Właśnie tak, niestety.

Chodziłem na religię w podstawówce, wtedy była nawet ciekawa. Uczyła nas katechetka, a poza krótkimi paciorkami na początku i końcu lekcji, były to głównie zajęcia plastyczne - mieliśmy zeszyty, w których malowaliśmy kredkami religijne treści, i które później ksiądz przeglądał podczas kolędy. Robiliśmy różańce z kasztanów i jarzębiny na ocenę, uczyliśmy się podstawowych modlitw, widzieliśmy rytuały, ale nie dowiedzieliśmy się o co tak naprawdę chodzi w wyznawanej przez nas religii, na czym polega chrześcijaństwo.
W gimnazjum było jeszcze gorzej. Uczył nas proboszcz, który kompletnie nie potrafił sobie poradzić z uczniami w tym wieku. Czasami chciał żeby ktoś przeczytał jakiś fragment biblii lub katechizmu, ale nic z tego nie wynikało, czułem się jak na okienku między lekcjami, większość grała w karty lub gadała, dziewczyny plotkowały lub odrabiały lekcje, a sam ksiądz sobie w końcu odpuscił.
W liceum było podobnie, miałem kilku księży katechetów, żaden nie zainteresował klasy religią, nie radził sobie z młodzieżą. Jeden, chyba ostatni młody ksiądz, który jak twierdziły moje koleżanki z klasy, malował sobie rzęsy, stwierdził pewnego dnia na lekcji, że kobieta, która usunie ciąże jest gorsza od Hitlera, nie miał już w mojej klasie życia.
Podsumowując lekcje religii były w moim przypadku straconym czasem, no może poza podstawówka, w której nauczyłem się podstawowych modlitw i kształciłem plastycznie, natomiast dla społeczeństwa były bezsensownym obciążeniem podatkowym.
Wszystko to miało miejsce kilkanaście lat temu, więc podejrzewam, że teraz gdy młodzież jest jeszcze trudniejsza i otoczona zewsząd technologią lekcje religii są fikcją i marnotrawstwem publicznych środków, niedługo zresztą ten problem rozwiąże się sam, bo nie będzie chętnych dzieci do uczestnictwa w tego typu zajęciach.

Całkowicie zgadzam się z przedstawioną oceną. Lekcje religii prowadzone zgodne z obecnym programem, prowadzone w taki sposób, jak się to robi, to nie tylko zmarnowany czas. To zabijanie wiary i Kościoła w dzieciach. Uważam, że jest to szkodliwe.
Przede wszystkim nauka religii powinna zostać zastąpiona katechezą. Po drugie, lekcje powinny być dobrowolne, to znaczy wynikać z przekonania, z potrzeby. Nie tylko rodziców, ale też dziecka. Dziecko w żadnym wypadku nie powinno być posyłana na lekcje religii, ale powinno się mu na to pozwalać. I ułatwiać. Karygodne jest tłumaczenie, że ktoś patrzy, że tak trzeba, bo trzeba.
Źle, gdy dziecku lekcje religii kojarzą się z reżimem szkolnym. Wiara to nie przymus. Nauka religii, to nie nauka wiary. To tylko wiedza, która bez wiary do niczego się nie przyda.

[quote="Idący" /.../ Lekcje religii prowadzone zgodne z obecnym programem, prowadzone w taki sposób, jak się to robi, to nie tylko zmarnowany czas. To zabijanie wiary i Kościoła w dzieciach. Uważam, że jest to szkodliwe.
Przede wszystkim nauka religii powinna zostać zastąpiona katechezą. Po drugie, lekcje powinny być dobrowolne, to znaczy wynikać z przekonania, z potrzeby. Nie tylko rodziców, ale też dziecka. Dziecko w żadnym wypadku nie powinno być posyłana na lekcje religii, ale powinno się mu na to pozwalać. I ułatwiać. Karygodne jest tłumaczenie, że ktoś patrzy, że tak trzeba, bo trzeba.
Źle, gdy dziecku lekcje religii kojarzą się z reżimem szkolnym. Wiara to nie przymus. Nauka religii, to nie nauka wiary. To tylko wiedza, która bez wiary do niczego się nie przyda.[/quote]Nie wiem, czy piszesz serio, czy błaznujesz?
Szkoła wymaga przede wszystkim wprowadzanie wiedzy, czyli nauki o religii katolickiej; to prawda. Ale przecież są w szkole przedmioty, które są przede wszystkim wychowywaniem: muzyka i śpiew, plastyka, gimnastyka, lekcje wychowawcze itd.
Może być prawdą, że religii, jak i np. matematyki uczą osoby bez powołania do nauczania dzieci czy młodzieży. Młodzież ucieka lub uciekałaby nie tylko z religii, ale i z wielu innych przedmiotów, gdyby mogła, nawet i z wychowania fizycznego.
Katecheza jest o tyle wartościowa, o ile działa nie tylko na emocje, ale i na formowanie intelektu, bez którego nie ma wiary; a ona jest podstawą życia religijnego.
Przerzucanie nauki religii/katechizacji do ośrodka przy niekiedy odległym kościele parafialnym, to tworzenie paralelnego szkolnictwa, kosztem ogromnego obciążenia rodzin, możliwości organizacyjnych parafii oraz wysiłku samych katechizowanych.
Dlaczego domagasz się odrębnej dobrowolności w katechizacji? Gdzie jej nie ma? Jest tylko nacisk na odpowiedzialność rodziców i dzieci, bowiem przy zmiennych upodobaniach poszczególnych jednostek dziś mama i dziecko nie chcą, a zaledwie następnego chcą np. sakramentu, którego warunkiem jest katechizacja. Parafie nie są w możliwościach rezygnacji z katechizacji zbiorowej,. by przejść do katechizacji jednostek.
Nie wiem, co Ci się roi w głowie!

Do Atimeres - piszesz o organizowaniu dobrowolnych lekcji religii dla chętnych dzieci w ramach parafii, co najmniej jakby miał to być konkurs Eurowizji. Dla chcącego nic trudnego...ale jest faktycznie jeden problem, trzebaby to zrobić za friko, może nawet coś dołożyć, a do tego księża w Polsce nie są przyzwyczajeni.
Utrzymywanie fikcyjnych etatów dla katechetów w rzeczywistości sekularyzującej się błyskawicznie młodzieży polskiej jest patologią i niegospodarnością. Robi się paradoksalnie krzywdę tym katechetom, utrzymując ich sztuczne etaty gdyż dzieci nie traktują już poważnie ani tego przedmiotu ani ich samych, często lekceważą i wyśmiewają. Nie ma odważnego żeby to głośno powiedzieć w rządzie i zakończyć. A porównywanie lekcji religii do matematyki czy innych przedmiotów obowiązkowych to nieporozumienie. To są przedmioty poważne, potrzebne, kształtujące intelektualnie. Natomiast miejsce religii jest na plebanii, w salkach katechetycznych, tam gdzie jest na nią zapotrzebowanie.

To nie do mnie. Powinieneś zauważyć, że znaczniki mojego poprzenika zostały uszkodzone.
Więc poprawiam: