Znaczy - np. palenia książek?

A w którym miejscu powiedziałem, że w Biblii Szatana są takie zapisy?
Do satanizmu podam to:






Wykaż, skoro to takie banalne.

W tym, w którym odpowiedziałeś twierdząco na pytanie,
czy można palić Biblię Szatana ze względu na szkodliwe treści.
Ale jak widać było to zwykłe oczernienie
mające na celu skojarzenie Biblii Szatana z nakazem rytualnego zabijania.

Chrystianizacja Prus, wyprawy krzyżowe, wojny religijne we Francji (Noc św. Bartłomieja jako rodzynek), wojny husyckie, Konkwista Ameryki, prześladowania ''czarownic'' w Europie i Ameryce... długo, naprawdę długo tak można.


Masz ze swej strony jakiś - choć jeden - argument na potwierdzenie szkodliwości Biblii Szatana?

Weźcie już ludzie nie przesadzajcie. Czy książka to jakiś święty artefakt, że nie wolno jej zniszczyć?

Pewnie, że jak masz swój prywatny osobisty egzemplarz wszystko wolno, tyle, że

to już chyba grubsza sprawa, prawda?

Nie, dlaczego? No, chyba, że ktoś to zrobił na złość rodzicom.. no to nie wolno robić na złość rodzicom, to oczywiste

Wiesz, jak dla mnie to śliska sprawa, bo gdy mowa o paleniu książek raczej rzadko chodzi o palenie własnych, bo w jakim celu ktoś by nabywał książki, które uważa za szkodliwe? No, chyba, że odziedziczył... Tak czy siak palenie książek ma dość obrzydliwą tradycję.

Dokładnie tak powiedziałem, ale nigdzie tam nie ma wspomniane, że Biblia Szatana zawiera szkodliwe treści. Na myśli miałem 'satanizm propaguje szkodliwe treści'.



Choć jeden argument - już podawałem cytat o rytualnym zabójstwie dokonanym przez satanistów - w poprzednim poście.

To co wymieniasz oczywiście zasługuje na potępienie i było błędem, jednak nijak nie można porównywać tego ani ze zbrodniami dokonanymi w czasie II WŚ, ani z liczbą ofiar które ona pochłonęła.
Rewolucja francuska też niczego dobrego nie przyniosła, a nie zauważyłem, aby katolicy wyciągali ją w dyskusjach tak często jak antyklerykałowie wspominaj ą o inkwizycji, nierzadko niewiele o niej wiedząc.

Proszę więc o wyjaśnienie, za które szkodliwe treści zawarte w Biblii Szatana, można palić tę księgę?

Czy rozmawiacie o Biblii LaVey'a?
Chciałabym się dowiedzieć czy trzeci rytuał satanistyczny, który autor opisuje,
polegający na rzuceniu klątwy na osobę, aby jej zaszkodzić, lub nawet spowodować jej śmierć
to jest treść szkodliwa, czy nie?

Proszę o wyrozumiałość bo książki nie czytałam, nie zamierzam jej też palić chcę się tylko dowiedzieć, czy dostępne w sieci komentarze są wiarygodne.

MARIEL o czymś wspomniała. Nie czytałem, konkretnych przykładów nie podam. Biblia Szatana raczej miłą historyjką dla grzecznych dzieci nie jest, skoro jest związana z taką sektą.

Na diablos.pl czytamy :

"LaVey wyróżnia również trzy typy rytuałów: seksualny, litości i destrukcji.

Rytuał seksualny ma na celu wzbudzenie pragnienia i pożądania w osobie, której pożąda odprawiający rytuał, lub też wezwanie seksualnego partnera do zaspokojenia jego żądz.

Rytuał litości odprawiany jest, aby pomóc sobie lub innym. Stosuje się go w celu pomocy w takich dziedzinach jak szczęście, miłość, materialne powodzenie czy sukces w pracy.

Trzeci rytuał, zniszczenia, używany jest aby zaspokoić swój gniew, nienawiść czy pogardę. Ma on na celu rzucenie klątwy bądź przekleństwa znienawidzonej osoby. LaVey głosi również, iż osoba, na którą rzuca się klątwę, nie musi wcale wierzyć w magię.
Największą szkodę wyrządzić można „człowiekowi oświeconemu”, dla którego sama myśl o klątwie potrafi zagnieździć się w psychice i spowodować największe spustoszenie. Zatem najbardziej narażona na działanie klątwy jest osoba nie wierząca w nią. Odwrotnie jest w przypadku rytuału seksualnego i litości, kiedy to osoba wierząca w magię i rytuały poczuje największe oddziaływanie."

Ale głupi był ten LaVey. Odwrotnie miałoby to chociaż skuteczność analogiczną do placebo.

Może te jego deficyty intelektualne to jakaś Boża litość nad ludźmi

Magia działa. I z tego załozenia wychodzi LaVey.
W swojej Biblii Szatana pisze:

"Do największych błędów popełnianych przy praktykowaniu magii rytualnej należy pogląd, że ofiara niszczycielskiego rytuału musi wierzyć w potęgę magii, aby mogła zostać przez nią skrzywdzona lub zniszczona. Nic bardziej błędnego, jako że ofiary najbardziej podatne na klątwy zawsze traktowały magię szyderczo. Przyczyna tego jest przerażająco prosta. Gdy niecywilizowany dzikus poczuje, że została na niego rzucona przez wroga klątwa, natychmiast biegnie do najbliższego znachora lub szamana. Posiada świadomość obecności wyrządzonej mu krzywdy, a tak silnie wierzy w potęgę przekleństwa, że podejmie wszelkie środki ostrożności. W ten sposób poprzez zastosowanie magii sympatycznej będzie w stanie przeciwdziałać każdej próbie wyrządzenia mu krzywdy. Człowiek taki jest niezwykle ostrożny i nie podejmuje żadnego ryzyka.
Z drugiej strony człowiek "oświecony", który nie daje wiary takim "zabobonom", przenosi swój instynktowny strach przed klątwą do własnej podświadomości, pozwalając rozwinąć się mu w niezwykle niszczącą siłę, potęgującą się z każdym kolejnym nieszczęściem. Oczywiście za każdym razem, gdy zdarzy się jakieś niepowodzenie, nie wierzący w podobne rzeczy automatycznie zaprzeczy jakiemukolwiek powiązaniu fatalnej sytuacji z rzuconą klątwą, zwłaszcza jeśli dotyczy to jego samego. To świadome, stanowcze zaprzeczenie możliwości działania klątwy stanowi właśnie czynnik umożliwiający jej powodzenie wskutek wywołania przypadkowych sytuacji zewnętrznych. W wielu przypadkach, nawet w momencie swego ostatniego tchnienia, ofiara zaprzeczać będzie jakiemukolwiek powiązaniu magii z jej losem - podczas gdy mag jest całkowicie zadowolony z osiągnięcia pożądanego efektu. Należy pamiętać, że nie ma znaczenia to, czy ktoś przywiązuje jakąkolwiek wagę do tego, co robisz, dopóki wyniki twojej pracy są zgodne z twoją wolą. Superlogicy zawsze będą wyjaśniać związek magicznego rytuału z końcowym wynikiem jako "zbieg okoliczności".