Wszyscy bowiem zostaliśmy wezwani do dawania świadectwa o nieodzowności uczciwości i żywotności naszej wiary i wszyscy wspólnie, na mocy charyzmatu otrzymanego od apostołów, mamy wypełniać to posługiwanie. Z naciskiem chciałbym podkreślić, że zamiast nadmiernie szafować pojęciami potrzeby dialogu, rozmawiania i cierpliwości, najpierw należy oczekiwać wewnętrznej dojrzałości i właściwego patrzenia na siebie i powołanie, a wstrętem powinno napawać każde zakłamanie. Wszystko inne zdoła się wówczas wewnętrznie ukonstytuować.

... – niekiedy trzeba uroczyście poświęcić nowo zbudowaną świątynię, ołtarz w niej, organy czy dzwony. To w pewnym sensie spaja z tymi miejscami i zamieszkującymi je wiernymi, a najpiękniejszą zapłatą jest, gdy po latach Opatrzność znowu tam skieruje, a witający powiedzą: „pamiętamy, jak ksiądz biskup był u nas przed laty...”.

Pani ginekolog ma rację. Ale może jest to też jakaś jej obsesja. Jednak mnie nie dotyczy. Patrzę na to z dystansu, ale też z ciekawością. Masoneria w sutannach i nie tylko, to jeden z wielu przejawów zmiany współczesnego Kościoła, który już znacznie wcześniej się zdegenerował. To tylko kolejna faza tego procesu

Jestem za jawnością w tego rodzaju sprawach, bo często dochodzi do bardzo niewłasciwych działań i sytuacji.
Kaplice i miejsca kultowe religijne są takimi oficjalnie i ci co za nie płacą są tego świadomi. Natomiast loże i symbole masońskie w perfidny i podstępny sposób bywają poukrywane w obiektach oficjalnego chrześcijańskiego kultu, za których zbudowanie zapłacili ludzie nie mający o takim podstępie bladego pojęcia. I dlatego to jest nie tylko skandal i nie tylko występek moralny, a karygodne przestępstwo, za które odpowiedzialni są funkcjonariusze kościoła, w większości wypadków świadomi faktów.

Alez nikt nikomu nie nie odbiera tej wolnosci. 
Kto ma taka wole, to moze mu to lub sio wisiec. Innemu przeciwnie, albo wisi jeszcze inne :)

Po to te znaki (sygnaly) i symbole sa poukrywane przed niewtajemniczonymi, zeby tylko wtajemniczeni je rozpoznali i by wiedzieli, ze naprawde jest to ich brat mason, ich masonski obiekt, ich masonska swiatynia, ich masonskie miasto, a w koncu ich masonski caly swiat. 
Tu link do książeczki ks.Luigi Villa o wybudowaniu żydomasońskiego, architektonicznie, „kościoła” w San Giovanni di Rotondo. Dla badaczy żydomasonerii problematyka arcyciekawa:
http://www.chiesaviva.com/381%20mensile%20pol.pdf

A Lady Gaga?
Gdzie Lady Gaga? Zapomniałeś o Lady Gadze!
I Beyonce!

- Widzisz, chłopcze - słyszę jeszcze słowa dziadka - po szale rewolucyjnym, który wstrząsnął wszystkimi krajami Europy, rozległ się pewien głos i wyjawił, że rewolucja była już tylko ostatnim, najbliższym nam w czasie etapem powszechnego sprzysiężenia, wymierzonego przez templariuszy w tron i ołtarz, to jest w królów, a zwłaszcza w królów Francji, oraz w Kościół, naszą ukochaną matkę Był to głos księdza Barruela, który w końcu ubiegłego wieku napisał swoją Historię jakobinizmu.
- Ale, panie dziadku, co mieli z tym wspólnego templariusze? - pytałem wtedy. Znałem już wprawdzie tę historię na pamięć, ale chciałem umożliwić dziadkowi ponowną wypowiedź na jego ulubiony temat.
- Chłopcze, templariusze to był nadzwyczaj potężny zakon rycerski, który król francuski zniszczył, aby zawładnąć jego mieniem. Większość templariuszy spalono na stosie, ale ci, którzy przeżyli, ustanowili tajemne zgromadzenie w celu dokonania zemsty na królach Francji. I rzeczywiście: kiedy gilotyna ucięła głowę króla Ludwika, na szafot wszedł nieznany osobnik i podniósł tę biedną głowę, wołając: "Jakubie de Molay, jesteś pomszczony!". De Molay był wielkim mistrzem templariuszy, którego Filip IV kazał spalić na krańcu ¸le de la Cité w Paryżu.
- Ale kiedy spalono tego Molay?
- W tysiąc trzysta czternastym roku.
- Zaraz policzę, panie dziadku. To prawie pięćset lat przed rewolucją. Jak udało się templariuszom pozostać w ukryciu przez pięćset lat?
- Wkradli się do stowarzyszeń dawnych budowniczych katedr, murarzy. Z tych stowarzyszeń zrodziła się angielska masoneria, która tak się nazywa, bo jej członkowie uważali się za free masons, czyli za wolnomularzy.