Nie jestem od oceniania, wydawania sądów, czy karania za odmienne zdanie. Chcesz oceny, poproś innych adwersarzy, to specjaliści od ocen
Moim zdaniem, tylko w jednym przypadku można połączyć miłość z wdzięcznością. Jest to przypadek, w którym jesteś wdzięczny, że twoja miłość została przyjęta. I tu stawiam kropeczkę.
Cała reszta to handelek i tylko handelek, pod różnymi postaciami.

Samo przykazanie miłości brzmi podejrzanie, jak się mu przyjrzeć bliżej. Jak można komuś nakazać kogoś kochać, przecież milość jest uczuciem niezależnym od ludzkiej woli? Jednak można próbować to ratować argumentem, że nie chodzi stricte o samo uczucie, ale o czyny, starania. Tylko wtedy to jest handel.

Idący, w takim razie jesteś chlubnym wyjątkiem, jednym z tych którzy osiągneli wyższy poziom zrozumienia chrzescijańskiej doktryny, tego o co w tym chodzi. Przeszedłes przemianę, porzucileś grzech, sprzedałeś majątek i rozdaleś ubogim, kroczysz drogą Jezusa. Szacunek. Dla reszty to motywacja kija i marchewki.

Typowy błąd. Miłość to nie jest uczucie, to postawa. Zakochanie się, jest uczuciem. Ale nie miłość. Nie należy jednego mylić z drugim.
Nakazać można, ale wtedy nie będzie to miłość, tylko wypełnianie rozkazu. Miłość jest samodzielną i suwerenną decyzją.

Najwidoczniej nie rozumiesz co to handel.
Załóżmy, że Kowalski uprawia pomidory w swojej szklarni, od lat. Nie mają sobie równych.
W tym roku obrodziły tak, że nie da rady ich zjeść.
Oddaje więc połowę sąsiadowi - Nowakowi. Lepiej oddać niż wyrzucić.
Nowak ma podobną sytuację z ogórkami. Oddaje więc połowę Kowalskiemu.
Obaj są zadowoleni. Czysty handel.
Handel to wymiana przynosząca zadowolenie obu stronom.
Jest to milowy krok w ewolucji społecznej i emocjonalnej.
Tobie natomiast handel kojarzy się widocznie z lichwą, paskarstwem, szalbierstwem, oszustwem, wyzyskiem i wyłudzeniem.
Jeśli nadal będziesz myślał patologią zamiast zdrowym rozsądkiem to nie ma sensu czegokolwiek Ci tłumaczyć.

Już Ci to Idący objaśnił, ale dodam coś na gruncie tekstowym, zwracając uwagę na greckie słowo "miłość", czyli "agape" po grecku. To słowo występuje w NT najczęściej i w przykazaniu o miłowaniu Boga i ludzi, także. Agape to nie uczucia! To decyzja, to akt woli, to wybór (do opisania uczuć, greka używa innych słów, które też są w przekładach jako "miłość" oddane, ale mają inny sens; te słowa to filia: miłość braterska; storge: miłość rodzicielska; eros: miłość małżeńska/seksualna - tego słowa: eros nie ma w NT).
Agape to ofiarna miłość zdolna do największych poświęceń; to - jak pisałem - nie "motylki w brzuchu", czyli nie uczucia, ale wola, decyzja; dlatego tym słowem jest opisane miłowanie nieprzyjaciół (Jezus nie oczekuje, że wrogowi będziemy kwiaty wręczać, jak narzeczonej; ale oczekuje, że wroga nie będziemy nienawidzić i mu szkodzić - a do tego potrzebna jest decyzja rozumu, woli...).

Ale jaki zaraz handel?! No właśnie dobrze rozumiana miłość "agape" nie handluje, ale ofiaruje! Ona ma radość w dawaniu, a mniej ją interesuje branie... Czytaj Hymn o miłości: 1Kor 13 rozdział >> tam właśnie mowa o miłości "agape"...

Jan Kochanowski
PIEŚŃ
Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?
Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?
Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie:
I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie.
Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje,
Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje.
Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznawamy,
Bo nad to przystojniejszej ofiary nie mamy.
Tyś Pan wszytkiego świata. Tyś niebo zbudował
I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował.
Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi
I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznemi.
Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi
A zamierzonych granic przeskoczyć się boi.
Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają,
Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają,
Tobie k woli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi,
Tobie k woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi,
Wino Jesień i jabłka rozmaite dawa,
Potym do gotowego gnuśna Zima wstawa.
Z Twej łaski nocna rosa na mdłe zioła padnie,
A zagorzałe zboża deszcz ożywia snadnie.
Z Twoich rąk wszelkie źwierzę patrza swej żywności,
A Ty każdego żywisz z Twej szczodrobliwości.
Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!
Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie.
Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi,
Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi.

No Idący, tu to poszedłeś, po bandzie. Chyba miłość z uprawianiem seksu pomyliłeś.
Jerzy, czy się nie zagalopowałeś? Wskażesz, które słowa w Hymnie mówią o tym, że miłość choć w najmniejszym stopniu interesuje branie?
Dawanie i choćby w najmniejszym stopniu interesowanie się braniem, to handel! Handel, wykorzystywany przez wszystkie religie (i ich odłamy).

Handel uprawiają Kowalski i Nowak. Jeden i drugi nie ofiaruje z miłości swych plonów, lecz z ich nadmiaru, uniknięcia kosztów utylizacji, prawdopodobieństwa otrzymania jakiejś rekompensaty itp.
Ps
Napisałeś: „Jeśli nadal będziesz myślał patologią zamiast zdrowym rozsądkiem to nie ma sensu czegokolwiek Ci tłumaczyć”.
W związku z tym, nasuwa mi się pytanie, czy ten zdrowy rozsądek wynikający z Twej samooceny, wyssałeś z mlekiem matki, nabyłeś w środowisku, w którym się wychowałeś, doznałeś jakiegoś oświecenia pod wpływem przeczytanych myśli innych, przypisujesz to łasce, która na Ciebie spadła, …? Prosiłbym o odpowiedź z krótkim uzasadnieniem.

Hormony nie usprawiedliwiają ignorancji. Rozumiem, że tak jak Sierzputowskiemu* wszystko kojarzy się z jednym.

* Wyjaśnienie dla ignorantów - patrz Marek Hłasko Piękni dwudziestoletni.

Ignorowanie! - oto co ode mnie otrzymasz, george45!

Owszem, uprawiają, ale ta uprawa tworzy więź.
Miłość to więź między ludźmi. Podałem jej przykład.
Albo chcesz kogoś zrozumieć i odrzucasz uprzedzenia jeśli potrafisz, albo nie i idziesz w zaparte.
Nie wiem co Ci złego zrobił handel ale nie uważam, żeby tworzył wyłącznie patologiczne więzi zasługujące na wyszydzenie.
Jeśli nie chcesz tego zrozumieć to pewnie można byłoby to spróbować wyjaśnić inaczej, tylko komu by się chciało.

Wieź to nie miłość, więź tworzyć może handel, przyzwyczajenie, przywiązanie, narodowość, więzy krwi, itp. C2H6O, chyba mylisz pojęcia.
Zauważ, że to nie ja mówię negatywnie o handlu, ale to Ty imputujesz mi swoje słowa, mówiąc "Tobie natomiast handel kojarzy się widocznie z lichwą, paskarstwem, szalbierstwem, oszustwem, wyzyskiem i wyłudzeniem". Jeśli się mylę, to wskaż w którym miejscu mówiłem, że handel to coś złego.

PS
C2H6O, nie zwróciłeś uwagi na moją prośbę:
Napisałeś: „Jeśli nadal będziesz myślał patologią zamiast zdrowym rozsądkiem to nie ma sensu czegokolwiek Ci tłumaczyć”.
W związku z tym, nasuwa mi się pytanie, czy ten zdrowy rozsądek wynikający z Twej samooceny, wyssałeś z mlekiem matki, nabyłeś w środowisku, w którym się wychowałeś, doznałeś jakiegoś oświecenia pod wpływem przeczytanych myśli innych, przypisujesz to łasce, która na Ciebie spadła, …? Prosiłbym o odpowiedź z krótkim uzasadnieniem.[/quote]

Czyli celowo nie chcesz zauważyć i nie wziąć pod uwagę, że palnąłeś jak łysy o beton, każąc szukać w sowach „Hymnu o miłości” potwierdzenia, że miłość interesuje także branie.
Jerzy_67, nie prościej i po bożemu byłoby powiedzieć np.: Chlapnąłem z tym braniem, każdy człowiek jest omylny, nawet ten który 30 lat czyta i studiuje tylko Biblię.
Przemyśl jeszcze raz to co napisałeś i weź za swe słowa odpowiedzialność.

Zmuszasz mnie, to się odezwę.
Myśl, aby powiązać to, co napisałem wcześniej, z Hymnem o miłości, przyszła chwilę potem; nie pisałem od początku myśląc o 1Kor 13.
Czyli wpierw tłumaczyłem agape, a potem sobie przypomniałem, że o niej jest cały rozdział, w którym faktycznie nie ma o braniu; dlatego przepraszam forumowiczów za wprowadzenie w błąd.
Poprawnie powinienem napisać w kontekście 1Kor 13 tak:

Ale jaki zaraz handel?! No właśnie dobrze rozumiana miłość "agape" nie handluje, ale ofiaruje! Ona ma radość w dawaniu, a nie interesuje ją branie... Czytaj Hymn o miłości: 1Kor 13 rozdział >> tam właśnie mowa o miłości "agape"...

"nie interesuje ją branie" - a co ma zrobić miłość agape, gdy ktoś coś z prostoty i szczerości daje?!
Na przykład Tobie george45 Bóg w taki sposób oferuje, daje (z miłości agape) zbawienie! - co Ty wtedy robisz?!...

Czyli jednak agape potrafi brać, przyjmować - czy nie powinna tego robić?!...
Ja to tak widzę, że 1Kor 13 to nie wszystko, co o agape wiemy; dlatego choć wyżej przepraszam, że wskazując na ten rozdział nie napisałem precyzyjnie, to jednak biorąc całość Biblii pod uwagę, uważam, że wcześniejsze zdanie:

<<dobrze rozumiana miłość "agape" nie handluje, ale ofiaruje! Ona ma radość w dawaniu, a mniej ją interesuje branie...>>

nie jest teologicznie błędne.
Czyli:
# Miłuję Boga - żyjąc dla Niego - nie po to, aby coś od Niego otrzymać, ale gdy On coś daje, to biorę to i dziękuję Mu za hojność...

# Nie miłuję ludzi - robiąc coś dla nich - aby coś od nich otrzymać, ale gdy ktoś mi coś daje, to przyjmuję to z wdzięcznością...
Tak rozumiem chrześcijańską miłość do Boga i ludzi...

Proszę mnie poprawić, jeśli źle myślę... [ale niech to będzie korekta biblijna, a nie jakaś wydumana z czegoś innego]

Nie poprawię. Napisałeś to, co uważasz za właściwe.

To co napisałeś potraktuję jako inspiracje i napisze, jak ja widzę te kwestie. Nie wiem, czy lepiej to ujmę, czy gorzej. Po prostu po swojemu.


Widzę to odwrotnie. Bóg miłuje ludzi nie po to, aby coś od nich otrzymać. Bo ma wszystko. Daje nam wszystko z miłości. A my przyjmujemy to z miłością. I wdzięcznością.
(Niewdzięcznością jest odrzucanie Bożych darów.) Będąc obdarowywani przez Boga poczuwamy się do odwdzięczania się. Kościoły sprawując liturgie wypowiają na głos tę wdzięczność. Ludzie modląc się wyrażają wdzięczność. Ludzie postępując zgodnie z wolą Bożą okazują Mu wdzięczność. W szczególności wyrażamy tę wdzięczność zachowują Chrystusowe Przykazania Miłości. Dobre życie jest odpowiedzią na Bożą Miłość. Nasza miłość do Boga jest odpowiedzią na Bożą Miłość.


Ja nieco inaczej rozumiem chrześcijańską miłość do Boga i ludzi. Mianowicie:
Kocham ludzi - robiąc coś dla nich - nie po to aby coś od nich otrzymać, ale z miłości do nich.
A gdy ktoś mi coś daje, to przyjmuję to z wdzięcznością i z miłością. Bo wiem, że w ten sposób odwzajemniam miłość. Nie porównuję tego co daję z tym co otrzymuję, bo nie jest to relacja handlowa. Nie ma znaczenia, czy osoba A odpowiedziała na mój dobry czyn, ani czy podziękowała. Przyjmuję dobro od kogoś niezależnie od tego, czy na nie zasłużyłem (od tego kogoś).

Po prostu staram się czynić dobro ludziom przez wzgląd na Boga. Bez oczekiwania zapłaty.

Można byłoby tu teraz wklejać definicje, że miłość to jednak więź i to pewnie najsilniejsza ale nie o to chodzi.
Wydaje mi się, że bardziej rozumiesz emocje jak dziecko z dysfunkcyjnej rodziny w fazie buntu ale to już Twoja sprawa.
Zarzuciłeś relacji wdzięczność-miłość handel, a potem handelek.
Mnie to nie przeszkadza. Chciałeś wyjaśnienia więc starałem się to wyjaśnić na przykładzie handlu.
PS.
Zwróciłem. Odpowiedziałem bardzo wyraźnie tylko najwidoczniej nie możesz tego zobaczyć.
Widzisz moje słowa ale nie widzisz odpowiedzi.
Czasem jeśli chcesz coś zrozumieć to musisz niestety odłożyć na chwilę swoje przekonania i to, co jest z nimi sprzeczne, przyjąć za aksjomat. Wtedy sprzeczność okazuje się tylko pozorna.