Nie. Problem to masz Ty, bo uważasz, że wszyscy mają mierzyć świat i innych Twoją miarą.

Zabójca kilku osób też może zmienić się o 180 stopni i czynić potem samo dobro. Tylko że dla mnie to nie ma znaczenia, bo - podkreślam po raz kolejny - dla mnie liczy się to co zrobił i z jakich pobudek (bo to też jest istotne), oraz poniesione ofiary I nie zacznę nigdy rozpatrywać takiej sprawy pod kątem bandziora i tego, czy się może zmienić czy nie. W moim mniemaniu nie ma prawa do takiej szansy. Jaśniej już nie umiem tego wyjaśnić.

W tej sytuacji ten kotek mnie interesuje, a nie bachor. Dla mnie nie ma znaczenia na kogo on może wyrosnąć. Ja go skreślam.

Ty możesz sobie oceniać to inaczej niż ja, i zupełnie inne rzeczy w całej tej sytuacji brać pod uwagę. Ale ja biorę właśnie takie i dla mnie to właśnie ma znaczenie. A Ty możesz się z tym nie zgadzać, ale nie oczekuj, że wszyscy będą przykładać Twoje kryteria.

Jasne ....tylko w kolejnym temacie, w kolejnym poscie rzucisz kolejne oskarżenie, że Bóg jest okrutny, bo "stworzył piekło".

A gdzie ja coś takiego pisałam?
Przecież ja nie wierzę w piekło

Ale wiara katolicka (której ty jesteś przedstawicielem) uznaje bo dopuszcza je do komunii. Zatem ten zwyrodnialec był w pełni świadomy- i wogóle tego nie żałował bo by się nie spowiadał. Zwyrodnialcami są też jego koledzy, bo nie reagowali.

Rodzice też są podejrzani bo nie umieli go wychować.


Zwierzęta polują w celu zdobycia pożywienia. Mój kot zostawiany na wakacje w ogrodzie tak się właśnie żywi.

Vi, po prostu całkowite i pewne skreślanie człowieka za coś, co zrobił w dzieciństwie jest, delikatnie mówiąc, nieuzasadnione.
Przyznaj w końcu, że wtopiłaś i kończ, waćpanna

Do diaska, Soul! Bo zaczyna mnie to powoli irytować
Ja piszę jak jest, co sądzę, co czuję i jak to odbieram. I X razy uzasadniam bardzo prostym językiem, dlaczego. A Ty (zresztą nie tylko Ty) swoje Wiesz lepiej, bo przecież Vi nie może tak myśleć, więc to musiała być wtopa. No ręce opadają

Powtarzam po raz ostatni – tak skreślam ludzi za okrucieństwo i sadyzm względem innych ludzi i zwierząt. Nawet nie za samo zabicie, ale za to, co napisałam. Koniec i kropka. I mam gdzieś ile on miał lat.
A jeżeli to się nie mieści w Twojej głowie, że tak można, i że nie jest to żadna wtopa, to ja nic na to nie poradzę. Nie musi Ci się podobać moje podejście i moje uzasadnienie, a mnie nie zależy na tym, aby tak było. Ale przestań mi wmawiać, że sądzę inaczej niż w rzeczywistości. Bo zaczyna wyglądać na to, że masz jakiś problem z przyswojeniem przekazywanych Ci informacji

I naprawdę przestaję już odpisywać. A na pewno do chwili, dopóki nie pojawi się w wątku coś nowego, jakiś nowy aspekt. Przecież ile można pisać w kółko to samo...

Nie chciałem Cię denerwować. A jeśli chodzi o nowy aspekt, to mam pewną myśl. Najbardziej radykalne pomysły są zwykle niewykonalne w praktyce. W związku z tym mogą prowadzić do braku jakiegokolwiek działania i poczucia bezsilności, ponieważ człowiek może skupiać na tym, co uważa, że być powinno ale nie dochodzi do konkretnego wniosku, co w danej sytuacji zrobić.

Ale już analogiczne wyciąganie "brudów ze świata ateizmu" i ograniczoności psychiki ateistów niczym podobnie oburzającym już nie jest i nie tworzy żadnej symetrii, czyż nie?

Jeżeli ktoś uważa, że ateista to człowiek zdemoralizowany i ograniczony w sensie psychicznym to ma problem ze sobą i sztywnym postrzeganiem człowieka oraz projektowaniem swoich schematów myślowych i lęków na innych ludzi. Podkreślałam różnice między wierzącymi i niewierzącymi podając płaszczyznę podziału. Ani słowem nie zaznaczyłam o wartościowaniu ludzi na dobrych i złych wg kryterium światopoglądowego. Mogę uznać (subiektywnie) miałkość intelektualną człowieka, ale nie wynika ona z jego przekonań ideologicznych.
Czym innym są też spory ideologiczne, czym innym świadoma manipulacja.
Na tym forum rozpatruje się jednak sytuacje odwrotne i wskazuje tzw 'dowody naukowe' na ograniczoność wynikającą z funkcjonowania mózgu wierzących. Tymczasem żaden poważny naukowiec nie wypowie się o pracy mózgu, bo wiedząc o nim dużo nie wiemy jednocześnie prawie NIC. Tylko źródła popularnonaukowe serwują tzw pewniki naukowe, nawet tam, gdzie ich nie ma.

Powiem tak:tytuł wątku jest prowokacyjny.

Gito, twoje wątki są jeszcze bardziej prowokacyjne.

Alez jak najbardziej istnieją równie powalające teorie, że ateizm jest chorobą psychiczną, albo wynika z problemów osobowościowych i emocjonalnych (vide Johnny99 na tym forum głosi, że ateizm "uniemożliwia myślenie", a "bierze się z czystych emocji" i traumatycznych przeżyć z dzieciństwa). Ja tylko wskazuje na symetrię pomiędzy stronami.

Ja takich spostrzeżeń nie mam. Ani w odniesieniu do siebie, ani do innych osób o radykalnych poglądach.
Ale Ty oczywiście możesz mieć inne doświadczenia.

To samo zdarzenie traumatyczne może wyzwolić wiarę lub niewiarę. Przyczyna więc leży więc w wymiarze psychiczno- duchowym człowieka. Osoba chora psychicznie może mieć omamy związane z posłannictwem bożym lub słyszec głosy z zaświatów, choroba może też wyzwolić ateizm; jeśli Bóg dopuścił do mojego niezawinionego cierpienia to nie ma takiego Boga. On jest ponoć miłością.
To żaden argument dla stron. Może być jednak prawdą w stosunku do konkretnego człowieka. Postrzeganie człowieka jako zmodyfikowanego zwierzęcia lub istoty obdarzonej duszą nieśmiertelną nie wynika z wiedzy naukowej o człowieku, ale z ukształtowania i doświadczeń konkretnej osoby. To postrzeganie nie jest jednak zdeterminowane raz na zawsze w życiu człowieka, ponieważ zdarzają się zmiany w obie strony.

Postrzeganie świata jest subiektywne i odbieramy go też uczuciami. Ja widzę jednak na forum ostrą walkę pseudoateistów i obronę wierzących, wystarczy porównać tematy wątków i nieukrywaną agresję tzw ateistów szukających swojej prawdy a nie obiektywnej...są zamknięci na prawdę. Jeśli ktoś mi pisze, że czyta Biblię, ponieważ szuka w niej nieścisłości to moja wiedza podpowiada mi, że rozmowa z taką osobą jest bezcelowa. Jeśli podejmę dyskusję to kieruję słowa do czytających, nie do tej osoby. Przedstawiam więc jedynie informację. Widzę na tym forum tylko jedną osobę, która utraciła wiarę w wyniku poszukiwań, ale rzeczywisty powód może tkwić w zupełnie innym miejscu do którego nie mam wglądu. Przyczyny wiary pozostałych osób, którym się przyglądałam to ludzie, którzy odrzucili wiarę z innych powodów.
To tylko subiektywne postrzeganie, jak u wszystkich ludzi, wynikające z kierunkowej wiedzy a ona zawsze zawęża nam obserwację, tym bardziej w takich warunkach jak anonimowe forum dyskusyjne.

Jakieś podobne doświadczenie kiedyś tam miałem. Ale przypomina mi się też taka historia zasłyszana w radiu, gdy pewien facet dowiedział się, że ktoś próbował zgwałcić jego żonę. Tak się wściekł, że był niemal gotów gościa zabić. Nie była jednak możliwa żadna fizyczna konfrontacja. Dostał za to takiego pulsującego bólu głowy, że zaczął bać, czy zaraz nie zejdzie. Można zatem powiedzieć, że niezłego "wsparcia" jej udzielił. Ja to postrzegam jak przejaw wspomnianych problemów. Zresztą, na marginesie, gość wspominał, że uspokoił się dopiero po otwarciu Biblii na chybił trafił i przeczytaniu jakiegoś fragmentu. Niestety dziś już pamiętam tylko, że był z ST. Osobiście nigdy nie zaryzykowałbym czegoś takiego, znając niektóre teksty. Niechybnie celowałbym w NT ale przed Apokalipsą