Widać warszawscy Domini Canes nie wiedzą co czynią pozwalając by maluchy się tak pętały swobodnie.

A przecież loszek czy piwniczka jakaś się u nich znajdzie...

Być może wystarczy, od tego jest sąd, aby wybrać odpowiednią karę. Ja dziadka nigdzie nie chce wysyłać, przymuszony przez ToMu podałem z grubsza jakiś poziom represyjności kary, który uważam za rozsądny (w przeciwieństwie do osadzania w więzieniu).

Może Psy Pańskie wiedzą co robią. Mam do nich szacunek. Może mają metodę. Nie znaczy to że jedyną słuszną.
Wychowanie dzieci to chyba nie zbiór przepisów które trzeba twardo przestrzegać, żeby mieć zagwarantowany sukces.


Jedno przysłowie:

Nie kocha syna, kto rózgi żałuje,
kto kocha go - w porę go karci

Mam kuzynów, którym wszystko było wolno "no bo to dzieci", i takich którzy mięli ograniczenia. Jakoś znacznie lepiej dogaduje mi się z tymi drugimi. Nie wyglądają na sfrustrowanych.

A u krakowskich dominikanów gdzieś tak w połowie ubiegłego roku przeor zwrócił rodzicom uwagę. W bardzo grzeczny i kulturalny sposób poprosił żeby rodzice pilnowali dzieci i nie pozwalali im na przeszkadzanie innym, tak żeby każdy kto przychodzi do kościoła mógł spokojnie uczestniczyć we mszy.

goostaf, znasz różnicę między nie biciem dziecka a skarceniem? Czy dla ciebie to jedno i to samo, jak coś źle zrobi to kablem w ryj?

A kto tu mówi o biciu kablem czy maltretowaniu? Karcić można na różne sposoby.

Widziałem dzieci bite kablem i byłem wstrząśnięty.

Chciałbym zauważyć że po to są msze dla dzieci żeby ci którzy na nie przychodzą wiedzieli czego się spodziewać.
A jak takich mszy nie ma - to cóż...

Ale jesteś stanowczo za "daniem po pysku". Poza tym z twoich postów jawnie wynika, że jeśli dziecko nie jest bite to znaczy, że w ogóle nie jest karcone:


Po jednej stronie ci, którzy dostawali w ryj, a po drugiej ci, którym wszystko było wolno. Strasznie czarno biały jest twój świat.

Strach się bać...
Ale może życie cię zweryfikuje

Litujecie się nad biednym dzieckiem, temat schodzi na sprawę maltretowania...i co jeszcze?
Owszem dziadek winien ponieść konsekwencję, to nie ulega watpliwości.
Ale istota problemu leży zupełnie gdzie indziej - starszy pan opiekował się wnuczką swojej przyjaciółki.... naprawdę biedne dziecko - bo co zatem z jego rodzicami???
Czteroletnie dziecko, któremu poświęca się odpowiedni czas, tłumaczy, wyjaśnia, jest na tyle rozwinięte, pojętne, że gdy nawet poczuje się znudzone, na uwagę opiekuna, rodzica, umie i potrafi się wyciszyć.
Wychowałam 3 dzieci i wszystkie od najmłodszych lat chodziły z nami na Msze św.
Owszem 2-3 latków często zbyt rozpiera energia i nie potrafi spokojnie usiedzieć - wtedy trzeba z dzieckiem wyjść na zewnątrz, albo do przedsionka.
Niemniej systematyczne tłumaczenie, napominanie, w wieku czterech lat skutkuje, że dziecko już potrafi zachowywać się cicho, nie kręcić za bardzo.
Nigdy nie uderzyłam, skarciłam dziecka ...ale w nieskończoność wraz z mężem tłumaczyliśmy, tłumaczylismy ....i nie mieliśmy problemów.
Czterolatek jest pojętny, potrafi się skupić, uczyć - w większości krajów UE czterolatki objęte są obowiązkiem przedszkolnym (forma naszej zerówki).
Wazniejszy problem jaki ukazuje ta notka to nie niedoskonałość, czy fałszywie pojęta pobożność starszego pana.....ale nieobecność i nieskuteczność wychowawcza rodziców czterolatki.

To o czym pisze miało miejsce na zwykłej mszy konwenckiej.
W ogóle to u nas w Krakowie nie ma mszy dla dzieci. Za to w czasie niedzielnej "dwunastki" bracia prowadzą w kapitularzu "przedszkole" dla dzieci. Opowiadają dziciom, rysują z nimi i przyprowadzają je do koscioła (do rodziców) na ostatnie 20 minut mszy (tyle ile dziecko potrafi wytrzymać w spokoju).

O ile pamiętam w Krakowie msze dla dzieci były organizowane w kościele na ul. św. Marka.

Mówilismy o dominikanach, a nie o kościele św. Marka

No cóż - tak zrozumiałem zdanie " w ogóle to u nas w Krakowie nie ma mszy dla dzieci".

Grzywna - ok. Dotkliwość musi być. A nagana Dziadek dzień później nie będzie o niej pamiętał...

Owszem, nie ma sensu wysyłanie go do więzienia (gdzie prawie 40 000 ludzi czeka z prawomocnymi wyrokami na wykonanie kary pozbawienia wolności, więc on odbycia swojej na pewno by nie dożył).


Są pewne granice.

Ok, jeśli to jest msza specjalnie dla małych dzieci - problemów nikt nie powinien robić. Choć jeśli dziecko całą mszę biega tylko po kościele i bawi się z rówieśnikami, to mija się to z celem. Jednak jeśli mówimy o zwykłej mszy, a dziecko również cały czas krzyczy coś sobie, śpiewa, biega, blabla i naprawdę przeszkadza, robiąc to głośno - rodzice powinni umieć zapanować nad latoroślą.


To jest oczywiste i nie podlega dyskusji.


Pewnie. Ale nie można nikomu pozwolić na egzekwowanie posłuszeństwa w ten sposób.