Od księdzów mamy prawo wymagać więcej.

a od takich, które pouczają innych, jeszcze więcej.

A ja kogoś pouczam? Proszę o cytat.

Ja tylko sądzę, że diabeł się cieszy. I nigdzie nie twierdzę, że wiem lepiej od wszystkich z czego cieszy się diabeł.

Papież w improwizowanej homilii wyszedł od obrazu przedstawionego w 2 Liście do Koryntian (4,7-15), gdzie św. Paweł przypomina, że "przechowujemy ten skarb [wiary] w naczyniach glinianych", aby "z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas". Jest on złożony w grzesznych ludziach, właśnie w "naczyniach glinianych". Ale właśnie z relacji między łaską i mocą Jezusa Chrystusa a nami biednymi grzesznikami wypływa dialog zbawienia. Musi on jednak unikać wszelkiego samousprawiedliwienia, musi odbywać się w prawdzie naszego "ja".

"Święty Paweł wiele razy - jak refren niemalże - mówił o swoich grzechach. «Mówię wam, ja, który byłem prześladowcą Kościoła, prześladowałem ...». Nieustannie powraca w myśli do grzechu. Czuje się grzesznikiem. Ale nawet wtedy nie mówi: «Byłem, ale teraz jestem święty», nie. Nawet teraz, w moim ciele jest oścień szatana. Ukazuje nam swoją słabość. Swój własny grzech. Jest grzesznikiem, który przyjmuje Jezusa Chrystusa. Rozmawia Jezusem Chrystusem" - przypomniał papież.

Ojciec Święty wskazał na kluczowe znaczenie pokory. Ukazuje to sam Paweł. Publicznie wskazuje na swoje curriculum służby, czyli to wszystko, czego dokonał jako Apostoł wysłany przez Jezusa. Ale z tego względu nie ukrywa swoich grzechów.

"Także i to jest wzorem pokory dla nas, kapłanów. Gdybyśmy się jedynie chwalili naszymi osiągnięciami, źle się to dla nas zakończy. Nie możemy głosić Jezusa Chrystusa Zbawiciela, bo głębi jego nie odczuwamy. Ale musimy być pokorni, z prawdziwą pokorą, z imieniem i nazwiskiem: «Jestem grzesznikiem, z tego czy innego powodu». Jak Paweł: «Prześladowałem Kościół», tak jak on to czyni, konkretnymi grzesznikami. Nie grzesznikami z tą pokorą, która wydaje bardziej podobna do obrazka, nie. Z silną pokorą" - podkreślił.

"Co to jest pojednanie? Czy wziąć jednego z tej strony, drugiego i z innej i sprawić, aby byli zjednoczeni? Nie, choć jest to jakaś część pojednania. Prawdziwe pojednanie polega na tym, że Bóg w Chrystusie wziął na siebie nasze grzechy i stał się dla nas grzechem. A kiedy na przykład idziemy do spowiedzi, nie chodzi o to, że wypowiadamy grzech, a Bóg nam przebacza. Nie to nie to! Znajdujemy Jezusa Chrystusa i mówimy Jemu: «To jest Twoje i po raz kolejny czynię Ciebie grzechem». Jemu się to podoba, bo to jego misja: uczynić siebie grzechem dla nas, aby nas wyzwolić" - stwierdził papież.

Ojciec Święty wskazał, że to właśnie jest piękno i "zgorszenie" jakiego dokonał Pan Jezus. Jest to także tajemnica, z której Paweł czerpał zapał nakłaniający go, by iść w świat i głosić wszystkim miłość Boga, który wydał swojego Syna na śmierć za mnie. Tym niemniej - zauważył papież - istnieje niebezpieczeństwo nie dotarcia nigdy do tej prawdy, kiedy po trosze dewaluujemy życie chrześcijańskie, sprowadzając je do listy rzeczy, które trzeba przestrzegać tracąc zarazem zapał, moc "miłości, która jest we wnętrzu życia chrześcijańskiego":

Po pierwsze:
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie

Po drugie:
Nigdzie nie napisano, że ksiądz był tego dnia pijany