Warto Go zacytować i przemyśleć Jego słowa :
„Prawdziwy kryzys ledwo się zaczął. Będziemy musieli liczyć się z tym, że nastąpią straszliwe wstrząsy. Niewątpliwie Kościół odkryje nowe formy posługi kapłańskiej i będzie wyświęcał do kapłaństwa wypróbowanych chrześcijan, którzy wykonują już jakiś zawód. Niezbędna również będzie posługa kapłańska w pełnym wymiarze czasu, jak dawniej.
Kościół będzie wspólnotą bardziej uduchowioną, niewykorzystującą mandatu politycznego, nie flirtującą ani z lewicą, ani z prawicą. To będzie trudne dla Kościoła, bo ów proces krystalizacji i oczyszczenia będzie kosztować go wiele cennej energii. To sprawi, że będzie ubogi i stanie się Kościołem cichych. Proces ten będzie tym bardziej uciążliwy, że trzeba będzie odrzucić zarówno sekciarską zaściankowość, jak i napuszoną samowolę. Można przewidzieć, że wszystko to będzie wymagało czasu. Proces będzie długi i żmudny, tak jak droga od fałszywego progresywizmu w przededniu rewolucji francuskiej – kiedy biskup mógł być uważany za błyskotliwego, jeśli wyśmiewał się z dogmatów, a nawet sugerował, że istnienie Boga wcale nie jest pewne – do odnowy w XIX wieku".

Mam przed oczami zdjecie Benedykta XVI w Brzezince gdy ukazala sie tecza. I zwiazek tej teczy z tecza po potopie jako znaku przymierza. Moze rzeczywiscie globalnej katastrofy III wojny swiatowej nie bedzie.

Ojciec Święty Benedykt walczył z "tęczą" w Kościele gdzie po przeciwnej stronie miał bardzo wielu przeciwników włącznie z polskimi biskupami ( Dąbrowski, Peatz, Gulbinowicz, Głódź i wielu innych ).
Przegrał tę walkę, co było jedna z Jego przyczyn rezygnacji z urzędu Namiestnika Kościoła Świętego.
Warto przypomnieć :
Benedykt XVI zauważył, że utrudnieniem w reakcji Kościoła na przypadki pedofilii wśród duchowieństwa były braki Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Przypomniał, że z czasem „zaczęła kształtować się odnowa i pogłębienie celowo luźno skonstruowanego prawa karnego nowego Kodeksu”.

Papież senior odniósł się też do słów Pana Jezusa; „Jeśli ktoś byłby przyczyną upadku jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, lepiej byłoby dla niego, aby mu zawieszono kamień młyński na szyi i utopiono w głębinie morskiej” (Mt 18, 6). Zauważył, że wyrażenie „małych” w języku Jezusa oznacza zwykłych wierzących, którzy mogą być zakłopotani w wierze intelektualną arogancją ludzi sądzących, że są mądrzy. Tak więc tutaj Jezus chroni depozyt wiary zdecydowaną groźbą kary dla tych, którzy wyrządzają im krzywdę - wyjaśnił. W tym kontekście wskazał, że prawo kanoniczne powinno przede wszystkim bronić wiary. Konsekwencją tego myślenia jest przekazanie kompetencji osądzania w sprawach najpoważniejszych przestępstw duchownych Kongregacji Nauki Wiary a nie Kongregacji ds. Duchowieństwa. Trzeba dostrzec, że takie niewłaściwe zachowanie duchownych w ostatecznym rachunku niszczy wiarę” – napisał Benedykt XVI.

Benedykt XVI zdobył mój szacunek odwagą i pokorą gdy ogłosił swoją abdykację. Pchnął wiele do przodu ale zabrakło mu sił i zdrowia na rozwiązanie kryzysów powstałym po poprzednim pontyfikacie. Zamiast przez następne dziesięć lat trzymać się urzędu zrobił miejsce ma wybranie kogoś bardziej energicznego. Tak, to wymagało i intelektu, i odwagi, i pokory.
Jako najbardziej komentowany błąd będę pamiętał zrzeczenie się tytułu Patriarchy Zachodniego.

Niektóre teksty z testamentu duchowego Benedykta XVI



Niezwykle ważne dla człowieka , który pragnie trzymać się mocno wiary w Jezusa Chrystusa i który ma pewność , że tylko Jezus Chrystus jest drogą i prawdą i życiem .

Zawsze będę wspominał ś.p. Benedykta XVI jako "mojego" Papieża, ale nie tylko - także jako wzór teologa, duchownego, przewodnika, człowieka po prostu. Był jedną z ostatnich osób, które mógłbym z czystym sumieniem określić mianem "autorytetu", przynajmniej dla mnie. Mam pełno Jego książek, teraz do nich wracam, często po wielu latach. Do dziś żałuję, że nie mogłem się z Nim spotkać w trakcie Jego wizyty w Polsce, na co bardzo czekałem. Wierzę i mam nadzieję, że jest teraz tam, gdzie całe życie niestrudzenie pielgrzymował.

Na święto Trzech Króli, dzień po pogrzebie papieża Benedykta XVI, otwarłam ten fragment jego "Jezusa z Nazaretu", w którym o Mędrcach właśnie mówi i na koniec opowiadania o zgromadzeniu przez Heroda "wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu" znalazłam tam słowa: "Zdumiewać może natomiast, że znawcy Pisma Świętego nie poczuwają się do podjęcia konkretnych decyzji. Czy trzeba w tym widzieć obraz teologii, która kończy się na akademickiej dyskusji?"
Papież Benedykt XVI to także "mój papież", między innymi w sensie zbieżności czasu jego pontyfikatu z początkiem mojego mozolnego wracania do Kościoła. Bardzo długo zaglądałam do Pisma Św. czysto "hobbistycznie", "nie poczuwając się do podjęcia konkretnych decyzji". Można powiedzieć, że poczułam się ponaglona, jakby Benedykt XVI do mnie przemówił: "mój czas zbierania zasług skończył się, bierz się do roboty, skąd wiesz, kiedy twój się skończy".
Wierzę, że nasz czas i miejsce na tym świecie nie są przypadkowe i że osoba papieża Benedykta także pojawiła się w moim życiu w jakimś celu. Pora wrócić do tego, co napisał i co jeszcze ma mnie i Wam do przekazania.

Ocena tego co zrobił Benedykt XVI w kwestii powierzonego mu stada owiec , może budzić pewne zastrzeżenia .
Dotyczy to jednak wszystkich papieży po soborze II .
W obrębie Kościoła zaczęły się budzić niekontrolowane ruchy oddolne nie mające nic wspólnego z Katolicyzmem . Na efekty nie trzeba było długo czekać .
Aż doczekaliśmy się sytuacji w której Tzw droga synodalna w Niemczech ukazała swoją prawdziwą twarz .
Super gdy pokazywali się papieże w swoich podróżach - jednak ich zadaniem była troska o powierzonych ludzi , a nie budowanie swojej wizji katolicyzmu .
W ostatnim czasie kilku papieży nie sprostało zadaniu i doprowadziło do schizmy w Kościele Katolickim w Niemczech .
Brakowało stanowczych decyzji z Watykanu na zaistniałe sytuacje .

"Żeby chrześcijaństwo stało się ponownie solą Ziemi, musi być najpierw solą w oku świata – nie przez słowną czy polityczną walkę z nim, ale przez przyjęcie odmiennej formy życia."
https://klubjagiellonski.pl/2023/01/05/ ... trkultury/

"Śmierć i życie wieczne" J. Ratzingera otwieram dziś na fragmencie można powiedzieć przeznaczonym dla tego forum

"Sensem przekazu wiary nie jest zaspokojenie ludzkiej ciekawości. Tam, gdzie przekaz ten wykracza poza granice ludzkiego doświadczenia, chodzi o ukazanie człowiekowi drogi. Brama zaświatów uchyla się więc przed nami tylko w takim stopniu, w jakim służy to naszej orientacji życiowej tutaj na ziemi."

Przekaz wiary jest dla ludzi wiary, nie dla cyników tropiących "pomyłki" czy "kłamstwa" Pana Boga w Biblii. I niewątpliwie chodzi w nim o ukazanie człowiekowi drogi, tylko że droga wskazywana nam przez Boga musi też znaleźć się w sferze naszych zainteresowań. Tymczasem często wygląda to tak, że człowiek stoi na szerokim, brukowanym kostką trakcie i nie interesuje go ścieżka proponowana przez Pana Boga.