Gwałtownie spada w Polsce liczba powołań kapłańskich i zakonnych. KAI podała, że prawie o połowę.

Czytaj więcej:
http://www.gazetawyborcza.pl/1,76498,4381425.html

Równocześnie gazeta Metro donosi, że spadła na głowę liczba pielgrzymów na Jasną Górę ?

Źródło:
http://serwisy.gazeta.pl/metro/1,50145,4387704.html

Czyżby jakiś kryzys wiary wśród Polaków ?

a oto odpowiedź



http://www.jasnagora.com/

Poza tym racją jest to co mówił o Dariusz Kowalczyk:


No i słowa o Edwarda Plenia o niskiej kondycji fizycznej narodu też są prawdziwe. Wystarczy popatrzeć na dzisiejszą zdechlatą młodzież (oczywiście nie wszyscy). Nawet dzieciaki zamiast biegać latem za piłką, jeździć na rowerkach, wolą psuć oczy przy kompach lub TV. Nic więc dziwnego, że taki nie ruszy się potem piechotą na wielodniową i co tu ukrywać męczącą fizycznie pielgrzymkę.

Poza tym zapomina się o pewnym fakcie. Nie wszystkie pielgrzymki są ukierunkowane na to by przybyć akurat 15 sierpnia. Wiele przychodzi wcześniej, a wiele także później. Nie każdy lubi ogromny tłum i praktycznie wyjątkowo krótki pobyt w kaplicy Cudownego Obrazu - ja przykładowo wole gdy ludzi jest mniej.

No i coś mi się wydaje, że ważną sprawą jest także "konkurencja". Czyli autokarowe pielgrzymki do Fatimy, Lourdes itp. Wielu gdy już taką pielgrzymkę "zaliczy" to nie pójdzie potem piechotą lub tez nie pojedzie autokarem na Jasną Górę. Z ciekawości wybierają egzotyczne miejsca, tak jakby tam było coś więcej.

Liczba powołań spada wszędzie, na całym świecie.

Polska i Włochy i tak są pod tym względem ewenementem w skali Europy - gdy chodzi o dużą ilość powołań.

Od Kościoła odwracają się ludzie, więc trudno się dziwić temu - przykremu - zjawisku.

Liczba powołań spada, bo spada bezrobocie.

Trzeba wziąć pod uwagę i taki oczywisty fakt, że od wielu lat zmniejsza się sukcesywnie liczba urodzin. Dominuje model rodziny 2+1.

Ale teraz do stanu duchownego powoływani są przedewszystkim ludzie urodzeni w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Nie odnotowywaliśmy wtedy jakoś wybinie niżu demograficznego jeśli dobrze pamiętam...

A to ma taki duży wpływ


Wręcz przeciwni - do połowy lat 80. był wyż.

To gdzie jest Pokolenie JP2 ?
Umarł Jan Paweł II i nie ma tego pokolenia .Myślę o młodzieży i nie o wszytkich oczywiście tylko o większości. Ich wiara polegała na uczestniczeniu w "widowiskach " z JP2 , bo on ich nie gromił ,że żle postępują. W portfelach mają zdjęcie JP2 , a w drugiej przegródce prezerwatywę!
Wierzyli w JP2 a nie w BOGA.
Ale ważniejsza jest jakość niż ilość!!!

No, na innych to zawsze łatwo nadawać...

A co to znaczy spadek liczby powołań. Każdy ma swoje powołanie. To, że ktoś włoży sutannę nie czyni go jeszcze głosicielem Ewangelii i odwrotnie, nie trzeba zakładać sutanny, aby mieć powołanie do głoszenia Ewangelii.

Słuszna uwaga Renato. Każdy chrześcijanin ma powołanie - jedni do stanu kapłańskiego, inni do stanu zakonnego, inni do stanu świeckiego, niektórzy do małżeństwa etc.

Oczywiście problem powołań do kapłaństwa (lub też problem z rozeznawaniem tego powołania) istnieje, ale wierzę w działanie Ducha Świętego w Kościele, który nie dopuści, aby lud chrześcijański pozostał bez pasterzy. Może niedługo trzeba będzie zmienić uregulowania prawne, proces formacyjny przyszłych kapłanów, stawiane im wymagania, zreformować "system parafialny" etc. aby sprostać wymaganiom dzisiejszych czasów i warunków

Jak może wzrastać liczba powołań do stanu duchownego jeśli dziś dowiaduję się w wiadomościach , że w zlikwidowanej siadce pedofilskiej byli też duchowni.
Dla mnie to szok! Zawsze wielki szok, gdy chodzi o duchownych .

Może właśnie dlatego wzrasta, że potrzebni są w końcu porządni kapłani (nie uwłaczając obecnym). "Duch wieje gdzie chce"

Nie tylko pedofilia odstrasza. Kiedyś u mnie w parafii x.Proboszcz witał nowego księdza na parafii takimi słowami: "witamy serdecznie księdza Iksińskiego, jest w nim JESZCZE żar neoprezbitera...". Znam od lat wielu kapłanów, ze względu na mój młody wiek, zazwyczaj młodych księży, często kleryków i neoprezbiterów. Spotykając tych kapłanów po latach zastawiam się często, gdzie podziewa się ten żar, ten zapał i ta szczerość?

Co gorsza, często brak po pewnym czasie zwyczajnej normalności. Ileż można w pracy nasłuchać się o przejściach ludzi w biurach parafialnych, jadąc w pociągu można usłyszeć historię o tym, jak ksiądz pogonił organistę i w zamian puszcza z płyty CD odpowiedzi do części stałych i pieśni (wczoraj zasłyszane w podróży!)?