Kogo miałeś na myśli? Bo z pytania nie wynika o jaką organizację pytasz.

Najpierw życie potem śmierć, taka jest kolejność i nikt tego nigdy nie zmieni, stąd zawsze życie ma pierszeństwo. Mogła urodzić, oddać dziecko , trauma byłaby mniejsza.
Była w 2005 roku awantura w Brukseli o wystwę. Te histeryczne reakcje parlamentarzystek, zamiast rzeczowej kulturalnej dyskusji wolnych i niezależnych ludzi mówią więcej niż tysiące słów na forach ...... .

Wolnych? Niezależnych? życzyłbym Ci, abyś sam urodził, i znalazł się w sytuacji, w której najlepszym wyjściem byłay aborcja, ale nie mogę tego zrobić. Wiara mi zabrania...

Jak to się skończyło ?

Chepi Endem... Zależy dla kogo...

Skąd założenie z góry o najlepszości aborcji ? Paschalis opisał dość dokładnie całą obłudę w tej sprawie. Jak Ci sie podoba , to trudno.

O tym też pisałam. Cieszę sie, że zgadzasz sie ze mną co do roli wychowania, edukacji i pomocy kobietom i rodzinom jeśli chodzi o zapobieganie aborcji. Nie rozumiem tylko roli, jaką zaplanowałaś absolwentom psychlogogii, pedagogiki i resocjalizacji wykształconych na uczelniach państwowych.

Zgadzamy się także w tym, że ta tak potrzebna, konretna pomoc kobietom u progu aborcji jest słabo dostępna. Wiem, że sama udzieliłaś komuś wsparcia, pamiętam. Ale wywnioskowałam, że chcesz pracować w jakimś zespole, w jakiejś grupie. Ja takich nie znam. Może ktoś inny Ci pomoże. Zawsze też możesz napisać do p. Bieńkiewicz, czy do tej pary, o której wspomniałaś.

Poruszyłaś jednak kolejny problem - patologia w rodzinach. Jeśli o to chodzi, to mogę Ci podać kilka organizacji, które działają na terenie mojego miasta.
Miłego dnia

Mateolu, od tego należy zacząć, że niczego nikomu nie zaplanowałam, jeśli już, to oczekuję (zresztą słusznie) wykazania się kompetencją, osób do tego przygotowanych pod względem merytorycznym jak i praktycznym w trakcie trwania studiów (5 lat). Można by zapytać osoby z wykształceniem pedagogicznym - dlaczego wybrały ten, a nie inny - kierunek studiów. Dlaczego i drugie pytanie: po co?
Mówisz, że pracują w placówkach - nie mówię że nie, ale twierdzę o małej skuteczności ich działań.
Wiesz, pracując w sposób bezskuteczny też można się bardzo zmęczyć i mieć wrażenie wykonania wyczerpującej pracy, tylko cóż z tego, skoro efektów takiej pracy - brak.

Ale mam coś również optymistycznego, w moim mieście w październiku organizowane są rekolekcje połączone z wyjściem na ulice w ramach ewangelizacji 'tych, którzy nie chodzą do kościoła'. - To ma sens!


Już wcześniej mówiłam o tym, że każda próba zabicia dziecka jest wynikiem jakiegoś wewnętrznego chaosu, zagubienia. Jest to akt nienaturalny, a w związku z czym jest działaniem wbrew istniejącemu porządkowi, który usilnie próbuje się zafałszować. Na czyją szkodę? Jest takie powiedzenie: "Bóg wybacza zawsze, człowiek czasami, natura nigdy"!
Takie myślenie i postępowanie, uważam za mocno krzywdzące i szkodliwe nie tylko w wymiarze jednostkowym, ale również w wymiarze społecznym.
Czynniki, które doprowadzają do sytuacji ukazującej jako jedyne rozwiązanie - aborcję - uważam za patogenne!

Ps. Dziękuję za chęć pomocy, ale tu nie o mnie chodzi, a o osoby, które jej potrzebują, ale niestety można się w połowie drogi zniechęcić - tak to działa.

W ubiegłym roku, kilkunastoletni chłopak zabił ojca, notorycznego pijaka. Awantury miały miejsce w wysokiej kamienicy, wśród ludzi. Nie wytrzymał. Szkoła "pomogła" - wystawiła mu dobrą opinię ...