Jestem nastolatką, silnie wierzącą i starającą się być dobrą katoliczką. Przy tym mam problemy z sumieniem i rozpoznawaniem wagi grzechu, zdarzało mi się mieć znaczne wątpliwości czy mogę przystąpić do Komunii tydzień po spowiedzi.
Mój aktualny problem dotyczy gry, którą zainteresowałam się niedawno. Zdała ona mi się tak ciekawa, intrygująco napisana i unikalna, czytałam o jej postaciach i obejrzałam dwa odcinki na youtube gdzie gracze grali w nią.
Gra ta, choć nie grałam w nią osobiście, zdecydowanie przyniosła efekty w mojej psychice i strefie duchowej. Zawierała ona morderstwo i nieprzyjemne, nieraz brutalne sceny i zdarzenia oraz motywy. Myślę o niej i o postaciach z niej codziennie, w środku czuję się winna, zaniepokojona, pusta i brudna, jakby moja dusza została skażona, a także dalej od Boga.
Planuję iść do spowiedzi w tę niedzielę, ale chciałabym bardzo prosić o modlitwę i konkretne rady, co robić oprócz zaprzestania czytania o tej grze i nie rozmawiania o niej ze znajomymi będącymi jej fanami. Co jeszcze zrobić by znów poczuć się czysta i odzyskać względny spokój i bliskość z Bogiem?
Pozdrawiam.

Ja jestem uzależniony od gier. Trwam w abstynencji. Kiedy gram mam podobne objawy do Twoich. Dlatego nie gram.

Jaka rada? Nie graj w żadne gry. Strata czasu

Jak nie masz żadnego poważniejszego grzechu w Twojej duszyczce to możesz bardzo długo przejmować Komunię.
Wielu ludzi traktuje Komunię wyłącznie jako nagrodę za dobre sprawowanie, zapominając, ze jest ona także lekarstwem na różne duchowe przypadłości i zjednoczeniem z Jezusem (Komunia, po łacinie communio, to wspólnota, jedność).



Modlitwę masz jak w banku a co do rady.
Natura nie znosi pustki. Nie wystarczy, ze będziesz chciała zrezygnować z tej gry, to za mało. Znajdź taką rzecz, która będzie sprawiała Ci przyjemność i będzie dla niej alternatywą, nie wiem np. może jakiś dobry film, książka, sport, rozmowa z psiapsiółką itp.

Wyrzuty sumienia i poczucie winy to silne emocje, które mogą obciążać psychikę i wpływać na nasze samopoczucie. Są one często wynikiem przekroczenia własnych wartości, zasad moralnych lub wyrządzenia komuś krzywdy – świadomie lub nieświadomie.
Drive Mad

Wyrzuty sumienia są różnej siły, od wprowadzającej w obłęd po niemal... żadnej siły. Niektóre z nich są z powodu win zmyślonych na skutek niskiej samooceny neurologicznej.
Od nich trzeba odróżnić schorzenia, które bywają zapowiedzią lub objawem wielkiej depresji neurologicznej lub innego podobnego schorzenia. Kapłani w konfesjonałach muszą być czujni, ostrożni i delikatni.

Thank you for being so honest—it’s not easy to open up like this, especially about your inner spiritual struggles. You're not alone. Many of us wrestle with how media and entertainment affect our souls. It’s beautiful that your conscience is sensitive—that’s a sign of a heart open to grace. Confession is a powerful step, and I’ll keep you in my prayers. Maybe consider replacing that time with something uplifting—spiritual reading, music that brings you peace, or even a hobby that draws you closer to joy and beauty. God hasn’t gone anywhere—He’s just waiting with open arms.

Życie to nie bajka ale SZANSA na powrót do Boga. To dopiero początek drogi na której będziesz spotykać się z jej rozwidleniami i decyzjami - iść w prawo czy w lewo ? Dziś to błaha sprawa (jakaś gra) ale póżniej będą to bardzo poważne decyzje. Czy papieros, czy alkohol, czy narkotyki, czy seks z każdym który Ci się spodoba czy z tym jedynym, czy być pokornym czy pysznym, pomóc komuś w potrzebie czy udać „ślepego” … ? Być może przed Tobą największe wyzwanie życiowe - jak potraktujesz bliźniego, który chce Ci odebrać życie? Przyjmiesz to z pokorą i w milczeniu jak Pan Jezus ?
I ja - jak każdy - zmagam się z tymi dylematami ale po to mam mózg, żeby przewidywać konsekwencje swych wyborów i uświadamiać sobie - zbliżam się czy oddalam od Niego. Nie jest to łatwe i może bardzo wiele kosztować …
Pamiętaj też, że nikt Cię do niczego nie zmusza - po to otrzymałaś wolną wole. Chciałabyś aby Twe dziecko traktowało Ciebie bez miłości - nienawidząc za „katowanie” zakazami i nakazami lub będące egoistycznie wyrachowane w swym zachowaniu ?
Tylko decyzje podjęte z miłością i zaufaniem do Boga - mają sens i wartość.
Powodzenia na Twej życiowej pielgrzymce. Obyś spotykała tylko ludzi, którzy Cię wspierają …
Ps.
Napisał to ten który NIGDY nie uczestniczył w żadnych lekcjach religii i nie studiował teologii ale uwierzył, że Bóg może wszystko: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam.”

Tu trzeba jednak sprostować, dodając, że inni też mają prawo do bezpieczeństwa, wolności i szczęścia. Bliźni mają więc prawo nie tylko oczekiwać, ale nawet domagać się i egzekwować, byś im te prawa uszanowała.
Więc powszechna tolerancja jest niemożliwa, bo niekiedy niewystarczająca do zagwarantowania swoich lub cudzych praw, z których nie zawsze można lub nie wolno zrezygnować.

"Bliźni mają więc prawo nie tylko oczekiwać, ale nawet domagać się i egzekwować, byś im te prawa uszanowała."

"Kochaj bliźniego jak siebie samego " - rozwiązuje ten problem.

"Więc powszechna tolerancja jest niemożliwa ..."

Jeżeli pozwolimy by to świat ustalał oczekiwania, dzieci zaczną na niskim poziomie i tam pozostaną …
To dlatego dla tak wielu, tak trudno zrozumieć esencje wiary. Zaczynają od tego świata i dopasowują do niego wiarę - zamiast odwrotnie. Skutki widzimy ...

A szaleńcom i seryjnym zabójcom też przypiszesz te prawa do radosnej swawoli?
A czy Jezus nie unikał przedczesnej śmierci?

Przestępcy byli, są i bedą. Problemem jednak nie są oni ale to gdzie kto patrzy. Jedni w głąb siebie - inni na zewnątrz upatrując tylko tam problemów. Ty patrzysz przez pryzmat tego świata, dlatego Twoje tezy są jak najbardziej słuszne dla Ciebie, państwa i świata bo normują zachowania społeczności dla jego … przetrwania.
Tak właśnie funkcjonuje EGO. EGOistyczne bo czyni wszystko dla utrzymania nosiciela przy życiu. Kiedyś próbowałem go zabić - z marnym skutkiem a to jest największa przeszkoda w kontakcie z Bogiem. Może właśnie zamiast EGO trzeba zabić nosiciela ? Nie trzeba. Wystarczy pozbyć się lęku o swe życie a ego automatycznie umiera. Jak widzisz w swoich „światach” mamy oboje racje choć marne to pocieszenie bo eliminuje jakąkolwiek dyskusje … Skończmy więc.

Poniekąd, albowiem rozumnie trzeba wypełniać nakaz ten.
Nie oczekiwać od bliźniego więcej niż od siebie. Ale patrzyć też [przez pryzmat możliwości, stanu wiedzy i wiary.
Nie żądać od bliźniego, gdy samemu nie chce się, aby od niego żądano.
Tym bardziej, że przymus rodzi sprzeciw. Powstaje opór.
Verba docent, exempla trahunt. To podstawowa zasada sprawdzająca się od tysięcy lat. Nie przymusem, groźbami czy karami, ale miłością, zrozumieniem, przykładem.

Ani nie unikał, ani nie uniknął. Wypełnił swoją misję z pełna świadomością, że oznacza ona śmierć ciała. I to męczeńską.
Co nie znaczy, że chciał zginąć. Bał się śmierci. Dlatego prosił Ojca o wybawienie od tego. Z jednoczesna prośbą, aby stało się to, co zapisane w planach Ojca. Czyli śmierć w bólu.

Nie czytasz Ewangelii? Unikał złych spotkań, utajniał się, zmieniał trasę pielgrzymowania... bo gdy nie nadszedł Jego czas. I utajniał szerokiego ogłaszania swojej tożsamości, a niektóre sprawy ujawniał w małym gronie na osobności, nakazując, by na razie nie rozgłaszano ich

Męczeńskiej śmierci w wieku trzydziestu paru lat nie uważasz za przedwczesną? Czyżbyś był tak młodym człowiekiem, aby trzydziestolatka uważać za starca?