A czy "Nie zabijaj" tyczy też zabijania w wypadkach?
Czy chrześcijanin może prowadzić auto? Przecież prowadząc auto gdy ktoś ci wyskoczy na ulice to czasem nie ma szans aby kogoś nie zabić. A już całkiem nie ma szans gdy prowadzisz pociąg i gdy ktoś wybiegnie na tory. Pociąg nie zahamuje i zabiłbyś kogoś. Chrześcijanin raczej nie powinien prowadzić pociągów.
Może powinniśmy zabronić pociągów i wszystkich innych ciężkich pojazdów, którymi można kogoś zabić?
A często nawet gdy jesteśmy całkowicie trzeźwi i gdy jechaliśmy przepisowo to i tak jest nasza wina. Bo mogliśmy być bardziej skupieni na jeździe i zauważyć dziecko które zaraz może wybiegnąć na ulice. Albo pójść na piechotę.
A nawet gdy nie jeździsz autem to i tak możesz kogoś zabić powodując jakiś inny wypadek. Każdy może kogoś zabić. Ale zabić a zamordować to dwie różne sprawy.

Tylko, że przykazania obowiązują chrześcijan, a ani Belgia, ani Polska, ani żadne inne państwo nie jest państwem chrześcijańskim, więc co ma piernik do wiatraka?

Prawo naturalne obowiązuje wszystkich ludzi! http://www.kns.gower.pl/filozofia/prawo_naturalne.htm
Pośród najważniejszych zasad prawa naturalnego wskazuje się zasadniczo trzy ich rodzaje: zasady pierwszorzędne (prima principia), drugorzędne (conclusiones) i operatywne (normae operativae). Zasady pierwszorzędne mają charakter najbardziej powszechny, wypływający z porządku istnienia świata i najłatwiej rozpoznawany przez wszystkich ludzi. Chodzi to o wskazania typu: czyń dobro a unikaj zła; nie czyń drugiemu, co tobie jest niemiłe; poznaj prawdę o Stwórcy i porządku świata; szanuj swoje życie; załóż związek małżeński; posiadaj i wychowuj dzieci; pracuj.

To jest nieumyslne spowodowanie śmierci, a eutanazja, zwłaszcza dzieci, to świadome i dobrowolne podjęcie decyzji lekarza do odebrania życia ergo morderstwa tyCH niewinnym istotom. kto dał im prawo do zabijania ludzi, bo przecież nie Bóg! To, że państwo może sankcjonować zachowania niezgodne z prawem naturalnym to wiemy dobrze, na przykładzie ustrojów totalitarnych np. mordowanie wrogów ludu np. księży, kułaków, AK-owców itd. Nie ma zgody, aby prawo państwowe stało ponad prawem naturalnym, tym bardziej wtedy, gdy sankcjonuje morderstwo innych ludzi.
Prawo naturalne ma charakter obiektywny, jest więc niezależne od woli poszczególnych jednostek czy zbiorowości. Człowiek, uczestnicząc aktywnie w odczytywaniu prawa naturalnego, nie tworzy go jednak. Znaczy to też, że prawo naturalne jest niezmienne. Jego podstawowe normy nie mogą zostać pozbawione mocy, ani zmienione, nie można ich złagodzić przez przywileje lub dyspensy (10). Istnieje trwale pośród wszelkich zmian historycznych, zmieniających się poglądów i obyczajów. Zasady, które są jego wyrazem, pozostają zawsze ważne w swej istocie (KKK 1958).
Prawo naturalne jest normatywnym punktem odniesienia dla prawa stanowionego (EV 70), które w sposób jasny i przystępny formułuje jego nakazy, precyzuje ogólne postulaty i wprowadza normy, zawierające się w nim i z niego wynikające (13). Prawo stanowione nie może stać nigdy w sprzeczności z prawem naturalnym. Podstawą uznania najbardziej podstawowych wartości, które reprezentuje prawo naturalne, nie może więc być tymczasowa i zmienna większość opinii publicznej ale wyłącznie uznanie obiektywnego charakteru tego prawa (14).

Z tego, co przeczytałem tutaj http://pl.wikipedia.org/wiki/Akcja_T4 http://pt.wikipedia.org/wiki/Aktion_T4, to Niemcy mordowali też własnych obywateli. Szokujące jest to, że popierało to ludobójstwo wielu lekarzy.
Akcja T4 była pewnego rodzaju przełamaniem barier etycznych wśród społeczeństwa niemieckiego (miała ona półoficjalny charakter) oraz wśród niemieckich kręgów medycznych. Mimo protestów niektórych grup społecznych (zwłaszcza kościelnych), społeczeństwo niemieckie i niemieccy lekarze zaakceptowali w dużej części masowe zabijanie "ze wskazań społecznych". Stała się ona wstępem do masowych mordów ludności "obcej rasowo" (Holocaust) i umożliwiła opracowanie sprawnej organizacyjnie i "technologicznie" machiny śmierci.

Centrala T4 w Berlinie opublikowała oficjalne sprawozdanie z przeprowadzonej akcji w latach 1940–1942. Raport podzielono na dwie części. W pierwszej z nich podsumowano liczbę zabitych osób. W 1940 roku zamordowano w Niemczech 35 224 chorych, a w 1941 35 049, co do 1 września 1941 dało ogólną sumę 70 273 pacjentów
Czego Ci ludzie byli uczeni w rodzinach i kościołach, bo na pewno nie miłości?

Problem w dyskusji o eutanazji jest taki, że właśnie naziści a także eugenicy anglosascy na początku XX wieku sprofanowali to słowo, używając go na określenie morderstw. Nie można się więc dziwić, że wielu ludziom z tym właśnie się kojarzy. Różnica między jednym a drugim jest jednak bardzo prosta: eutanazja to pomoc w samobójstwie, natomiast morderstwo to zabicie człowieka, który nie chce być zabity. Jeśli ktoś nie widzi różnicy między jednym a drugim (w prawie taka różnica jest, w Polsce i chyba w każdym kraju europejskim i w ogóle cywilizowanym) to trudno z nim o czymkolwiek rozmawiać.

Nie istnieje żadna różnica - tak zabójstwo jak i "pomoc" w samobójstwie, w konsekwencji obciążąją sumienie sprawcy.

Istnieje kolosalna różnica i zaklinania tego nie zmienią.

No to niech katolicy nie robią eutanazji. Niech eutanazja nadal będzie zakazana dla katolików. Aby przypadkiem pod wpływem cierpień nie zgrzeszyli i nie zrobili sobie eutanazji. A legalna eutanazja niech będzie tylko dla ateistów i dzieci od ateistów.
Po prostu byłoby tak ze gdy ktoś jest wyznania niezgadzającego sie na eutanazje to eutanazja na nim byłaby traktowana jak morderstwo. A gdy ktoś kto zrobił apostazje i jest chory prosi o eutanazje to miałby ją legalnie przeprowadzoną przez lekarza też po apostazji.

Nie potrzeba żadnych zaklinań, sumienie ma to do siebie, że nikt nie potrafi go zagłuszyć, wcześniej czy później nie pozwala spać spokojnie.....ateistom także.

Mówimy o tym, czy jest róznica między pomocą w samobójstwie i morderstwem, czy o sumieniu?

Intencje różne, konsekwencje jednakowe.

Konsekwencje też odmienne.

Żaden jednak katolik w Polsce nie protestuje przeciwko rozdzieleniu tych dwóch rzeczy w prawie.

Art. 148. § 1. Kto zabija człowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

Art. 150 § 1. Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. W wyjątkowych wypadkach sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Art. 151. Kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Cały prawny problem legalizacji eutanazji sprowadza się do dookreślenia wyjątków z artykułu 150 § 2 i zamienieniu ich w regułę.

Może za te cierpienia, które mnie czekają na starość w jakimś polskim szpitalu. Trafie do nieba nawet jako ateista.
A jeśli nie to na co mam tyle cierpieć? Na co NFZ ma ponosić koszty mojej długiej hospitalizacji gdy mógłby mnie na moją własna prośbę dobić. Jako patriota nie chce narażać mojego państwa na niepotrzebne wydatki. Niech lepiej dadzą obiadki głodującym dzieciom niż mnie dogorywającego maja trzymać w szpitalu miesiącami. Gdzie koszt jednego dnia to kilkaset złotych.