Cześć,

chciałam zainicjować dyskusję w temacie wyboru ścieżki zawodowej, biorąc pod uwagę chrześcijańskie wartości. Czy uważacie, że powinniśmy omijać niektóre zawody lub unikać niektórych osób? Oczywiście pomijam oczywiste rzeczy związane z grzechami ciężkimi, jak nielegalne biznesy i łamanie prawa karnego. Czy powinniśmy patrzeć, z kim pracujemy, jakie te osoby reprezentują wartości, czy wręcz przeciwnie - pracować tam, gdzie możemy i szerzyć Ewangelię, gdziekolwiek nie pracujemy?

Obecnie rozważam wysłanie swojej aplikacji do dużej firmy farmaceutycznej i przy tej okazji pojawiło się nieco wątpliwości w mojej głowie. Firma ta oferuje leki, w tym niektóre na pewno szkodliwe, uczestniczyła również aktywnie w II wojnie światowej, a jej specjaliści testowali leki na pracownikach obozów koncentracyjnych. Zaczęłam zastanawiać się, czy chciałabym pracować w miejscu z taką historią. Ale z drugiej strony gdzieś pracować trzeba, a każda firma ma wiele na sumieniu.

Czy Waszym zdaniem jest miejsce dla katolika w korporacji? Jakie są Wasze generalne przemyślenia w zatytułowanym temacie?

No wiesz, tak patrzac, to powinienes wystapic z Kosciola, bo jako instytucja zawodzi od 2 tysiecy lat na calej linii. Rozwazales to?

Hehe, masz rację, nie pomyślałam o tym

Btw, jestem kobietą, ale widzę, że mój nick jest mylący

Sorry, przeoczylam, ze jestes kobieta

Oczywiście, że należy patrzyć na to, jakie wartości reprezentują osoby, z którymi pracujemy, spotykamy, mamy jakieś kontakty.
A pracować tam, gdzie nasza wiedza i nasze umiejętności najbardziej przydadzą się społeczeństwu. W jakiś sposób legitymizujesz firmę, w której pracujesz. A na pewno przykładasz się do tego, co ona oferuje.
Nie powinno mieć znaczenie, co firma robiła 100 lat temu. Nawet jeśli produkowała Cyklon B. Ważne jest to, co robi teraz. I co zamierza w przyszłości. Miałbym duże wątpliwości, czy wspierać swoja pracą firmę zarabiającą na środkach wczesnoporonnych, czy przeznaczonych do eutanazji.
Ale trzeba wziąć pod uwagę, to co podkreślasz, a mianowicie szerzenie Ewangelii. Podpisuje się pod tym, że każdy katolik ma obowiązek wszędzie, gdzie się da szerzyć Dobrą Nowinę. W pracy, domu, na ulicy. I czynić to skutecznie. Nie przeginając pały. Dyskretnie, ale zauważalnie. Na pewno nie namolnie. I bardziej swoją postawą, niż słowem. Albo najpierw postawą i czynami, a gdy kros spyta, to i słowem.