"Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz. Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy. Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe" 1Kor 13:8-10

czy doskonałość to raczej kwestia przyszłości?

Doskonałość to w tym kontekście kwestia przyszłości. A języki nie tyle przeminęły, ile stały się dość rzadkim darem. W czasach apostolskich ten dar miał wskazywać na to, że Kościół będzie mówił wszystkimi językami świata. Obecnie, kiedy Ewangelia rzeczywiście głoszona jest na całej Ziemi, dar ten nie jest już tak potrzebny.

Czyli generalnie jesteśmy bardziej doskonali od apostołów, skoro tych darów mniej? Albo może masz dowód biblijny na twoje wnioski?

Czyli generalnie czytaj ze zrozumieniem. Napisałem coś dokładnie przeciwnego.
Przeczytaj sobie o darze języków w dzień Pięćdziesiątnicy i zastanów się, dlaczego ten dar został wtedy dany.

W dzisń Pięćdziesiątnicy wypełniało się proroctwo Joela. To były dni ostateczne.
Jezyki byly dane dla budowania Kosciola. Czy wskazana przez Pawła doskonałość to Kościół idealny?

Zasady pisowni słownictwa religijnego - szumi

Wskazana przez Pawła doskonałość to stan, kiedy nie będzie już potrzeba wiary i nadziei, a jedynie miłość. Tego stanu jeszcze nie osiągnęliśmy.

Dlaczego zakładasz, że nie ma tylko miłości? Masz wiarę i nadzieję na co?

Wiarę w Boga i nadzieję na życie wieczne. Kiedy już ujrzymy Boga twarzą w twarz, wiara nie będzie potrzebna, a nadzieja się wypełni. Pozostanie tylko miłość. Dlatego miłość jest najwyższa. Póki co jednak istnieją też mniejsze dary, które są potrzebne w ziemskim istnieniu Kościoła.

A kiedy ujrzysz Boga twarzą w twarz? Po swojej śmierci, czy po powrocie Pana?

A ja wiem, co będzie najpierw?

Po smierci nie ma jak używać języków albo proroctw. Wiec raczej o innym momencie nastaniae doskonalosci pisal Paweł...