłem, że w mojej poprzedniej wypowiedzi "popisałem się" niemałą ignorancją i nieznajomością tematu. Przepraszam więc za ostry ton - tym bardziej, że raczej nieusprawiedliwiony. :] Domyślam się bowiem, że akacja, która zaczęła ten temat, zgodnie z nauczaniem była w sobotę obecna na wieczornej Mszy św.

A oto wypowiedzi w sieci, które mi sporo rozjaśniły w temacie i bardziej uświadomiły jako chrześcijanina:

http://mateusz.pl/pow/011106.htm
http://mateusz.pl/pow/040603.htm

Uczestnictwo w sobotę wieczorem w wigilię Niedzieli czyni zadość obowiązkowi niedzielnej Eucharystii.
Ale dowiedziałam się że w tym wypadku aby uzyskać odpust zupełny, należało przyjąć Komunię w sam dzień święta Bożego Miłosierdzia.
A że miałam wątpliwości czy przyjęcie Komunii będzie godne przystąpiłam do spowiedzi. Teraz mam już pewność.
W święto Miłosierdzia Bożego byłam w spowiedzi i Komunii i mam nadzieję że łaska Bożego Miłosierdzia zostanie ofiarowana tej duszy.

Mam jeszcze pytanie. Ja za tą duszę codziennie odmawiam Koronkę. Jeśli mogę mieć ufność, że ofiarując za nią odpust w niedzielę Miłosierdzia Bożego dusza skorzystała z łask i darowane zostały jej winy i kary czy w takim razie oznakiem ufności jest przestanie modlić się za tą duszę i uznanie że została już zbawiona? Tyle tylko że ta dusza nie zakomunikowała mi w żaden sposób o swoim losie. Czy modlić się za nią nadal?

Odpuszczenie grzechów jest dzięki żywej wierze w Boga

"człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa." Rz 3:28
"Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami." Kol 2:13
""Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił." Ef 2:8-9

Z wiary powinny wynikać uczynki, które są owocem wiary.
"Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił miłosierdzia: miłosierdzie odnosi triumf nad sądem. Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy /sama/ wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta! - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie." Jk 2:13-17

Z tego też fragmentu wynika, że będzie to sąd nieubłagany dla tego kto nie czynił miłosierdzia tzn, jeśli dla kogoś skończył się już czas na tej ziemi, a nie wierzył i nie miłował to wstawianie się za nim nic nie da. Lepiej się modlić o tych co jeszcze są na ziemi aby uwierzyli i aby wydawali owoce tej wiary.