Czy to jedyny AUTORYTET dla Ciebie?

Wystarczający aż nadto. NIKT mu nie dorównuje do pięt.
Czy dla ciebie to zbyt mały lub niewystarczający autorytet? Czy chrześcijanin potrzebuje innego? Czy którykolwiek z "autorytetów" jest autorytetem sam z siebie, czy moze tylko w bardzo dalekim odbiciu odbicia Jego nauk?

To mówi Pan: Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzaka na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną. Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, skoro przyjdzie upał, bo utrzyma zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców. Jr 17,5-8

Skoro oskarżasz mnie o manipulację, to zapytam wprost, żeby nie było wątpliwości.
Dlaczego szukasz innego autorytetu?

Co najwyżej możemy znajdywać przykłady osób, które mając Jezusa za autorytet lepiej sobie radziły niż my, czy pomogły nam lepiej zrozumieć Jego nauki.

Napiszę jeszcze raz, może trochę jaśniej.

Wg. mnie największym autorytetem (i to na wyciągnięcie ręki) jest Jezus.
Wg. mnie żaden człowiek nie dorównuje Jemu nawet w ułamku procenta.
Z powodów powyższych szukanie autorytetów wśród ludzi jest dla mnie bezcelowe.
Co najwyżej możemy znajdywać przykłady osób, które mając Jezusa za autorytet lepiej sobie radziły niż my, czy pomogły nam lepiej zrozumieć Jego nauki.

Po co szukać autorytetów wśród ziaren piasku, gdy ma się przed sobą niezmierzoną jednorodną skałę?

Czy teraz jasne? Czy zechcesz odpowiedzieć?

To może po prostu wskaż przykłady takich osób, bo zdaje mi się, że o to właśnie gicie chodzi w tym wątku.

Spotkałem wiele takich osób, z niektórymi mam kontakt. Żadna z nich nie jest dla mnie autorytetem, a każda drogowskazem pokazującym autorytet Boga.

Autorytet (łac. auctoritas - powaga, znaczenie) – pojęcie mające kilka odmiennych, choć nakładających się często znaczeń.

1. Społeczne uznanie, prestiż osób lub grup bądź instytucji społecznych oparte na cenionych w danym społeczeństwie wartościach.
2. Osoba lub instytucja ciesząca się uznaniem, mająca kredyt zaufania co do profesjonalizmu, prawdomówności i bezstronności, w ocenie jakiegoś zjawiska lub wydarzenia.
3. W kontaktach międzyludzkich osoba mająca cechy przywódcze, z wysoką inteligencją emocjonalną lub charyzmą.
4. W teorii socjologicznej jeden z typów idealnych legitymizacji władzy. Zinternalizowane przeświadczenie o świętości i nadrzędności przywódcy. Por. władza charyzmatyczna
Najczęściej autorytet postrzegany jest jako czynnik stabilizujący więzi społeczne i ma wydźwięk pozytywny. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, iż nadmierne zaufanie do autorytetów grozi skostnieniem poglądów a czasem nawet ich zwyrodnieniem. Brak autorytetów w danej społeczności grozi jej rozpadem lub anarchią. Istnienie w społeczności jednego, dominującego, autorytetu grozi jej faszyzacją. Zbyt wielka ich liczba zagraża atomizacją.
5. W psychologii osoba, której jesteśmy skłonni ulegać, podporządkowywać się i wykonywać jej polecenia (zobacz: wpływ autorytetu).