Ja tam nie jestem święty i zamiast wiedzieć gdzie co napisane wolę czuć i rozumieć sens Ewangelii. No i w miarę swoich nie świętych zdolności stosować to w praktyce.

Kamyk:

Ja nie pisałem "uczeni" lecz "biegli". Dla mnie to nie to samo.
Rozumiem, że dla ciebie to synonimy.
Jeśli tak, to znaczy że twierdzisz, że faryzeusze nie byli "biegli w Piśmie". Dobrze rozumiem?

Nie
W Ewangelii jest napisane o kilku różnych grupach religijnych ówczesnego Izraela. Jedna z tych grup to faryzeusze, a inna z tych grup to uczeni w Piśmie - to coś na zasadzie nazwy własnej
Uczeni a biegli w Piśmie to dosyć podobne określenia więc uznałem je za synonimy

"Czuć rozumieć sens Ewangelii" - bez znajomości treści?????

Kamyk:
No to sobie wyjasniliśmy. Terminologię.


Czytasz wybiórczo, a więc tendencyjnie.
Napisałem przecież:
"Ja tam nie jestem święty i zamiast wiedzieć gdzie co napisane wolę czuć i rozumieć sens Ewangelii. No i w miarę swoich nie świętych zdolności stosować to w praktyce."
To przecież oczywiste, że nie można czuć i rozumieć bez znajomości.
Ale "znajomość" to nie uczenie się na pamięć.

Tylko kataryna (dziś raczej odtwarzacz mp3) gdy się naciśnie guzik, wie gdzie i co zapisane. I cytuje. Ale czy czuje i rozumie?

Ja staram się nie być automatem do cytowania.

Proponuję jednak powrót do tematu, a tym jest udział aba Życińskiego w polskim Woodstocku.

Wygląda na to że nasz ukochany Pasterz został przez Jurka podpuszczony.
Miał być gwiazdą błotnego pikniku, a okazuje się że będzie uczestniczył w ekumenicznej imprezie.
Nie pierwszy raz abp Życiński został wmanewrowany w coś, w czym jak przypuszczam nie chciałby uczestniczyć.

Lubię abpa Życińskiego, jego szczerość - mimo,że z wielu jego pogladami się nie zgadzam. Nadmiarem roztropności to chyba on jednak nie grzeszy.

Ekumenicznej? O żydach i muzułmanach tom słyszał, że mają być, ale o protestantach czy prawosławnych to jeszcze nie

Nie wykręcaj kota ogonem. Dobrze wiesz co miałem na myśli.

Domyślam się, i dlatego protestuję przeciwko nadużywaniu słowa "ekumeniczny"

Ależ literacka przenośnia to nie nadużywanie.
Zamiast czepiać się słówek, lepiej wyraź swoje zdanie o sytuacji w którą wrobił się abp Życiński.

Tak naprawdę przestałem śledzić ten wątek już dosyć dawno i nie jestem na bieżąco - z tego powodu odmawiam komentarza

Dlaczego "wrobił się abp Życiński"??...
- w judaiźmie mówią: "Abrahama mamy za ojca" (Łk 3,8).
- Koran mówi o przymierzu Allaha z ludźmi, wypełnionym w Abrahamie,
- dla chrześcijan Abraham jest wzorem pełnego zaufania, zawierzenia Bogu.
Podobnie można powiedzieć, że Jan Paweł II "dał się wrobić" w modlitewne spotkanie w Asyżu.

Santo subito, Życiński?
Nie przesadzasz czasem?

A co do udziału JPII w Asyżskim spotkaniu, to nie "dał się wrobić", lub "tak wyszło", lecz był to efekt wielu wcześniejszych spotkań, rozmów, negocjacji. To było przemyślane, zaplanowane i wykonane.

Nie przypominam sobie, by zaproszenie do Asyżu JP dostał na lotnisku, by jakiś Jurek robił to telefonicznie.

Słuchałem kiedyś rekolekcji dajczaka, ba nawet służyłem... Rewelacja... to jest prosty, szczery człowiek. Taki jak powinien być biskup. Rozmawia z ludźmi... kiedyś ratował małżeństwo na styku rozwodu, przyjechał do nich z Najśw. Sakramentem. Mało już takich ludzi. Wg. mnie, i wielu innych - po prostu... święty

"Lecz Bóg mi pokazał, że nie wolno żadnego człowieka uważać za skażonego lub nieczystego" (Dz 10,28) - wysłannicy setnika Korneliusza zciągnęli św. Piotra z dachu, ten poszedł z nimi, głosił naukę o Panu i ochrzcił wszystkich domowników i służbę.
Kapłan ma "nastawać w pore i nie w porę, głosic nauki" - nieistotne, czy wczesniej negocjował, czy "został ściągnięy z dachu" czy odebrał telefon na lotnisku.

Niewątpliwie. Wspomniany bp. Dajczak mówił kiedyś o Woodstocku, że nieobecność Kościoła w takim tłumie młodzieży, w tym dużej ilości osób podupadłych duchowo, uzależnonych, etc. - była by złamaniem ewangelicznego nakazu "Idźcie i nauczajcie".

Jest pewna różnica pomiędzy JPII, a abp Życińskim. Ten pierwszy był głową KK, ten drugi powinien być tam gdzie jest potrzebny jako pasterz.

Ja doskonale rozumiem zapatrywania co poniektórych biskupów, księży i wiernych, że głosić Ewangelię najlepiej w kościele, gdzie przychodzą osoby które chcą tego słuchać. Wspaniale i lekko jest wymądrzać się w obliczu wiernych, którzy tylko i wyłącznie przyklasną. Cudownie jest kreować się na kogoś "wyższego" wśród spolegliwego tłumu.
Dlatego też nie każdy wyświęcony ma na tyle odwagi by stanąć wobec tych którzy są w stanie na niego napluć, zwyzywać, a może nawet i pobić.

Odwaga wielu hierarchów (księży też) staniała od pewnego dosyć już długiego czasu. Wygodnictwo i "pokazówki", to jest istotą ich głoszenia Słowa Bożego.
Nie wiem czy dobrze pamiętam, ale Jezus często występował jawnie wobec swoich wrogów. Ci których mianował pasterzami wolą takich sytuacji unikać (strach? wygodnictwo? Czy po prostu lenistwo?). Tylko czy to jest zgodne z Ewangelią?