Ty chyba nie rozumiesz co porównujesz. A porównujesz karę za najcięższą zbrodnię, z zabiciem niewinnego (sic!).

Ja już jednak podziękuje takiej dyskusji.

Przepraszam, ale życie ludzkie jest tak samo wartościowe, prawda?

Matka też jest niewinna, a zmuszanie jej do donoszenia ciąży po gwałcie może zrujnować jej życie. Samobójstwo w takiej sytuacji jest całkiem prawdopodobne.

Pisałem już, że Ty nie ogarniasz realiów, zdeterminowana kobieta, która chce pozbyć się swojego dziecka, ma wielkie szanse na totalną rozsypkę w momencie, gdy w jakichś sposób zostanie zmuszona do ciąży.

Pocieszę Cię, nie ma takich zbyt dużo, większość zdecyduje się urodzić dziecko, a część może je zatrzymać.

Jak już wyjaśniłem, nie dogadamy się. To nie złośliwość. Szanuje Twój i swój czas. Może ktoś inny zechce kontynuować.

Rozumiem, dzięki za kilka stron dyskusji. Może innym razem pójdzie nam lepiej.

Na to liczę

Kontrolnie zapytam: wiesz co to znaczy "etycznie dopuszczalne"?

To znaczy, że pod względem etycznym nie jest oceniane negatywnie.

Czy może raczej masz na myśli prawną dopuszczalność? W tym przypadku zupełnie byśmy się nie zgadzali.



Miało być logicznie. Takim właśnie słowem to określiłeś - logiczna konsekwencja pewnych założeń.
A teraz nagle przechodzisz do możliwości zapisania wyjątków w kodeksie karnym. Przecież jedno z drugim jest zupełnie bez związku.



No dobrze ale dlaczego w ogóle kara śmierci jest według KK dopuszczalna? Wiesz? Bo na pewno nie dlatego, że jest to "wyjątkowa sytuacja".

Aha, usunięcie ciąży w przypadku zagrożenia życia jest dopuszczalne zgodnie z etyką KK, więc akurat w tej kwestii zakazu by nie było.

LJ91
w kwestiach które poddałeś pod dyskusję mamy w większości doczynienia z życiem dwóch osób. I tu się pojawia konflikt nierozwiązywalny. Bo Kościół zakłada że dziecko ma prawo żyć. Także chore dziecko, i także poczęte w wyniku gwałtu. Podobnie jak ma prawo żyć człowiek stary, niesprawny i chory i że nie może być furtki gdzie inni mają prawo decydować kiedy życie można zakończyć. Pamiętaj, że dołożenie do zbrodni gwałtu za który kara powinna być bardzo surowa obciążenia sumienia matki śmiercią dziecka napewno jej nie pomoże. Pamiętaj, że może zrzec się praw i dziecko oddać do adopcji i żyć ze świadomością że dała mu szansę na szczęśliwie życie. Wtedy dziecko najprawdopodobniej nigdy nie dowie się jak zostało poczęte i nie będzie to obciążało jego świadomości. To dziecko, jeśli się poczęło , już jest, istnieje i żyje. Nie da się go zabić tak jakby go nie było.
Podajesz przykład zagrożenia życia matki w ciąży. Tu stanowisko KK jest jasne, matkę trzeba leczyć wszelkimi dostępnymi metodami. Nawet gdyby niezamierzonym skutkiem było poronienie czy ciąża obumarła, leczyć należy. Jednak często wcale tak nie jest. Ja sama znam pacjentkę która miała w ciąży zawał serca, była leczona, urodziła zdrowe dziecko, są dzieci urodzone zdrowe pomimo że matka musiała brać chemioterapię. Jeśli dziecko jest zdolne do życia często ciąże się rozwiązuje bo uważa się że lepiej ratować wcześniaka a matkę leczyć już bez ograniczeń, ale dopóki jest niezdolne podejmuje się ryzyko- poprostu matka otrzymuje pełne leczenie. W zagrożeniu życia matki nie ma leków bezwzględnie przeciwskazanych. Oczywiście jeśli się da wybierasz lek bezpieczniejszy, ale jeśli się nie da- stosujesz jaki musisz.

Wiesz, myślę, że nie do końca rozumiesz zasadę wolnego wyboru. Ty za opresję przyjmujesz zakaz zabijania nienarodzonych, a nic nie wspominasz choćby o samym sobie. Czy także uważasz, że jak ktoś ciebie pozbawi życia, to cóż, jego wolny wybór?
Bóg uczynił nas ludźmi wolnymi, ale równocześnie jasno określił, co jest dobre a co złe, co da nam szczęście, a co nieszczęście, co da życie a co da śmierć. W dekalogu, który jest podstawą norm społecznych, Bóg jasno określił, co da nam życie. A nad wszystkie przykazania postawił przykazanie miłości. Zdecydowana większość społeczeństw nowożytnych budowała swoją tożsamość na dekalogu.
Pan Bóg nie powiedział nam " róbta co chceta", ale " zachowuj Moje przykazania, by ci się dobrze żyło na tej ziemi". Rządzący państwami, którzy opierają swe rządy na dekalogu, budują społeczeństwo życia i prawdziwie troszczą się o swych obywateli i tych młodych pięknych i bogatych, i tych starych, chorych, biednych, i tych którzy jeszcze w łonach matek. Ci, którzy dekalog mają za nic budują społeczeństwo śmierci.

Ja jeszcze raz zapytam, jak chcecie zmusić kobiety do donoszenia ciąży? Zejdźmy z poziomu abstrakcji na obszar konkretnych rozwiązań.
Zdeterminowana kobieta pozbawi życia swoje dziecko, a często zaszkodzi sama sobie.

Poza tym, sytuacja ciąży jest inna od wszystkich pozostałych, bo jest wyjątkowa. Chyba nie ma drugiej, podobnej sytuacji, w której życie jednego człowieka w tak dużym stopniu zależy od życia drugiej istoty ludzkiej.

Jeszcze raz napiszę: Bóg nie powiedział "róbta co chceta", wyznaczył nam konkretną drogę, ale jednocześnie nie sprawił, że jesteśmy niczym marionetki poruszane sznurkami. Mamy wolną wolę i ta wolność pojawiła się już u początków rodzaju ludzkiego, w pierwszych historiach biblijnych, gdzie ludzie mają wolność do poznania dobra i zła, wolność do zabicia własnego brata, wolność zabijania innych ludzi... a w konsekwencji sprzeciwianiu się samemu Bogu.

Odebranie tej wolności, oznacza brak możliwości określania się, brak możliwości bycia zimnym, letnim bądź gorącym.

Nawet należąc do kościoła masz wolny wybór - czyż nie ma pełno chrześcijan, którzy dopuścili się aborcji a mimo to należą do Kościoła. Mamy wspaniały przykład w Nowym Testamencie: Szaweł, który prześladował chrześcijan, stał się Pawłem, jednym z największym świętym w Nowym Testamencie. Judasz również miał wybór, pomimo zdrady Jezusa mógł przyjść do niego czasie drogi krzyżowej i prosić o przebaczenie, ale on wolał popełnić samobójstwo i wydać się na całkowite zatracenie - dopóki żyjemy mamy wolny wybór, nawet w kościele. To dla naszego wolnego wyboru Bóg przyszedł na świat i poniósł śmierć krzyżową. Tylko musimy "znać" granice naszej grzeszności - bo nawet w Piśmie Świętym jest określone, że są pewne grzechy, które nie zostaną odpuszczone. Bóg wypędzając Adama i Ewę z raju dał im szansę powrotu do niego - gdyby nas nie kochał to od razu zesłał by nas do piekła, ale mu zależy na nas i stale czeka aż się nawrócimy. A nawet gdy będziemy blisko Boga, to i tak będziemy popełniać grzechy. Nie chodzi o to by nie upadać ale o to, by po każdym upadku powstać, wykazać skruchę i STARAĆ się nie upadać.

Kama10, od początku o tym piszę: Bóg daje nam wolność wyboru, ale niektórzy katolicy chcą być "bardziej boscy od Boga" i domagają się całkowitych i bezwzględnych zakazów prawnych.

Jak jedno ma się do drugiego?

Przejawem wolności wyboru jest prawo do stanowienia prawa. Kodeks nie uniemożliwia popełniania przestępstw i wykroczeń. Służy do ich ograniczenia. Bez wolności nie byłoby odpowiedzialności. Uważam, że czerwone światło ne sygnalizotorze nie ogranicza moich praw i wolności decydowania o sobie. Natomiast pomaga mi w dotaciu bezkolizyjnym do celu.

andej,
Czerwone światło to dekalog. A kodeks karny to policjant, który stoi na skrzyżowaniu i wywleka Cię z pojazdu gdy przejedziesz na czerwonym.