Są i skutki personalne synodu.
Jak podał amerykański serwis internetowy Buzzfeed jako pierwszy najprawdopodobniej pożegna się ze stanowiskiem konserwatywny kardynał Raymond Burke, któremu chyba nie za bardzo podobało się na synodzie i zaczął w dość niewybrednych sformułowaniach kwestionować władzę papieża.


http://www.buzzfeed.com/lesterfeder/con ... ms#2ccj0yy

Odniosłem się do Frondy którą też czytam i nawet wróg Kościoła może coś napisać z czym po części tu się zgadzam jednak trochę inaczej to widzę.

Na razie Franciszek szykuje w Kościele przedpole przed zmianami w nauce KK i widzą to już i katolicy i ateiści co widać w wypowiedzi Atheisty. Franciszek oswaja już ludzi i pokazuje że za niego jest miejsce na żywe debatowanie o herezjach, a spychani są kapłani wierni Bogu, postępowcy u Franciszka mają wsparcie. To jest jasno wytyczony kierunek i za to Franciszek ma taką sympatię wrogów Kościoła, wojujących ateistów i lewackich mediów...
Ale zmiany Franciszka nie będą w Kościele dotyczyć samej nauki zawartej w paragrafach i te inne zmiany i jego owoce już są. Papież od Boga daje jasny przekaz bo i Bóg posługuje się zrozumiałym i prostym językiem. Natomiast Franciszek posługuje się bełkotem którego owocem jest chaos, niepokój i zamęt. Okazuje się że nie tylko massmedia przychylne Franciszkowi i wkładające w jego usta postępowe herezje, błędnie interpretując jego słowa go nie rozumieją, ale i katolicka Fronda Franciszka nie rozumie, Terlikowski go nie rozumie... Teraz jedni drugim będą tłumaczyć że Franciszkowi o coś innego chodziło i co innego powiedział. Mało tego nawet kapłani nie rozumieją Franciszka i padają mocne słowa o tym że pod jego przewodnictwem z centrum Kościoła wychodzi antymałżeńska ideologia i różne dziwne, pokraczne twory.

Na razie to wrogowie Kosciola "robia gebe" papiezowi Franciszkowi projekcja swoich oczekiwan. Jedni oczekuja zlagodzenia Ewangelii a drudzy oczekuja, ze wreszcie papiez postapi tak, zeby ich falszywe proroctwa znalazly potwierdzenie.
I jedni i drudzy sie rozczaruja i obawiam sie, ze obie strony tego papiezowi nie wybacza.

A o belkocie czyjegos przekazu to moze z litosci nie napisze...

Ależ to nie bełkot, tylko przekaz "wizjonerki" z Irlandii, która uprawia sobie pogaduchy z Jezusem, Bogiem Ojcem, Maryją i całą plejadą istot - niebieskich, zapewne także i piekielnych.
Skoro papież Franciszek porusza serca, to nie dziwota, że istoty piekielne tak to irytuje i z wściekłością plują na niego.

Mnie ciągle frapuje kim tak w zasadzie jest ten bełkotliwy człowiek, tak prywatnie, ale niestety konsekwentnie ukrywa swą twarz

O ile masz tutaj na myśli wizjonerkę to wygląda prawdopodobnie tak jak na tej fotce. I jakieś info o niej też można znaleźć w sieci. Co do prawdziwości objawień, to już nie mnie rozporządzać o tym...

Tobie też - skoro jednym z zasadniczych kryteriów rozeznana przyjętych przez KK, jest jawność i konieczność poddania się ocenie KK, tak w kwestii zgodności przekazów z Pismem św i z nauką KK, jakże i w kwestii zdrowia psychicznego potencjalnego wizjonera.
Anonimowość, ukrywanie tożsamości, przesądza o fałszywości "orędzi" i "wizjonerki".
Katolik nie musi wierzyć w prywatne objawienia, ale w zetknięciu z "wizjonerem/ką" winien kierować sie wskazaniami KK.

Na synodzie było poruszane często Miłosierdzie Boże, ale w jaki sposób?

O Miłosierdziu Bożym pisze wizjonerka, doktor Kościoła Katolickiego, święta Katarzyna ze Sienny, w dziele "Dialog o Bożej Opatrzności"

Niekiedy wykorzystując upodobanie czyli ufność, jaką dusza ma w moje miłosierdzie mówi do niej: „Po co tyle trudu? Raduj się tym życiem; w chwili śmierci czas będzie poznać siebie i otrzymać przebaczenie”. I w ten sposób diabeł odwodzi ich od bojaźni, od której zaczęli.
http://sienenka.blogspot.com/2011/02/na ... -xlix.html
Z tych wszystkich i innych powodów odwracają głowę, nie są stali ni wytrwali. A wszystko to pochodzi stąd, że korzeń miłości własnej nie został w nich całkowicie wyrwany. Przeto są niewytrwali. Zuchwale ze zbytnią nadzieją liczą na miłosierdzie moje. Chwytają je, nie tak, jak należy, ale niemądrze. Pokładają zarozumiale ufność w moim miłosierdziu, przez co je nieustannie obrażają.
Nie dałem i nie daję miłosierdzia, aby posługiwali się nim dla grzechu, lecz aby się z jego pomocą bronili od złości diabła i od nieuporządkowania błądzącego umysłu. Lecz oni czynią wprost przeciwnie, bo obrażają Mnie ramieniem mego miłosierdzia. A pochodzi to stąd, że nie uczynili dalszego kroku, dźwigając się z nędzy grzechu śmiertelnego przez bo jaźń kary i pod bodźcem licznych udręczeń. Stanąwszy w miejscu nie doszli do miłości cnoty, nie wytrwali.

J8.11 Rzekł Jezus do códzołóżnicy: "I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz!"
Mimo przebaczenia, złym jest trwanie dalej w grzechu!

Artykuł z 2007r
http://www.milujciesie.org.pl/nr/rodzin ... ozwod.html
"Problem polega na tym, że przyzwolenie na rozwód byłoby zdradą podstawowej nauki Jezusa o małżeństwie."

Mt19.6 A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela

Nie powinno być w ogóle rozpatrywane na Synodzie czy w przemyśleniach Katolika kochającego Jezusa, żadne ustępstwo na rzecz grzechu i to w dodatku pod płaszczykiem miłosierdzia.

Syr 21, 1 Synu zgrzeszyłeś? Nie czyń tego więcej
i za poprzednie swe [grzechy] proś o przebaczenie!
Syr 13, 1 Kto się dotyka smoły, ten się pobrudzi,
a kto z pysznym przestaje – do niego się upodobni.
Syr 21, 6 Kto nienawidzi upomnienia, idzie śladem grzesznika,
ale kto Pana się boi, z serca się nawróci.
Ez 18. 21 A jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegł wszystkich moich ustaw i postępowałby według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie, a nie umrze: 22 nie będą mu poczytane wszystkie grzechy, jakie popełnił, lecz będzie żył dzięki sprawiedliwości, z jaką postępował. 23 Czyż tak bardzo mi zależy na śmierci występnego - wyrocznia Pana Boga - a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył?
24 A gdyby sprawiedliwy odstąpił od swej sprawiedliwości i popełniał zło, naśladując wszystkie obrzydliwości, którym się oddaje występny, czy taki będzie żył? Żaden z wykonanych czynów sprawiedliwych nie będzie mu poczytany, ale umrze z powodu nieprawości, której się dopuszczał, i grzechu, który popełnił. 25 Wy mówicie: "Sposób postępowania Pana nie jest słuszny". Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? 26 Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. 27 A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. 28 Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze.

Tak, jasne. Ale co jeśli już rozdzielił?

Tak samo można powiedzieć: człowiek niech nie zabija. Ale jeśli już zabił?

Ano właśnie, z owego cytatu też zawsze wynikało dla mnie, że rozbicie małżeństwa jest grzechem, a nie, że nie da się go 'rozerwać'.

@equuleuss : mi chodziło nie tyle o wizjonerke, co forumową jej tubę, tajemniczego quasa

A życie wielu duchownych w przepychu, jest od wielu wieków zdradą podstawowej nauki Jezusa o powinnościach duchownych Jego Kościoła - Nie zdobywajcie złota, ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. (Mt 10,9).

http://pl.wikipedia.org/wiki/Przywilej_Piotrowy
http://pl.wikipedia.org/wiki/Przywilej_Paw%C5%82owy


Mt 19.9


W prawie żydowskim rozwodu dokonywał mąż wysyłając żonie list rozwodowy. Zresztą, nic się tu raczej nie zmieniło.
http://www.jewish.org.pl/JewFAQ/divorce.htm
Tyle co do kontekstu historycznego.



Zgodnie z powyższym nawet takie "drobne" zmiany, jak dopuszczenie potańcówek w piątki, nawet teoretycznie nie powinny być rozważanie. Non possum.

Sobór Watykański II nakazuje:

Niechaj kapłani tak jak i biskupi - przy zachowaniu prawa partykularnego - używają dóbr uzyskiwanych z okazji wykonywania jakiejś funkcji kościelnej przede wszystkim na swoje odpowiednie utrzymanie i wypełnienie obowiązków własnego stanu; te zaś które by zbywały, niech zechcą przeznaczyć dla dobra Kościoła albo na dzieła miłosierdzia. Niech zatem nie traktują urzędu kościelnego jako źródła zarobku ani używają dochodów z niego pochodzących na powiększenie swego majątku rodzinnego. Dlatego też kapłani, nie przywiązując się wcale do bogactw, niech unikają zawsze wszelkiej chciwości i pilnie powstrzymują się od wszelkiego rodzaju handlu.
Co więcej, zachęca się ich do dobrowolnego praktykowania ubóstwa, przez które wyraźniej upodobnią się do Chrystusa i staną się pochopniejsi do świętej służby. Chrystus bowiem będąc bogatym, ze względu na nas stał się ubogim, abyśmy Jego ubóstwem stali się bogatymi. Apostołowie zaś, umiejąc obfitować i cierpieć niedostatek, potwierdzili swym przykładem, że darmo otrzymany od Boga dar należy darmo dawać. Lecz i jakieś wspólne używanie rzeczy, na wzór wspólnoty dóbr, którą sławi się w historii pierwotnego Kościoła, najlepiej toruje drogę miłości pasterskiej; przez taki też sposób życia prezbiterzy mogą chwalebnie praktykować ducha ubóstwa zalecanego przez Chrystusa.

Prowadzeni więc Duchem Pańskim, który namaścił Zbawiciela i wysłał Go, by głosił Ewangelię ubogim, prezbiterzy jak i biskupi winni unikać wszystkiego, co mogłoby w jakikolwiek sposób zrazić ubogich, uprzedzając innych uczniów Chrystusa w porzucaniu w swych rzeczach wszelkiej próżności. Mieszkanie swoje niech tak urządzą, by nikomu nie okazało się niedostępne i aby nikt nigdy, także uboższy - nie obawiał się go nawiedzić.
[Presbyterorum ordinis, 17]

Nic dziwnego, że Sobór ten wzbudził kontrowersje wśród duchowieństwa...

Nie została jednak Doktorem Kościoła z racji swych wizji, tylko za przenikliwość intelektualną, której rozumnie używała. Nauczanie świętej zostało skodyfikowane zastosowane przez Kościół w prawie.

Najniebezpieczniejszą rzeczą dla katolika jest samodzielne wyciąganie wniosków z surowego materiału i formułowanie osądów, które mogą zwieść go na manowce. Nie każdy ma umysł godny Doktorów Kościoła (heretyków było znacznie więcej), bezpieczniej zatem jest pokornie uznawać to, co Święta Wspólnota (=Kościół¹) daje nam do wierzenia i co najwyżej wypełniać drobne luki, pozostając w jedności z papieżem².
___________

1. W większości języków świata słowo kościół jest rodzaju żeńskiego. W polskim nie. Stąd zapewne nasza maryjność, która zawłaszcza teologię tradycyjnie odnoszącą się do Kościoła.
2. Tu sobie przypominam modę panującą jeszcze niedawno na forum, kiedy ci i owi deklarowali katolicyzm w pełnej zgodności z papieżem.

Co poniektórzy nie przyjęli w ogóle postanowień SWII w kwestii powinności duchownych.
Za to ostro oceniają papieża Franciszka o niegodne sprawowanie "mandatu wikariusza Chrystusowego", który przygotował synod "w celu osłabienia nauczania i praxis Kościoła.....nie przetrawił biedaczysko utraty funkcji w kongregacji biskupów w grudniu 2013r
http://www.bilerico.com/2013/12/vatican ... ial_po.php