ksiadz-boniecki-znalazl-obronczynie
http://marucha.wordpress.com/2011/11/03 ... ronczynie/

Antyewangeliczne są takie słowa:
- Kto pozwolił tym z platformy obywatelskiej jeżdzić do Częstochowy? Kto ich tam wpuszcza? I jeszcze pusza się i stoją koło ołtarza. Ja tam pojadę i za uszy ich powyrzucam
http://www.tezeusz.pl/cms/tz/index.php?id=2097
A Kosciół udaje, że nie słuszał....
Nie pisałam, że Kosciół nie ma prawa wypowiadac się w kwestiach moralnych i etycznych.....własnie widac co dopisałeś do 6 wyrazów, które wyrwałeś ze zdania.

Jak zwykle największą przykrość sprawia Alus atakowanie tych z Platformy Obywatelskiej.

Nieraz zwracałem uwagę, ze jeśli chce się coś niecoś dowiedzieć o tym co ks. Rydzyk uważa i mówi, to zamiast rozczytywać się w blogach i stronach osób nienawidzących księdza i Kościoła, należy raczej posłuchać Radia Maryja i to dość długo to robić, bo ksiądz Rydzyk nie często tam występuje.

W sumie to jest tak, że jedni lubią Ojca Bonieckiego, inni Ojca Rydzyka, ktoś lubi ks. Natanka, a zdarzają się wielbiciele kard. Dziwisza. W społeczeństwie są oczywiście przedstawiciele grup nie lubiących poszczególnych wymienionych duchownych.

I nie ma w tym niczego dziwnego.
Kościół skupia ludzi o najróżniejszych poglądach i sympatiach. Znikąd nie wynika, że Kościół ma koniecznie reprezentować jakieś jednolite stanowiska we wszystkich sprawach i jednoznacznie potępiać jednych duchownych a gloryfikować innych. Taki Kościół nie byłby Kościołem Chrystusowym, który kocha wszystkich ludzi.

To tylko Twoja i o. Rydzyka obsesja....ja nikomu nie odmówiłabym prawa wstępu do koscioła.....i nigdy, nikogo nie chciałabym wyprowadzać z koscioła - choćby Palikota z Kotlińskim razem.

Jednak stanowisko takie było w przeszłości wyrażane
i to w sposób tak uroczysty jak encykliki papieskie, np..

"Zestawienie więc nowych poglądów o państwie z zasadami chrześcijańskimi
uważamy za rzecz wielkiej doniosłości, a naszemu Apostolskiemu urzędowi wielce odpowiednią;
i ufamy, że z wychodzącą na jaw prawdą ustąpią wszelkie powody błędu i wątpliwości,
a każdemu ułatwi się poznanie tych najwyższych prawideł życia, którymi się powinien kierować.
(...) W tym względzie więc, ażeby jedności umysłów nie targały porywcze zarzuty,
niechaj wszyscy wiedzą: że istota katolickiego wyznania
nie godzi się ze zdaniami skłaniającymi się ku naturalizmowi lub racjonalizmowi,
które w gruncie rzeczy uchylają całkowicie chrześcijaństwo,
a ustalają w społeczeństwie zwierzchność człowieka, z pominięciem Boga.
(...) Tego przepisu bezwarunkowo trzymać się powinni pisarze, a szczególnie redaktorzy gazet.
W tej walce o najważniejsze sprawy ludzkości, nie powinno być miejsca dla sporów między swoimi,
nie powinno być waśni stronnictw, ale wszyscy niech zgodnie i jednomyślnie do tego zdążają,
co jest wspólnym wszystkich zadaniem: religię i państwo ocalić."
(Leon XIII, Immortale Dei, 01.11.1885 r., O ustroju państwa chrześcijańskiego)
http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Leon_XIII/immortale_dei/
Uznać więc można, że kwestia, czy państwo ma być świeckie czy wyznaniowe
była bezwględnie konieczna do rozstrzygnięcia kiedyś, a dzisiaj już nie jest, tak?
Należy rozumieć, że ta kwestia została już rozstrzygnięta, czy nie została i nie musi być rozstrzygnięta?

Stan faktyczny jest taki, że można być za, a nawet przeciw,
chyba że biskupi zdecydują inaczej.

Tak. Wtedy były inne czasy i inna sytuacja społeczno-polityczna.



Tak tak, jesteś o wiele lepszą katoliczką, już to wiemy. Z twoją miażdżącą oceną sumienia o. Rydzyka też się w pełni zgadzamy.

To nie ja dociekałam kto i czy może być gorącym katolikiem.
Cytowanie i ocena wypowiedzi nie stanowi nigdy oceny sumienia.

Załóżmy, że faktycznie jest tak jak piszesz. Pytanie brzmi wówczas, co mają zrobić "postępowcy"? Myśleć "tak" a mówić "nie" dla dobra sprawy? Co z ewangeliczną wskazówką "niech mowa wasza będzie tak-tak, nie-nie"? Czy na takich strategicznych podchodach opiera się istnienie Kościoła czy też na obietnicy Chrystusa, że "bramy piekielne go nie przemogą"?

Co do sprawy Nergala to przypomnę jedynie, że pierwszy głos zabrał bp. Mering, przy czym nie ograniczył się do obrony współbraci, a proponował dość kontrowersyjne działania zaczepne (niepłacenie abonamentu, czyli łamanie prawa). Ks. Boniecki biskupowi odpowiedział (przyznaję, że też dość kontrowersyjnie), po czym nastąpiła kontra bp. Meringa, która była (w mojej ocenie) poniżej krytyki (wyciąganie przodków Magdaleny Środy). A po całym starciu to ks. Boniecki otrzymuje żółtą kartkę...


Poprzez "stanowisko Kościoła" rozumiem to, co wynika z nauczania Kościoła. Oczywiście, że nauczanie Kościoła nie obejmuje wszystkich kwestii, ale jednak trudno uznać, że ogranicza się jedynie do nauczania nieomylnego (ex cathedra), bo wówczas niemal by go nie było. Natomiast od duchownych (a biskupów w szczególności) oczekiwałbym przedstawienia, jak nauczanie Kościoła przekłada się na konkretny problem (np. satanisty w TVP). Ewentualnie stwierdzenia, że nauczanie Kościoła nie odnosi się do tego zagadnienia (tak jak nie odnosi się do ruchu elektronu w polu elektromagnetycznym).


Ale dzisiaj to już w ogóle nie wiadomo, czy jest jakieś stanowisko Kościoła, a jeśli tak, to jakie.

Z tego, co pamiętam, to biskupów wybiera się spośród rozsądnych i mądrych księży, aby ci byli zdolni do objaśniania wiernym w granicach swych diecezji wiarygodnych wykładni wiary.

I to wszystko się zgadza. Tylko ponieważ natura ludzka jest ułomna, a świat coraz bardziej skomplikowany, to biskupi coraz częściej wpadają w poślizg przy tych wykładniach, różniąc się w stanowiskach między sobą. Z tego też zapewne powodu, w wielu sprawach biskupi po prostu wola się nie wypowiadać, jeśli nie są w nich kompetentni. Jakkolwiek by nie było, nikt nie twierdzi poważnie, że biskupi stanowią jedynie słuszne, z pewnością prawdziwe, wykładnie wiary, bo tak nie jest.

Nawiasem, podobnie zjawisko obserwujemy w polskich Urzędach Skarbowych.

Dokładnie tak!

Jest tylko pewien problem, kosciół jednak musi stać na straży Nauczania Koscioła.
A tym Nauczaniem Kościoła nazywa każdy co mu się podoba niestety
i potem jest tak, że jedni o drugich (mających inne zdanie) "wyrzucają" z Kościoła

Nauczanie KOścioła nalezałoby rozumieć najwęziej jak można i nazywać nim rzeczywiście Nauczanie Kościoła (a nie to co się komuś wydaje, że nim jest), by w Kościele znalazło się miejse dla osób prezentujących różne poglądy.

Uważa ks. natanek, że Komunia św. powinna być przyjmowana na klęczkach.
Ma jakieś argumenty za tym? I dobrze. Niech tak uważa, niech przekonuje do tego ludzi.
Ale niech nie uważa ludzi, którzy ją przyjmują za bezbozników a Sobór który taką formę dopuścił za zmanipulowany przez masonów.


Uważa ks. Boniecki, że obecność kKrzyża w sejmie nie jest sprawą " życia i śmierci" i mozliwe są rózne rozwiązania tej kwesti. Niech sobie uważa, niech przekonuje do tego ludzi. Ale niech nie uważa za ograniczonych tych i dla których to "sprawą życia i śmierci" jest.

Po co określenia "mohery" czy "katolewica"?
i mówienie jak sie co komuś nie podoba, że to jest niezgodne z Nauką Kościoła, wymachiwanie tą Nauką Kościoła jak bronią, która ma zmiażdzyć tych co myslą inaczej

Swoją droga, nie mogę się nadziwić czemu biskupi czy księża czują się zobowiązani zabierać głos w każdej sprawie. Prowadzić wiernych za rączkę.

A gdzie miejsce na refleksję wiernych i odniesienie się do sytuacji zgodnie z własnym osądem i własnym sumieniem?
Skąd taki brak zaufania do świeckich?

(Inna sprawa, że jest spora grupa wiernych, która właśnie takich wypowiedzi Koscioła w każdej sprawie oczekuje i zupełnie nie radzi sobie w sytuacjach gdy ma jasnych wskazówek co do tego co ma w każdej sytuacji mysleć i robić. I taka postawa jest w KK promowana. Tylko czy aby napewno o to w dojrzałosci chrzescijanina chodzi?)

Konkordat z 1993r w art 1 precyzuje:
- Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kosciół katolicki są - każde w swej dziedzinie - niezależnie i autonomiczne, oraz zobowiązują sie do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we wspóldziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.
Więc usiłowania stworzenia RP jako państwa wyznaniowego wymaga zerwania Konkordatu.

Słuszna uwaga! Otóż, moim zdaniem, pytanie brzmi nie: co mają robić, tylko: czego mogliby z łaski swojej mimo wszystko nie robić. Albo: na jakim etapie rozpowiadania o swoich dylematach mogliby się, mając na uwadze dobro pozostałej części wspólnoty wiernych, powstrzymać od przyjmowania kolejnych zaproszeń do bycia dyżurnymi krytykami Kościoła. I to jest klucz do sprawy ks. Bonieckiego.



Przypominam po raz kolejny, że on nadal żadnej formalnej kary nie otrzymał, a przyczyn "polecenia powstrzymania się" nadal nie znamy. Poza tym, nie sugerujesz chyba, że Zgromadzenie Marianów powinno zamiast ks. Bonieckiego ukarać bp Meringa? Ciekawe jak?

nie musiał by ks. boniecki do TVN-u chodzić, gdyby radio Maryja zapraszało go od czasu do czasu do studia

Obserwując nawet to forum można odnieść wrażenie, że wcale niemało jest tych wiernych,
którzy chcą być prowadzeni za rączkę i dostawać do ręki gotowe wskazówki.Obawiam się, że ten brak zaufania
ma bardzo mocne uzasadnienie w codziennej praktyce (a raczej braku takowej) u katolików,
a szczególnie we własnym osądzie i własnym sumieniu,
po których nie widać, by były właściwie (w wierze) uformowane,
by były ugruntowane na Bogu, a nie na człowieku (czyli sobie).