Sensowne i obszerne uzasadnienie zbyłeś post wcześniej stwierdzeniem:

Bezcelowe są Wasze wysiłki i argumentacja, które na siłę lansują iż taka forma jest wręcz szkodliwa.
Każdemu powinno się zostawić wolną rękę a jak widać próbujecie (razem z państwem) spacyfikować tego typu wyrażanie współczucia.
Wyrażam współczucie dla Waszych daremnych wysiłków.
A przy okazji czekam na prawne podstawy zabraniające dawania datków do czapki.

Może przeoczyłeś osirisie fakt, że to jest forum dyskusyjne, i właśnie w tym wątku dyskutujemy o sensowności dawania pieniędzy żebrzącym. Więc może przyjmij do wiadomości, że są to stanowiska w dyskusji, poparte silnymi argumentami, a nie "próby" przekonania Ciebie

Oprócz piszących jest też grupa osób, które tylko czytają wątek i w ich przypadku solidna argumentacja jak najbardziej może być celowa. Sam czytam różne wątki i argumentacja niektórych osób mnie przekonuje, a innych mniej.
Były też takie dyskusje, w których aktywnie uczestniczyłem, a argumenty adwersarzy dotarły do mnie dopiero po dłuższym czasie...

OK, osiris. Masz rację.

To ja następnym razem jak zobaczę żebrzącego, to go po prostu zabiję. W ten sposób skrócę jego niedolę na tym ziemskim padole.

Bo przecież:



A potem będę mówił, że:

No to jesteśmy w domu i żywię nadzieję że po Twojej uwadze skończą się osobiste wycieczki.
Proszę swoje spostrzeżenia kierować bezosobowo a co do skracania cierpień to powinien być wątek o eutanazji a nie o żebractwie.

Dokładnie. Ale zachowanie osirisa uświadomiło mi ważną rzecz- że ja tez często myślę jakby świat się kręcił wokół mnie...a tak nie jest...

Przecież o to chodziło, nie? O niesienie pomocy. Nie do końca trafnej.

To temat nieco odmienny od eutanazji.

Co do żebractwa, to w Toruniu na starówce szczególnie takiego jednego pana kojarzę. Prawie zawsze jak przez starówkę przechodzę, to gdzieś go zobaczę. Czasem zaczaja się przez barami. Osobiście nie zwracam na niego za bardzo uwagi, wszelkie "przepraszam czy mogę pana poprosić na sekundkę" już dawno przestało na mnie działać, toteż przechodzę nie zawracając sobie tym głowy. Od wspomnianego pana z tego co kojarzę raz zdarzyło mi się za plecami usłyszeć jakieś wykrzykiwania, ale nie bardzo mnie obchodziła ich treść.

Kilka lat temu w Bydgoszczy, w jednym barku niedaleko stacji kolejowej, byłem świadkiem małej awantury z panem żebrakiem w roli głównej. Najpierw wyżebrał od jednej klientki 2 złote "na zupę" po czym zaczął jęczeć pani z przy kasie o... Pepsi. I biedak jęczał, że mu do Pepsi pieniędzy brakuje. Pani która mu poprzednio dała te 2 złote więcej widzieć go nie chciała, to facet po prostu stał tam i próbował wyłudzić Pepsi od kasjerki - jakby liczył że się nad "biednym człowiekiem" zlituje. Wtedy jeden klient wstał od swojego stolika i zaczął panu żebrakowi robić wyrzuty, że wyłudza pieniądze na bzdury i żeby albo kupił sobie talerz kartofli za te 2 złote albo żeby wyszedł. Na co wstaje drugi facet od innego stolika i zaczyna się kłócić z tym pierwszym, że jakim prawem on tego człowieka ocenia, że kim on w ogóle jest, żeby mu tu urządzać takie wychowawcze sceny. I ci dwaj się kłócili, a żebraczyna stał jak słup robiąc wrażenie zupełnie nieprzytomnego. Skończyło się na tym że ten drugi klient postawił naszemu bohaterowi zupę, który zupełnie nic nie mówiąc (w ogóle jakiś małomówny był jak na żebraka), zabrał się do jej jedzenia. I to bez popicia Pepsi.

To typowe zagranie "stopa w drzwi".