Ciekawe, że w tych dniach czuję się podobnie jak wówczas. (gdy był w więzieniu w latach 80. --vroo) Nigdy nie sądziłem, że będę musiał wybierać między sumieniem i prawdą, a wpasowaniem się w instytucję za cenę milczenia i zgody na zło i fałsz. Nigdy nie sądziłem, że bycie kapłanem i człowiekiem Kościoła bywa nieraz okupione taką ceną. Być może ja źle widzę tę alternatywę, ale na poziomie wyboru to tak wygląda: wiem, że jeśli zacznę mówić wykończą mnie. Dziwne słowa „wykończą mnie”: nigdy wcześniej nie myślałem tak o Kościele hierarchicznym. A może za kilka lat zrehabilitują i uznają, że nie tylko miałem dziś rację, ale że była to również racja Kościoła, tylko przedwcześnie podjęta? Ale, gdy się ryzykuje na to nie można liczyć, myśl o „nagrodzie” zupełnie odjęta.

wiesz takie problemy były i są nie tylko wśród duchowieństwa ale wszedzie w kazdym środowisku ...

Pod koniec lat 80. zacząłem handlować książkami, staliśmy się lokalnymi potentatami. Zatrudniałem w Trójmieście na czarno 15 osób. To się potem rozwinęło w legalną firmę księgarską, która miała siedem księgarń, i jakoś to szło. Potrafiłem zaprosić kumpli i przez trzy dni balowaliśmy w trójmiejskich lokalach, a ja stawiałem wszystko."

*A może ksiądz chciał zrobić na tym karierę? Zostać pierwszym lustratorem u jezuitów?

Zadałem kilka pytań ks. Zaleskiemu, napisałem trzy notki do blogu i na tym zakończyła się moja wielka pasja lustratorska, bo tak naprawdę nigdy jej nie było. Nie jestem historykiem, nigdy nie byłem w IPN-ie, nie chciałem otwierać żadnych projektów badawczych, to nie moja broszka. Jako człowiek działający w latach 80. w opozycji mam teczkę, do której nie zaglądałem i nie zajrzę, bo nie interesuje mnie, kto na mnie donosił.

*Czuje się ksiądz męczennikiem lustracji?

To byłoby absurdalne - polec w obronie czegoś, co szczególnie nie interesuje. Walczyłem o to, by ks. Zaleski mógł wydać swą książkę, ale jak już wyszła, nawet jej nie przeczytałem (śmiech). Nie zaprzątam sobie głowy marginalnymi tematami, choć ta trzeciorzędna teologalnie czy pastoralnie sprawa jest pierwszorzędnym sprawdzianem wiarygodności jezuitów. Lustracja owszem, okazała się kryzysem, ale mógłby to być kryzys drobny, jednak jezuici zareagowali przerażeniem, represjami i strachem.

W Stanach: "Zakon jezuitów wypłaci rekordowe odszkodowanie w związku ze skargą 110 Eskimosów ws. molestowania seksualnego. Odszkodowanie wyniesie łącznie 50 mln dolarów - podaje The Los Angeles Times." I musiały to być poważne zarzuty, bo zgodzili się na ugodę byleby tylko zatuszować sprawę.

2. Polscy Jezuici wyrzucili ostatecznie z zakonu ks. Andrzeja Miszka, który rok temu miał odwagę opublikować wywiad z ks. Isakowiczem-Zaleskim i udowadniać, że SB miało wielkie wpływy u polskich jezuitów.