Może zmienisz zdanie :

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/ks-chros ... omosc.html

Co to znaczy, że ks. Adamowi Bonieckiemu było znacznie bliżej do?

Sam sobie rozstrzygnij, po której ten człowiek jest stronie.
I czy jego przełożeni mają prawo zażądać od niego jednoznaczności w kluczowych sprawach.

Ja o ks. Bonieckim nie mówię na podstawie kilku wypowiedzi, tylko długoletniego obcowania z jego tekstami w Tygodniku. Zarzucanie mu, że nie stoi po stronie Kościoła albo wręcz ma wątpliwości co do swojego wyboru bycia księdzem (co zdaje się sugerować Kataryna) jest czystym absurdem. Co nie znaczy, że nie zgadzam się np. z oceną ks. Chrostowskiego, albo że nie widzę nic zdrożnego w postępowaniu ks. Bonieckiego ostatnimi czasy. To, że ktoś popełnia błędy, nie znaczy jeszcze, że staje po drugiej stronie. Zresztą nie dajmy się zwariować - to, czy w kimś Palikot wzbudza nienawiść czy np. litość, nie powinno decydować o tym, czy ten ktoś stoi po stronie Kościoła czy nie.



Mają. Problem, zresztą z większością "postępowych katolików", tkwi w tym, że oni nie rozumieją i nie chcą zrozumieć wrażliwości katolików innych niż oni. W pewnym sensie oni także zamykają usta tym, którzy myślą inaczej. Ja, i wielu innych ludzi, naprawdę nie rozumiem, dlaczego jest czymś aż tak niemożliwym do zaakceptowania to, że my protestujemy np. przeciwko lżeniu i niszczeniu Biblii. Tymczasem postępowcy od razu ustawili nas na pozycji tych gorszych, robiących coś, czego się robić nie powinno, wręcz nie należy. Niby dlaczego nie powinno? Niby dlaczego nie należy? Dlaczego ktoś, kto protestuje, ma być gorszy od tego, któremu to nie przeszkadza? Dlaczego oni nie mogą zrozumieć, że istnieją także tacy ich współbracia w wierze, których niszczenie Biblii, przy akompaniamencie nienawistnych słów, naprawdę rani, boli i jednocześnie znieważa. Nie dość, że już samym tym czują się dotknięci, to jeszcze na dodatek dokładają im "postępowcy", wyśmiewając czy drwiąc z ich protestów, tak, jakby to było jakieś głupie, niedojrzałe, prymitywne. Być może przełożeni marianów uznali, że dość już tego atakowania "niedojrzałych" z obydwu stron.

Mnie nawet bardziej niż ks. Boniecki interesuje, po której stronie jest Kościół. Czyli konkretnie jakie jest stanowisko KK w sprawie obecności krzyża w Sejmie i jakie jest stanowisko KK w sprawie obecności satanisty w telewizji publicznej. Czy zdaniem KK obecność krzyża w Sejmie jest bezdyskusyjna, powiedzmy dogmatyczna niczym bóstwo Jezusa? Czy katolik będący za zdjęciem krzyża z sali sejmowej popada w herezję albo zaciąga ekskomunikę z mocy samego prawa?

Analogiczne pytania można postawić w sprawie Nergala.


Mylisz tu dwie rzeczy: to, że nie powinno się tak postępować i to, że ktoś jest gorszy. Pierwsze nie oznacza drugiego, tak jak potępianie jakiegoś postępowania nie jest automatycznie potępianiem osoby.

Jak się zadaje retoryczne pytania, to trudno oczekiwać odpowiedzi.



No nie sądzę, żebym ja tu coś mylił, skoro nie mamy tu tylko do czynienia z ocenianiem pewnego określonego postępowania, ale także z używaniem określeń typu "zaścianek" czy "oszpecanie oblicza Kościoła" (mam na myśli akurat wpisy Zbigniewa Nosowskiego). Nie ma żadnej próby zrozumienia zachowania zgromadzenia. Ani przez chwilę nie pomyślą o tych "innych" katolikach. Przykre dla mnie było, że ks. Boniecki, zamiast próbować zrozumieć, o co chodzi bp Meringowi, po prostu przeprowadził kontratak, odpowiadając równie ostro. Było to zupełnie nie w jego stylu, co więcej, powiedzmy to wprost, Nergala potraktował zupełnie inaczej. To pokazuje, że postępowcom coraz trudniej rozmawiać z innymi katolikami, a coraz łatwiej jest im się porozumieć z osobami wrogimi Kościołowi. Jest chyba oczywiste, dlaczego powinni to wreszcie zauważyć i nad tym się zastanowić. Ks. Boniecki także. O tym pisała Kataryna i w tym się z nią zgadzam.

Życzę więcej tolerancji - bp Mering w liście otwarty, do ks Bonieckiego.
Życzenie szlachetne, tyle tylko, że wielu duchownym ma z toleracją ogromne problemy.....tolerancja -tak, ale tylko na naszych warunkach.

Tymczasem wektory wśród czytelników TP zaczynają się odwracać - teraz już większość wyraża swoje wątpliwości, czy wręcz zdegustowanie całą akcją i apeluje, by już ją zakończyć, bo nikomu ona nie pomaga, a może zaszkodzić. Jednak z czytelniczek napisała wprost, że dla osób negatywnie ustosunkowanych do Kościoła wśród jej znajomych deklaracje poparcia dla ks. Bonieckiego są po prostu kolejnym sposobem na zaatakowanie Kościoła i że ks. Boniecki raczej by tego nie pragnął. Cóż, wiedziałem, że w końcu rozsądek musi zwyciężyć.

Ja to dawno zauważyłem, od dłuższego czasu się zastanawiam i uważam, że czas już na wnioski. Co mam zrobić, jeśli jestem zwolennikiem państwa świeckiego, wręcz laickiego, a przeciwnikiem państwa wyznaniowego. Obecnie nie zabieram głosu w tej sprawie, bo nie chcę stać po stronie Palikota, ale wcześniej na Forum byłem po stronie państwa świeckiego/ laickiego i nadal z tą ideą sympatyzuję.
Natomiast do wyciągnięcia wniosków musiałbym znać jednoznaczne stanowisko KK w tej sprawie. I tak jestem heretykiem ze względu na inne kwestie, więc jakoś i tę zniosę, ale chciałbym wiedzieć, jaki jest stan faktyczny.

rozsądek to zamkniecie tematu a nie dyktowanie klasztorom jaką maja wprowadzać regułę . pokręcone mają w klasztorach w których obowiązuje milczenie - możesz alus sie wykazać i stanąć w ich obronie (stwierdzając , że nikt nie ma prawa zakazywać im mówić ) - co za bzdura . moralność , etyka jeżeli w tych tematach kościół nie ma prawa się wypowiadać w sposób jednoznaczny to po cóż taki kościół .? stan faktyczny jesteś heretyk czy nie jesteś heretyk odpowiedz sobie na to a póżniej w zależności od danej sobie odpowiedzi pytaj lub nie pytaj jakie jest stanowisko zakonu już ogłoszone .

Tak dla uściślenia:

Reguły zakonne, jakkolwiek by nie były surowe, śluby małżonków, ślubowania duchownych, wszystko to jest w pełni dobrowolne, przyrzekane i realizowane z wolnej woli zainteresowanych.

Mało tego, gdyby były dokonane pod przymusem, to z mocy samej rzeczy - nie są obowiązujące, nie maja znaczenia.
I wreszcie, wszystkie te śluby, ślubowania, przyrzeczenia, nawet jeśli są dozgonne, każdy je składający - może złamać lub zaprzestać ich realizacji całkowicie.

Ponosi wówczas jedynie specyficzną odpowiedzialność za to przed zakonem, współmałżonkiem, przed Kościołem i przed Bogiem.
Relacja Państwo - Kościół we wszystkich cywilizowanych krajach zapewnia, że człowiek, który łamie lub zaprzestaje realizacji reguł i przepisów kościelnych, nie może być z tego powodu represjonowany przez Państwo. Na tym polega rozdzielenie Państwa od Kościoła.

Ksiądz Boniecki jest wolny tak samo jak każde z nas.

Takiego stanowiska rzecz jasna nie ma i najprawdopodobniej nie będzie. Ja zresztą osobiście go nie oczekuję - "postępowa" część mojej osobowości sugeruje raczej, by bezwzględnie decydować jedynie o tym, co jest bezwzględnie konieczne, a kwestia, czy państwo ma być świeckie czy wyznaniowe, do takich nie należy. Domyślam się, oczywiście, gdzie leży wasz problem: z jednej strony nie ma jasnego stanowiska, a z drugiej czujecie się atakowani za opowiedzenie się za jedną z możliwości. Moim zdaniem problem tkwi w tym, że nie zauważacie, iż wcale nie jesteście atakowani za to, za co myślicie. Na przykład, Nergal znieważył i obraził sporą część katolików, za co spotkała go z ich strony uzasadniona replika, natomiast ks. Boniecki broni go jako "uprzejmej osoby", która wszczęła akcję charytatywną itp.itd. czyli kompletnie obok istoty sporu - ale tak, jakby właśnie to była istota sporu i to ostrego sporu (vide jego dialog z bp Meringiem). Bp Mering nie zaatakował ks. Bonieckiego za to, że podoba mu się uprzejmość i dobre serce Nergala, tylko za to, że nie przyłączył się do obrony zaatakowanych współbraci, co, jako ksiądz, powinien był uczynić, a zamiast tego stanął de facto po stronie agresora, który właśnie akurat jego obrony do niczego nie potrzebuje (co pokazał chwilę później kolejnym żenującym spektaklem, wyśmiewającym cudowne uzdrawianie - tak to właśnie podziękował ks. Bonieckiemu za wstawienie się za nim). Nie jest to zresztą pierwszy przypadek, kiedy na dobre chęci "postępowców" druga strona odpowiada wykpieniem także i ich. "Postępowcy" muszą zrozumieć, że są traktowani jedynie jak kolejne narzędzie ataku na Kościół.

I reguła zakonów i nauka Koscioła wskazuje, że nikt nie ma prawa kwestionować stanu sumienia wierzących.
A zakonnik gołosłownie - wedle własnego mniemania stwierdza o nawróceniu lub wykorzystywaniu wiary jako osobistej promocji.
Póki takie praktyki będa legalne i aprobowane przez KK, stale będę twierdziła, że jest to relatywizm zupełnie nieewangeliczny.

co to znaczy relatywizm ewangeliczny a co to relatywizm nie ewangeliczny .i wreszcie wytłumacz dlaczego kościół nie ma prawa wypowiadać się w kwestiach moralnych i etycznych .

I jeszcze jedno.
Według mojej wiedzy, poza stanowiskiem Papieża i Kongregacji Nauki i Wiary (d. Świętego Oficjum), nie istnieje coś takiego, jak stanowisko Kościoła.

Biskupi są autonomiczny w swych orzeczeniach, podobnie przełożeni Zakonów. Odwołania od ich decyzji można składać do Papieża, aczkolwiek nie we wszystkich sprawach Papież będzie stroną w sensie prawnym.

Wielu katolików a i innych ludzi ulega przemycanemu od kilkudziesięciu lat przez racjonalistyczne media, że istnieje coś takiego jak stanowisko Kościoła we wszystkich poszczególnych sprawach.
Otóż nie istnieje.

Decyzja przełożonych ks. Bonieckiego o zakazie wypowiadanie się przezeń w mediach poza Tygodnikiem Powszechnym, jest suwerenną decyzją przełożonych Ojca Bonieckiego, a nie stanowiskiem Kościoła.
Warto o tym nie zapominać.