Rozumiem przechowywanie i otaczanie szacunkiem pamiątek pozostawionych przez świętego. Rozumiem pielgrzymki do grobów świętych dla osób, które odczuwają potrzebę przebywania w pobliżu doczesnych szczątków świętego. Ale wyjmowanie z ciała, a póżniej kontemplowanie nerki lub kawałka śledziony po to by snuć refleksje nad czyimś życiem uważam za jakąś makabryczną pomyłkę. Sądziłem, że są jakieś granice. Z drugiej strony gawiedź z pewnością będzie waliła drzwiami i oknami, by zobaczyć na własne oczy jak wygląda wątroba błogosławionego (o ile dojdzie do wystawienia na widok publiczny tego typu relikwii), a Kościół będzie się cieszył, że mamy w Polsce tyle dobrych i wiernych katolików.

Ciekawe jak to się ma to poszanowania ciała ludzkiego, które to poszanowanie, a raczej jego rzekomy brak, tak bardzo bolało przedstawicieli Kościoła kat. przy okazji wystawy spreparowanych ludzi?

to jakby porownac choral gregorianski z koncertem Dody

Może w celu pobudzenia religijności wiernych (pielgrzymki, litanie, odpusty itp.)Nie mam informacji o tym, żeby Kościół kazał wiernym modlić się do relikwii.Też tak uważam
(przynajmniej w obecnej formie pobożności jaką prezentują niektórzy).Nie, ale katolicy tak.

Pytałem kilkoro znajomych katolików o co chodzi z tymi relikwiami. Wszyscy się wypierali, że im to nie jest potrzebne, że oni przecież nie modlą się do kości czy nawet chusteczki zmarłego, ale do jego ducha itd itp.
To po cholere księża jednak te relikwie organizują? No ale pytałem ludzi wykształconych. Może gawiedź gminna woli relikwiarz ucałować?