Dlaczego niby to, jakiego gatunku jest dziecko? po porodzie zmienia się w człowieka?

A jak już z łona wyjdzie główka, to ten kawałek dziecka jest osobą, czy dopiero staje się w momencie gdy całe wyjdzie z łona?

Ewidentnie nie odróżniasz pojęcia osoby (podmiot praw i obowiązków) od pojęcia osobnika gatunku homo sapiens.
Dziecko w łonie matki jest oczywiście osobnikiem gatunku homo sapiens (i w tym znaczeniu człowiekiem), ale to nie determinuje tego, że jest osobą.



Nie - moim zdaniem, staje się osobą, gdy nabędzie dostateczny poziom samoświadomości. Zaznaczam jednak przy tym, że mówię tutaj o statusie etycznym, który niekoniecznie musi się łączyć z postulowanym przeze mnie statusie prawnym (różnice mogą wypływać chociażby z przyczyn utylitarnych).

Możemy jako "osobę" zdefiniować człowieka , który głosuje na Platformę Obywatelska, osiągając w ten sposób wyusoki poziom samoświadomości. Nie głosujesz, nie jesteś osobą.

Oczywiście że możemy (kryteria zawsze będą subiektywnie nadawane), ale ja osobiście nie zgodziłbym się z tą definicją.

Ten dostateczny poziom świadomości to jaką miarą odmierzasz, i jaką skalą operujesz?

Przy wyznaczaniu granic "osoby" odnoszę się do tych kryteriów:

1. Zdolność racjonalnego myślenia
2. Możność poprawnego opisania przez przypisanie stanów intencjonalnych
3. Różnicowanie właściwych i niewłaściwych względem siebie postaw z naszej strony
4. Zdolność do zachowań odwzajemniających
5. Zdolność komunikacji
6. Samoświadomość

Nie jestem kognitywistą, ale dziecko osiąga dostateczny poziom rozwoju bodaj między kilkunastym a 24 miesiącem życia.

Kryteriów tych nie spełnia ktoś z mocno zaawansowanym alzheimerem. Ludzki płód, noworodek czy niemowlak będą się stopniowo rozwijać i osiągać te kryteria.
Jaki sens w takim razie utrzymywać alzheimerowców przy życiu? Czyli utrzymywać przy życiu tych którzy nie mają żadnego potencjału, a eliminować tych którzy ten potencjał rozwojowy posiadają.

Tak ale tu w grę wchodzą pieniądze i to nie małe więc byłoby opłacalne podhodować płód czy też noworodka do momentu lepszej użyteczności organów.
W Chinach wykorzystuje się płody ludzkie w celach kulinarnych i też w ten sposób jest jakieś wykorzystanie materiału aby się nie marnowało i nie gniło w ziemi.
W USA mamy do czynienia jedynie z handlem tego typu organów.

Owszem - dlatego w wymiarze etycznym nie uznaję tych ludzi za osoby.



Może osiągną, może nie. W każdym razie, na chwilę obecną ich nie spełniają.



To pytanie do osób odpowiedzialnych za ich opiekę. Ja osobiście nie widzę problemu w odpowiednio obwarowanej prawnie eutanazji.



Nie interesuje mnie mglisty potenciał – interesuje mnie stan faktyczny.



Nie jestem kapitalistą, toteż nie przemawia do mnie ten argument. Poza tym, nie mówiłem o sprzedaży organów.



Nie mam nic przeciwko - kanibalizm jak najbardzej spoko.

Czym według ciebie różni się świadomość od samoświadomości?

Noworodek czy niemowlak prawie na pewno osiągną te Twoje kryteria a płód ma bardzo wysokie szanse i nie jest to takie mgliste. Taki jest poprostu rachunek prawdopodobieństwa.
Dorosły pies jest o wiele bliżej spełnienia Twoich kryteriów niż noworodek czy nawet niemowlak więc ich życie powinno być mniej wartościowe od życia psa?
Dlaczego najważniejszy dla Ciebie jest stan obecny?
Dlaczego tak mało istotny jest potencjał?
Pies zawsze psem zostanie a z noworodka prawie na pewno coś ciekawego się rozwinie.

To w odniesieniu do tego Twojego stwierdzenia:
"Nie interesuje mnie mglisty potenciał – interesuje mnie stan faktyczny".

Ale przecież rodzinie może zależeć na szybkim pozbyciu się starego człowieka a jak jest on niesprawny umysłowo to może podpisać coś na własną szkodę.

Tu nie trzeba być kapitalistą. Człowiek do wielu rzeczy jest zdolny za pieniądze.

Jaki kanibalizm jest dla Ciebie spoko?
Jest kanibalizm gdzie zjada się płody ludzkie.- To akurat jest dla Ciebie do zaakceptowania.
Jest kanibalizm gdzie zjada się osoby zmarłe- Gwinea.
Jest też kanibalizm który pojawia się w nadzwyczajnych sytuacjach jak np głód w Chinach czy u naszych wschodnich sąsiadów.
Jest też kanibalizm rytualny np taki jak w Afryce gdzie odcina się na żywca części ciała albinosom i robi się z nich amulety czy je się zjada.

Tak jak twierdzi jeden z rosyjskich guru New Age Treheblov człowieka można nawet zabić z miłością.
Jest rozum i są emocje i te emocje możemy w sobie świadomie wyzwalać więc zabić można zarówno z nienawiści jak i z miłości i to uczucie może zaistnieć w nas jeśli tak ukierunkujemy nasze emocje.
Kultura może nas odpowiednio ustosunkowywać do zjawiska kanibalizmu ale też możemy sami przezwyciężać pewne niby nieprzekraczalne bariery.

świadomość - zdawanie sobie sprawy z czegoś, np. istnienia otoczenia

samoświadomość - szczególny rodzaj świadomości; świadomość siebie, własnych doznań, emocji, potrzeb, myśli, swoich możliwości (https://pl.wiktionary.org/wiki/samoświadomość)



To zależy od wielu czynników, chociażby długości oraz szerokości geograficznej i idącym za nimi współczynnikiem umieralności niemowląt.



W wymiarze etycznym? Owszem.



Dlatego pisałem o odpowiednio obwarowanej prawnie eutanazji, która posiada prawne zabezpieczenia przed takimi sytuacjami.



Ponieważ stan obecny jest weryfikowalnym faktem, natomiast potencjał – spekulacją.



Więc jeśli już rozwinie się z niego "coś ciekawego" to zasłuży sobie podówczas na większe uznanie praw z mojej strony.



Oszem, lecz to nie znaczy, że powinienem tym rzeczom przyklaskiwać. W przeszłości dla pieniędzy ludzie zniewalali innych ludzi (i poniekąd w kapitalizmie wciąż to robią).



Każdy, który nie obejmuje morderstwa, tudzież przymusowego okaleczenia w tym celu.



Owszem



Też spoko.



To zależy od okoliczności tej nadzwyczajnej sytuacji. Imo bardo ciekawy case: [https://en.wikipedia.org/wiki/The_Case_of_the_Speluncean_Explorers] bazowany na sprawie R v Dudley and Stephens.



Nie spoko.



Owszem - patrz: eutanazja.

Oczywiście nie dowiemy jakie metodologii używa No Parssan aby odróżnić człowieka od osoby. Co najlepsze posługuje się on typowo religijnym pojęciem jakim jest osoba, a przy okazji atakuje katolików ze uważają dzieci za osobę.

Wskazałem jakimi kryteriami się posługuję.



Nawet gdyby to było pojęcie wywodzące się z teologii chrześcijańskiej, to w żadnym razie nie zmienia faktu, iż we współczesnej filozofii jest ono stosowane w oderwaniu od religii.