Znany teolog ks. Węcławski odchodzi z kapłaństwa
IAR 08:40 (aktualizowane 1 godzinę i 6 minut temu)

Znany poznański teolog, ksiądz profesor Tomasz Węcławski, odchodzi z kapłaństwa. W deklaracji, przesłanej Katolickiej Agencji Informacyjnej, ksiądz Węcławski napisał, że podjął tę decyzję po wieloletnim i gruntownym zastanowieniu.


Duchowny podkreślił, że przyjął świadomie święcenia kapłańskie jako człowiek odpowiedzialny i wolny, i nie wyrzeka się tamtej decyzji. Teraz jednak dojrzał do tego, by pójść konsekwentnie dalej, zgodnie z rozeznaniem sumienia. "Decyduję sam, o sobie samym, nie uzależniając się od nikogo i na nikogo nie zamierzając wpływać" - napisał ksiądz Węcławski dodając, że komentarzem do jego decyzji będzie dalsza działalność publiczna. "Swoją osobistą prawdę przemyślałem gruntownie. Wybrałem uczciwie, bo w prawdzie wobec własnego sumienia" - napisał ksiądz Węcławski.

Ksiądz profesor Tomasz Węcławski jest znanym teologiem, autorem wielu książek i publikacji prasowych. Kilka lat temu zasłynął z ostrego sprzeciwu wobec zachowań ówczesnego metropolity poznańskiego, arcybiskupa Juliusza Paetza, któremu zarzucono molestowanie seksualne kleryków i księży. Ksiądz Węcławski był też jedną z trzech osób, które na prośbę Rzecznika Praw Obywatelskich przeglądały w Instytucie Pamięci Narodowej akta dotyczące arcybiskupa Stanisława Wielgusa.

(mj)

http://wiadomosci.wp.pl/wiadomosc.html? ... &_ticrsn=3

Ks. prof. Tomasz Węcławski poinformował w piątek, że "zakończył i zamknął" swoją działalność kapłańską. O swojej decyzji, podjętej jak zaznacza po wieloletnim i gruntownym zastanowieniu, napisał w specjalnej deklaracji przesłanej KAI. "Zamierzam działać publicznie wyłącznie na moją własną odpowiedzialność" - zaznacza znany teolog.

W rozmowie z KAI ks. prof. Węcławski powiedział, że nie będzie komentował swojej decyzji odejścia z kapłaństwa, ponieważ wytłumaczył ją już w deklaracji. Publikujemy jej treść:

Deklaracja

Po wieloletnim i gruntownym zastanowieniu doszedłem do przekonania, że z racji sumienia nie powinienem już w moim działaniu reprezentować instytucji i wspólnoty kościelnej. Zakończyłem i zamknąłem moją działalność kapłańską. Zamierzam działać publicznie wyłącznie na moją własną odpowiedzialność.

Przyjąłem świadomie święcenia kapłańskie jako człowiek odpowiedzialny i wolny i nie wyrzekam się tamtej decyzji ani ukształtowanych przez nią 28 lat życia. Natomiast teraz dojrzałem do tego, by pójść konsekwentnie dalej - zgodnie z rozeznaniem mojego sumienia.

Podkreślam wieloletnie przygotowanie, pełną świadomość i niezależność mojej decyzji - decyduję sam, o sobie samym, nie uzależniając się od nikogo i na nikogo nie zamierzając wpływać. Mówię o tym także dlatego, że docierają do mnie głosy o osobach, które czują się ze mną tak związane, że trwają przy swojej dotychczasowej formie życia, ponieważ ja trwam przy mojej, albo wahają się co do swoich własnych decyzji i losów i moje decyzje gotowe są potraktować jako punkt odniesienia dla swoich. Jeśli tak rzeczywiście jest, to tych, którzy tak rzecz widzą, ostrzegam przed poważnym błędem, jeśli nie zdecydują o sobie całkowicie niezależnie ode mnie i moich decyzji. To nie są sprawy, w których można decydować - w jakimkolwiek kierunku: a więc o trwaniu w dotychczasowym lub też o istotnej życiowej zmianie - opierając się na decyzjach czy autorytecie kogoś innego.

Nie mam dlatego zamiaru tłumaczyć dodatkowo mojej decyzji, nie zamierzam także rozwijać niniejszej deklaracji i komentować jej inaczej, niż przez moją dalszą działalność publiczną.

O wszystkich istotnych decyzjach, które podejmuję, i o tych, które podejmę w przyszłości, chcę teraz powiedzieć tylko jedno, najważniejsze: moje decyzje są i mam nadzieję będą także w przyszłości takie, że z każdą z nich mogę w każdej chwili umrzeć bez lęku. To jest moja wolność. Nie boję się śmierci. Swoją osobistą prawdę przemyślałem gruntownie. Wybrałem uczciwie, bo w prawdzie wobec własnego sumienia.

Dzisiaj jestem gotowy na śmierć - bez lęku. Nie, jakobym nie miał dla kogo i dla czego żyć - bo oczywiście mam, i to tym bardziej, im bardziej świadomie wybieram. Mówię o prawdzie mojego wyboru. Tak wybieram, jestem z tym wyborem gotów dzisiaj umrzeć bez lęku i pragnę, by taka powaga wszystkich moich istotnych wyborów trwała do godziny mojej śmierci.

Tomasz Węcławski

Poznań, 9 marca 2007

Ksiądz profesor Tomasz Węcławski jest znanym teologiem fundamentalnym, byłym członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej, autorem wielu książek i publikacji prasowych. Kilka lat temu zasłynął z ostrego sprzeciwu wobec zachowań ówczesnego metropolity poznańskiego, arcybiskupa Juliusza Paetza, któremu zarzucono molestowanie seksualne kleryków i księży.

Po oskarżeniach o współpracy arcybiskupa Stanisława Wielgusa z komunistycznymi służbami specjalnymi, ksiądz Węcławski był jedną z trzech osób, które na prośbę Rzecznika Praw Obywatelskich przeglądały w Instytucie Pamięci Narodowej akta dotyczące hierarchy.

KAI (im)

http://ekai.pl/serwis/?MID=12389

Tym bardziej, że, o ile mi wiadomo, księdzem zostaje się na całe życie. Mozna porzucić stan duchowny, ale kapłanem jest się zawsze. Bo sakrament kapłaństwa wyciska na człowieku niezacieralne i nieusuwalne znamię

Ale wydaje mi się że jak ktoś wystąpił, to nie wierzy już w bajki i nawet jeżeli ma obowiązek to nie będzie odprawiał żadnych mszy ani pokut

Nie będzie odprawiał Mszy ani sakramentu pokuty, bo nie ma do tego prawa

Kan. 1335 - Jeżeli cenzura zabrania sprawowania sakramentów lub sakramentaliów albo podejmowania aktów rządzenia, zakaz zostaje zawieszony, ilekroć jest to konieczne do udzielenia posługi wiernym znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci; jeśli cenzura wiążąca mocą samego prawa nie została deklarowana, zakaz ulega ponadto zawieszeniu, ilekroć wierny prosi o sakrament lub sakramentalia bądź o akt rządzenia; wolno zaś o to prosić z jakiejkolwiek słusznej przyczyny.

Równie dobrze może Ci się źle wydawać. Porzucił stan kapałański, ale nie wystąpił z Kościoła - co starczy za dowód na to, że nie uznał tego za bajki ,co nieustanniesz próbujesz wmówić

Nie da się być naukowcem wierzącym. Gdyż nauka nie "zauważa" bezpośredniego powiązania z bogiem zjawisk, którymi się zajmuje. Jak ktoś obraca śię w środowiskach ludzi wysoko wykształconych, naukowców, itp. to wiadomo, że wcześniej czy później straci wiarę.

Oj zupełnie nieprawda. Wiara i nauka wcale się wzajemnie nie wykluczają. Dotyczą po prostu 2 różnych rzeczywistości. Nie ma żadnych podstaw uważać, że osoba wykształcona nie może być wierząca. Bo jest mnóstwo przykładów, że tak własnie jest. Tym bardziej że to duchowieństwo było kiedyś najbardziej wykształcone i mądre, a potem tą wiedzę przekazywali innym
Dlatego Twoje rozumowanie uważam za bezpodstawne

W porządku nie wykluczają sę. Jednak nie ma najmniejszych dowodów na to, że cokolwiek zachodzącego w nauce pochodzi od boga. A nauka opiera się na dowodach i doświadczeniach właśnie.

Ciekawy jestem co Kościół zrobi teraz z tymi wszystkimi dziełami Pana Tomasza. Mają moim zdaniem OGROMNY problem. Gdyż Pan Tomasz napisał kilkadziesięt nak nie kilkaset różnych dzieł, książek, artykułów o charakterze religijnym. Które propagują Kościół i kapłaństwo. Nie zapominajmy, że uczył on kleryków - czyli przyszłych księży !
Teraz, uczniowie mogą pójść w ślady mistrza
Pewno te wszystkie książki zostaną uznane za fałszywe i wycofane z wydawnictw katolickich i spalone ? Jak sądzicie. ?

Wykluczają sie, bo dotyczą dwóch różnych rzeczywistości

Wykształcenie duchowieństwa z dawnych wieków, o którym wspominasz ma się nijak do obecnej nauki i porównywanie stanu i jakości ich wiedzy, ze stanem i jakością wiedzy dzisiejszej jest niemałym nadużyciem.

"Nie da się być naukowecem wierzącym" - "Trochę wiedzy oddala od Boga, dużo wiedzy sprowadza do Niego z powrotem", Ludwik Pasteur...wypadałoby zatem zgodnie z Twoją teorią, uznać Pasteura za nieuka