Ojciec Jean Daniélou SJ, wybitny teolog francuski (późniejszy kardynał), który stawiał tezę o połowiczności naszej wiary. mówił:
„Można powiedzieć, że daleko jeszcze jesteśmy od zrozumienia, co oznacza nieskończona czułość ojcowskiego serca Boga, i zapewne nie potrafimy się wznieść, w obliczu Trójcy Świętej, aż ku pierwotnemu źródłu, którym jest boskie ojcostwo. Być może, zatrzymujemy się bliżej, przy Synu i Duchu, gdyż oni są posłani, i ponieważ w istocie widzimy Boga raczej w urzeczywistnianiu Jego zamysłu. Ale właśnie ponad Synem i Duchem jest tajemnica ojcostwa Bożego, które w sposób absolutny jest pierwotnym źródłem wszystkiego, pierwotnym źródłem wszelkiego stworzenia, a także wszelkiej łaski. http://mateusz.pl/mt/ko/Krzysztof-Osuch-SJ-Rok-2012-Zawierzeni-Bogu-Ojcu.htm

Być może dzisiejszy człowiek chętniej zatrzymuje się przy Osobach Syna i Ducha, bo w Osobie Ojca bardziej uwidacznia się idea podlegania, bycia zależnym. Konieczność podporządkowania się. Nawet ziemski ojciec jest kimś, komu się podlega do samego końca, chyba żeby odszedł od zmysłów, wtedy ta hierarchia zostaje zaburzona. Przyjęło się, że Jezus jest moim Bratem, Duch Pocieszycielem; nasz stosunek do Boga w tych Osobach nie akcentuje tak bardzo naszej zależności, nieporadności, synostwa. Współczesny człowiek, zasobny w nowoczesne technologie, zbyt pewny siebie, niebezpiecznie wdrapuje się po stopniach wieży Babel, sam sobie chce być bogiem/bogów sobie wyznaczać. Nie chce nikomu podlegać. Tymczasem Modlitwa Pańska, odmawiana codziennie, powinna nam przypominać, że jesteśmy Dziećmi Bożymi i tylko w naszym dziecięctwie osiągniemy szczęście, w wypatrywaniu i realizacji Woli Ojca jest także nasze poczucie bezpieczeństwa.