Pragnę wyrazić wielkie uznanie dla ludzi świeckich i duchownych, którzy wiele talentów, wysiłku i czasu wkładają w tworzenie programów radiowych oraz ich transmitowanie. Wśród tych rozgłośni bardzo popularne jest w Polsce Radio Maryja. Wielki jest wkład waszego radia w dzieło ewangelizacyjne. Dzięki waszym transmisjom myśl o Bogu dociera do wielu ludzi i środowisk w Polsce, a także poza jej granice oraz na inne kontynenty. Modlitwa i katecheza, to dwa istotne elementy, które wyróżniają radio katolickie spośród innych rozgłośni. Cieszę się, że są one obecne właśnie w Radiu Maryja.

Dobrze, że Radio Maryja modli się, że uczy swych słuchaczy modlitwy, ukazując jak bardzo jest ona potrzebna człowiekowi współczesnemu, rodzinie, Kościołowi i światu. W życiu religijnym, moralnym i apostolstwie modlitwa jest niezbędna. Św. Paweł pisze: "Nieustannie się módlcie" (1 Tes 5,17), "trwajcie gorliwie na modlitwie"(Kol. 4, 2).

Dziękuję Radiu Maryja za to apostolstwo modlitwy, a także za modlitwę w intencjach Papieża. Proszę równocześnie - podtrzymujcie tego ducha modlitwy. Dziękuję za to również wszystkim innym katolickim rozgłośniom radiowym w Polsce, o których już wspominałem. Wypełniacie wielką misję przepowiadania Ewangelii "wszelkiemu stworzeniu". Podobni jesteście do ewangelicznego siewcy, który wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno ziarno padło na drogę, inne na miejsce skaliste, inne jeszcze między ciernie, a w końcu inne na ziemię żyzną i wzeszło w tej ziemi, wyrosło i wydało plon (por. Mk 4, 3-8). Ziarnem tym jest słowo Boże głoszone także na falach radiowych tym wszystkim, którzy chcą go słuchać i czerpać z niego moc.

1. Chciałbym jednak odróżnić o.Rydzyka od pana Wyszkowskiego. Różnica jest substancjalna. O.Rydzyka oskarżasz na takiej samej zasadzie, jak ks. Prusak z TP w Gazecie Wybiórczej - wypowiada się o Kaczyńskim, a dowala o.Rydzykowi, Radiu Maryja i słuchaczom.

2. Wałęsa niech przeprosi za swoje wyzwiska: "małpy z brzytwami" i skandaliczne oskarżenia wobec ojców redemtorystów i słuchaczy.

To niech TVN przeprasza za wypowiedzi Leppera, Środy, czy tego palanta od Machiny, którzy na ich antenie występują.

Czy nie uważasz, że "głos katolicki" jest zobowiazany do stosowania podwyższonych standardów etycznych?

Rodzina Radia Maryja Akcją Katolicką



Chyba wszyscy w Polsce zgodni są co do tego, że słuchacze Radia Maryja stanowią ogromny potencjał społeczny. Tworzą rodzaj pewnego ruchu, któremu wprawdzie daleko do silnych struktur organizacyjnych, ale to nie one decydują o jego specyfice. Rodzina Radia Maryja jest ruchem ideowym, skupiającym ludzi, dla których priorytetem myślenia i działania jest dobro Kościoła i Polski. Można się spierać o to, czy treść rozumienia owego dobra w każdym calu przystaje do rzeczywistości. Trudno jednak całemu ruchowi odmówić autentyzmu, kryjącego w sobie szczerość i szlachetność intencji.

Wobec tego można, a nawet trzeba postawić pytanie zasadnicze: czym jest Rodzina Radia Maryja w Kościele na tle współczesnych posoborowych inicjatyw, będących odpowiedzią na "znaki czasu"? W tym miejscu nie bez racji ciśnie się na usta odpowiedź, że jest ona Akcją Katolicką; albo inaczej: wpisuje się w dzieła, które wykazują uderzające podobieństwo do Akcji Katolickiej.
Warto podjąć ten problem w kontekście papieskiego przemówienia z 26 listopada 2005 r., skierowanego do biskupów polskich, którzy przybyli do Wiecznego Miasta z wizytą "ad limina Apostolorum". W tekście tej wypowiedzi widnieje właśnie passus dotyczący Akcji Katolickiej. Wspomniane przemówienie Benedykta XVI zawiera bardzo istotne wskazania pastoralne, wychodzące jakby naprzeciw problemom współczesnego świata. Ojciec Święty w nawiązaniu do aktualnych wyzwań duszpasterskich zachęcił do podjęcia tych dzieł ewangelizacyjnych, które na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci sprawdziły się, wydając wiele godnych uznania owoców.
Papież powiedział m.in.: "Wiem, że podczas ostatniej wizyty 'ad limina' Jan Paweł II zachęcał Was do odrodzenia w Polsce Akcji Katolickiej wraz z Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży. To zadanie zostało wykonane na płaszczyźnie strukturalnej. Trzeba jednak dołożyć starań, aby Akcja Katolicka i KSM miały coraz bardziej przejrzysty i dojrzały program oraz by został wypracowany ich własny profil duchowy" (cyt. za KAI).
Benedykt XVI nawiązał więc do przemówienia swojego Poprzednika na Stolicy Piotrowej, które zostało wygłoszone 12 stycznia 1993 r. Jan Paweł II powiedział wówczas, że w Kościele niejako wybiła "godzina laikatu", co jednocześnie oznacza konieczność formacji apostolskiej wiernych świeckich. Niezastąpionym środkiem tej formacji mogą i powinny być - jak podkreślił Papież z Polski - organizacje, stowarzyszenia i ruchy katolickie, wśród których szczególne miejsce zajmuje Akcja Katolicka. Wyraził uznanie dla przedwojennej Akcji Katolickiej i życzenie, by organizacja ta "odżyła na nowo", gdyż bez niej "infrastruktura zrzeszeń katolickich w Polsce byłaby niepełna".
Czym więc tak naprawdę jest Akcja Katolicka? W tym miejscu nie chodzi - rzecz jasna - o precyzyjne teologiczne ujęcie, lecz o jakąś trafną intuicję, dzięki której można by wskazać podstawowy sens tej organizacji. Nietrudno zauważyć, że Akcję Katolicką identyfikują nie tyle struktury organizacyjne, ile treść jej działalności, jej podstawowy cel, którym jest - jak słusznie kiedyś zauważył ks. abp Józef Michalik - "budowanie żywego Kościoła".
Samo wyrażenie "akcja katolicka" rozpoczyna się od słowa "akcja" (łac. actio), które może oznaczać działalność, jakąś czynność, zbiorowe wystąpienie, zespołowe przedsięwzięcie czy wspólne zmaganie, a nawet walkę. Ponadto wyrażenie, o którym mowa, oznacza, że chodzi o aktywność "katolicką", a więc taką, której podmiotem są katolicy. Chodzi nade wszystko o katolików świeckich, którzy w łączności z hierarchią i pod jej przewodnictwem biorą współodpowiedzialność za realizację najistotniejszego celu Kościoła, jakim jest ukazywanie światu zbawczej propozycji Boga w Jezusie Chrystusie.
Oczywiście, ewangelizacja jest podstawowym posłannictwem Kościoła hierarchicznego. Pod tym względem rola świeckich musi mieć charakter komplementarny. Apostolstwo świeckich nie może być zwykłym naśladowaniem czy zastępowaniem akcji duchowieństwa, ale winno wykorzystać własną specyfikę, którą niewątpliwie stanowi świadectwo chrześcijańskie. Katolik, gdziekolwiek by się nie znajdował, nie może zapomnieć o swojej chrześcijańskiej tożsamości. W poszczególnych sektorach życia publicznego, a zwłaszcza w polityce, gospodarce czy kulturze musi działać "po chrześcijańsku", a więc zgodnie z wartościami i zasadami wynikającymi z wyznawanej wiary. Aby tego rodzaju świadectwo można było realizować na forum społecznym, konieczna jest odpowiednia formacja wiernych świeckich.
Nietrudno zauważyć, że tak pojmowana akcja katolików świeckich stanowi niezwykłą szansę ewangelizacyjną wobec nasilających się procesów laicyzacji i ateizacji w świecie. W czasach nowożytnych do włączenia świeckich w misję apostolską Kościoła zachęcał już Papież Pius X. Jego myśl rozwinął i skonkretyzował powołaniem do życia odpowiednich form organizacyjnych Papież Pius XI. Ogromną szansę ewangelizacyjną dostrzegł w Akcji Katolickiej Papież Jan Paweł II. Stąd jego apel skierowany do biskupów polskich w 1993 roku.
Jak wiadomo, jego następca zauważył, że hierarchowie odpowiedzieli na ów apel na płaszczyźnie strukturalnej, tworząc diecezjalną sieć organizacyjną obejmującą poszczególne parafie. Nadal jednak pozostaje problem przejrzystego i dojrzałego programu Akcji Katolickiej oraz wypracowania jej własnego profilu duchowego. Ta sprawa jakby stoi w miejscu. Na szczęście nie we wszystkich diecezjach! Albowiem struktury nie mogą być celem samym w sobie. Muszą stanowić narzędzie, dzięki któremu wierni świeccy podejmują aktywność właśnie jako katolicy, mając pełną świadomość swojej religijnej tożsamości. Właśnie tego rodzaju aktywność, a nie struktury, stanowi najgłębszy sens Akcji Katolickiej.
Jeśli we współczesnej Polsce możemy mieć wiele zastrzeżeń do Akcji Katolickiej, to przede wszystkim trzeba mieć na myśli jej struktury. Nie można ich kojarzyć z Akcją Katolicką na zasadzie wyłączności. Akcją Katolicką w pewnym sensie są także inne ruchy i stowarzyszenia, które zaznaczają obecność na forum życia publicznego, dając świadectwo swojej wiary głównie poprzez różne formy aktywności podejmowanej "po chrześcijańsku". W tym miejscu na pierwszy plan zdaje się wysuwać Rodzina Radia Maryja. Jej terenowe struktury, biura i koła to nic innego jak Akcja Katolicka, realizująca cele stawiane przez Kościół w ramach ewangelizacji. Świadczy o tym chociażby aktywność Rodziny Radia Maryja podczas ostatnich wyborów parlamentarnych i prezydenckich. Słuchacze Radia Maryja zaangażowali się w promocję tych sił, których programy uznali za najbardziej zgodne z wymaganiami katolickiej nauki społecznej. Jako katolicy mieli prawo do takiej postawy i zarazem obowiązek, gdyż w ten sposób wyrazili swoją troskę o dobro wspólne, która - jak przypomina Katechizm Kościoła Katolickiego - jest przecież obowiązkiem moralnym. Poszczególne siły polityczne zamiast obrażać się na Rodzinę Radia Maryja, że nie mogli liczyć na jej poparcie, niech raczej zastanowią się nad swoimi programami i skonfrontują je z kościelnym orędziem społecznym.
Czyż Rodzina Radia Maryja nie pasuje jak ulał do tego, by stać się konkretną odpowiedzią na głos Benedykta XVI? Może posłużyć Kościołowi jako skuteczne narzędzie dla ustrzeżenia tożsamości katolickiej i narodowej Polaków - zgodnie z papieską prośbą skierowaną 3 grudnia 2005 r. do grupy polskich hierarchów. Słuchacze Radia Maryja posiadają ku temu bodaj najwięcej możliwości właśnie z uwagi na charakter ruchu, jaki tworzą. Szkoda, że wielu biskupów, spoglądając z troską na cały problem Akcji Katolickiej, wciąż pozostaje w sytuacji biblijnego Jessego Betlejemity, który nawet nie śmiał przypuszczać, że Dawid, najmniejszy spośród jego synów, zapewne traktowany przez nich z poczuciem wyższości, mógłby zostać wybrany do spełnienia szczególnej roli w Bożych planach. Stało się jednak inaczej...
Może właśnie dziś, w sytuacji zmasowanych ataków ze strony środowisk lewicowych i skrajnie liberalnych, potrzebna jest odwaga, by na Rodzinę Radia Maryja spojrzeć bez uprzedzeń, dostrzegając jej opatrznościową wręcz determinację w promocji wartości katolickich i narodowych. Oby głos Benedykta XVI stał się pod tym względem przełomem! Czas najwyższy, byśmy przestali patrzeć na misję Kościoła "po ludzku", tzn. ulegając sugestiom wpływowych mediów, lecz zaczęli dostrzegać "znaki czasu" w dziełach, które Duch Święty wzbudza wciąż w swoim Kościele. Czy takim znakiem nie jest Rodzina Radia Maryja realizująca de facto zdecydowaną większość założeń Akcji Katolickiej?
o. prof. Jan Mazur OSPPE

Wałęsy nie można nazywać agentem

Były sekretarz redakcji "Tygodnika Solidarność" Krzysztof Wyszkowski ma przeprosić Lecha Wałęsę za nazwanie go agentem - orzekł wczoraj gdański sąd okręgowy. Wyszkowski ma także wpłacić kwotę 10 tys. zł na cele społeczne.
Gdański sąd okręgowy, uznając, że były działacz Wolnych Związków Zawodowych Krzysztof Wyszkowski naruszył dobra osobiste Lecha Wałęsy, powołał się na orzeczenie sądu lustracyjnego stwierdzające, że były prezydent nie współpracował z SB. - Dopóki istnieje orzeczenie sądu lustracyjnego i nie zostanie wzruszone w trybie przewidzianym w prawie, tak długo każdy, a więc i pan Wyszkowski, gdy publicznie twierdzi, że Lech Wałęsa był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa, to świadomie i w sposób zawiniony godzi w dobra osobiste Lecha Wałęsy - stwierdziła sędzia Małgorzata Idasiak-Grodzińska. - Narusza także porządek prawny RP, bowiem kwestionuje w ten sposób orzeczenie niezawisłego sądu - dodała.
W trakcie procesu odbyła się tylko jedna rozprawa, a sąd nie przeprowadził żadnego postępowania dowodowego, nie przesłuchał świadków, nie wystąpił także np. do IPN o dostarczenie akt dotyczących Wałęsy. Skupił się jedynie na orzeczeniu sądu lustracyjnego, odrzucając wnioski dowodowe złożone przez Wyszkowskiego.
Były sekretarz tygodnika "Solidarność" podkreślił w rozmowie z nami, że sądu nic więcej, poza wyrokiem sądu lustracyjnego i zaświadczeniem o przyznaniu statusu pokrzywdzonego, nie interesowało. - Prawda go nie interesowała, ponieważ, mając te dwa dokumenty, uznał, że jest to wystarczające, i nie badał sprawy merytorycznie - stwierdził Wyszkowski, dodając, iż jego zdaniem jest to stanowisko błędne. - Rozprawa przed sądem lustracyjnym służy zupełnie innym celom - argumentował były opozycjonista. - Czym innym jest moje prawo do publicznego prezentowania dowodów na tezę, którą głoszę, inaczej jest to gwałcenie wolności słowa - dodał. Wyszkowski zapowiedział wniesienie apelacji od wyroku.
Proces przed gdańskim sądem to efekt zapowiedzi Wałęsy, który po otrzymaniu 16 listopada ub.r. zaświadczenia z Instytutu Pamięci Narodowej o przyznaniu statusu pokrzywdzonego zapowiedział, że zamierza pozywać do sądu wszystkich, którzy nadal będą mu zarzucali współpracę z SB. W jego ocenie, wcześniejszy wyrok sądu lustracyjnego i decyzja IPN powinny wystarczyć, aby nie musiał się tłumaczyć ze swoich zachowań. Wyszkowski powiedział wówczas, że ta decyzja Instytutu to skutek wcześniejszego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a nie analizy dokumentów zgromadzonych na temat Wałęsy, i stwierdził w kilku wypowiedziach telewizyjnych, że Wałęsa był agentem. TK nakazał Instytutowi honorowanie wyroków sądu lustracyjnego, a w 2000 r. ten sąd uznał, że Wałęsa złożył prawdziwe oświadczenie lustracyjne, SB zaś fałszowała akta na jego temat.
Zenon Baranowski