A dlaczego mam być "z Wami" lub "przeciwko Wam"? To właśnie mi nie odpowiada w postawie katolicyzmu "wojującego", że wszędzie stawia barykady. Każdy z nas podąża jakąś drogą w charakterze przede wszystkim POSZUKUJĄCEGO, a nie walczącego.

Napisz mi dokładnie, w czym dostrzegasz sprzeczności wypływające z moich postów, bo nie bardzo wiem, o co Ci chodzi, kiedy piszesz o "dwóch odmiennych zdaniach"...

A Ty napisz o tym do Kurii, o której wzmiankę wymazałeś ze swego pierwszego posta w sprawie.
Kuria ta niewątpliwie patronuje idei Intronizacji w sposób negatywny, usiłując zniszczyć przeciwników swojego stanowiska. Kuria aktualnie WALCZY z ks. Natankiem.

Kwiatuszku, jeśli próbujesz walczyć z własną Kurią, w istocie walczysz z Kościołem. Bo czymże jest władza biskupia, jeśli nie przedłużeniem jurysdykcji samego Papieża? Zaś oddzielanie się od Watykanu (np. poprzez negowanie II Soboru Watykańskiego) jest równoważne z opuszczeniem Kościoła katolickiego, bo wkraczamy wówczas na grunt jakiejś schizmy lub zwykłego sekciarstwa.

No i wyszło szydło z worka


Nie ukrywam, że jestem szczęśliwy od pewnego czasu, że nie jestem poddanym Kurii Krakowskiej. Miałbym tam naprawdę wielkie problemy moralne z urzędującym tam biskupem.

Z Twoim zdaniem, Beszad oczywiście, na szczęście się nie zgadzam i jest ono wyjątkowo zabawne dla mnie. Z biskupem, który błądzi, wbrew prawu angażuje się w poza kanoniczne działania, a nawet wspiera łamiących prawo świeckie - należy się nie zgadzać. Nie uważam, podobnie jak chyba Ty, że trzeba z takim biskupem walczyć. Po prostu wystarczy opiniować negatywnie niesłuszne, antykościelne wystąpienia. Resztę powinna dokonać odpowiednia władza kościelna.

Biskup Dziwisz bardzo dobrze o tym wie, że nie jest Papieżem i jest omylny WE WSZYSTKICH SPRAWACH. Także w sprawach wiary i moralności. To dlatego zasłania się nieraz swoim rzecznikiem prasowym albo słowem - wytrychem - "Kuria".

Na koniec, podsumowując.
Kościół Katolicki, do którego mam szczęście należeć - nie jest Dziwisza, nie jest Natanka, nie jest Beszada, nie jest małego kwiatka i nie jest Benedykta XVI.
To jest Kościół Jezusa Chrystusa.
I warto o tym nie zapominać.

AMEN!

Zastanawiam sie tylko, czy gdyby dzisiaj Chrystus nie przyszedł w koronie, wszyscy byśmy Go rozpoznali jako naszego Zbawiciela? I nie piszę tego z najmniejszym odcieniem złośliwości, tylko z autentyczną refleksją nad prawdziwym znaczeniem Chrystusowego KRÓLOWANIA...

( wybacz, Beszad, chyba nawet dzieci znają ten cytat, ale przez przeciwników Intronizacji został wyeksploatowany do cna - w dodatku zostało wielokrotnie wyjaśnione, że dotyczy on czasu przed Męką i Zmartwychwstaniem)

+ rzuciłeś dodatkowo, Beszad, garść komunałów mogących znaczyć wszystko i nic :


Wybacz, ale to wszystko banały i ogólniki - i tylko tyle z nich wynika, że jesteś przeciwko, choć już nie za bardzo wiadomo - przeciwko czemu ?

A zaraz potem piszesz :


Po pierwsze zatem - do czego wobec tego się odniosłeś?
- do zalinkowanych materiałów nie - bo ich nie czytałeś
- do Intronizacji także nie, bo - jak piszesz - nie jesteś jej przeciwny

Piszesz :


Doprawdy, nie będę próbowała zgadywać, co miałeś na myśli. Może to być łamigłówka logiczna niemożliwa do rozwikłania.

Myślę, że Ty po prostu chciałeś się opowiedzieć po " jedynie słusznej stronie ", tylko Ci nie wyszło.

Oleksa - wybacz, ale nie dam się wciągnąć w taki ton rozmowy. Wyczuwam u Ciebie spory ładunek agresji, podobnie jak u Kwiatka znajduję chęć wyśmiania każdego, kto inaczej myśli. Jeśli idea intronizacji ma takich orędowników, to ja dziękuję - zaczynam w tym wszystkim widzieć jakąś tragiczną karykaturę ewangelizacji.

Znowu nie przedstawiłeś argumentów, oprócz silnego przekonania , że wiesz lepiej.
To dyskusję jak na razie chyba wyczerpuje.
W końcu to Ty wszedłeś do tego wątku, żeby mi powiedzieć, że się mylę.
Nie interesowały Cię materiały dotyczące dyskusji zalinkowane w wątku.
Nie przywołałeś też własnych.
Chyba nie oczekujesz, że tak sobie, pomiędzy jednym a drugim postem, zmienię własne przekonania nie mając ku temu poważnych powodów.

Idea Intronizacji ma takich orędowników, jak należy.
To przeciwnicy Intronizacji nie mają dobrych argumentów, oprócz obiegowych " gotowców ".
I to zwolenników Intronizacji próbuje się stłamsić, uciszyć, ośmieszyć, zmarginalizować.

Jak to tych, którzy chcą wprowadzać w polityce wewnętrznej 39-milionowego państwa pomysły, które nadają się co najwyżej do trzeciorzędnego kabaretu.

Kabaretu, dodam żeby wszystko było jasne, którego treścią są głównie drwiny z chrześcijaństwa.

patrząc na to wszystko zaczynam chyba rozumieć ludzi którzy zaczęli nawoływać za intronizacją Latającego Potwora Spaghetti na króla Polski (mają nawet grupę na facebook'u), no bo czemu by nie ?

Czy jest możliwy dialog w sytuacji, gdy swego adwersarza już na samym początku etykietkuje się jako "nasłanego przez Kurię", a jego wszystkie argumenty traktuje się jako "obiegowe gotowce"? Jeśli zaś chodzi o linki, to zapytam tylko, czy Ty wchodzisz na każdy podany link? Trzeba najpierw kogoś do tego zachęcić własnym OTWARCIEM (już nie wspomnę o zwykłej życzliwości).

Na koniec jeszcze raz ponowię niezauważone wcześniej pytanie: czy gdyby dzisiaj Chrystus nie przyszedł do nas "w koronie i purpurze", rozpoznalibyśmy Go jako Zbawiciela? Odpowiedź na to pytanie powinna odsłonić prawdziwe znaczenie Chrystusowego KRÓLOWANIA. Ze swej strony zamykam dyskusję, a pytanie zostawiam do osobistego rozważenia w głębi serca.

Nie żartuj. Nasz biskup przynajmniej nie myli religii z polityką, jak niektórzy inni pasterze. No i jest kontynuatorem myśli bł. Jana Pawła II.

Masz rację, bo od kiedy zaczął wspierać platformę, uprawia głównie politykę.

Przybliż, w którym miejscu, bo jakoś nie zauważyłam. Może książki jakieś teologiczne zaczął pisać, a mnie to umknęło i nic o tym nie wiem ?
Tak jak słońce jest panem dnia, tak księżyc jest panem nocy, ale świeci tylko światłem bladym i mglistym, bo pożyczonym.

Od kiedy zaczął dawać znaki, że nie jest po jego myśli linia ideologiczna PiSu, przestał być uwielbianym, długoletnim współpracownikiem i przyjacielem Jana Pawła II, a zaczął być łże-biskupem. Podobnie jak zresztą Życiński, chyba jeden z najlepiej wykształconych polskich duchownych, za nietrzymanie z tymi co trzeba, został uzurpatorem i pseudo-biskupem.

Generalnie praktyka klasyfikowania osób publicznych niebędących politykami, według ich politycznych sympatii jest durna (to działa w obie strony, za popieranie Kaczyńskiego też się niektórym dostaje), ale w przypadku osób duchownych przybiera naprawdę wredne i obleśne formy. Tak oto wierni, "owieczki", zaczynają wiedzieć lepiej kto jest prawdziwym biskupem niż Watykan, który jako jedyny ma prawo o tym decydować. A jeżeli kilku biskupów ma nie te poglądy polityczne co trzeba, to znaczy że Kościół przeżywa kryzys. W sumie zachowanie trochę podobne do np. lefebrystów czy innch odstępców, którzy też uważają, że to cały Kościół Rzymskokatolicki jest łże-kościołem, a to oni jako jedyni są prawdziwymi katolikami.

Mój biskup (gliwicki) niczego nie myli, a na pewno nie myli polityki i religii.



Nie zauważyłem. A właściwie zauważyłem, coś odwrotnego. Bł. Jan Paweł II był Papieżem Miłości i Mądrości. W sposób niezwykły łączył obie te wielkie cnoty. Więc o czym my tu mówimy?