Pamiętasz schyłek PRL gdy mamusia raczyła Cię produktem czekoladopodobnym zamiast czekolady.
A starsi pamiętają np. wędliny z prawdziwego mięsa wieprzowego, które nie świecił na zielono i nie błyszczały się jak lodowisko, które często nawet kot i pies jedynie powąchają i prychają na ich zapach

Jest możliwe, zapewniam Ciebie, bo w czasie bezwolności ludzie byli dla siebie bardziej życzliwi, pomocni, było poszanowanie starszych, szacunek dla symboli narodowych przejawiający się w tym, że nikt nie wszedł w czapce, gdzie było godło, na dźwięk hymnu każdy stawał na baczność, a nie łaził i wchrzaniał chipsy. Nie mówiąc już o autorytecie Kościoła.

Wędliny w pustych sklepach gdzie po bochenek chleba trzeba było stać całą noc w kolejce? Chyba że ktoś na wsi urządzał świniobicie i bimberek.



Czyli trzeba przywrócić stan wojny, wziąć za pysk w dyktaturze bo w czasie wojenki i braku wolności to się fajnie żyje i wtedy mamy te wszystkie wartości. Nie rozumiem takich sentymentów. Na dzwięk hymnu stawał na baczność bo musiał, tak jest nadal w Korei Północnej gdzie panuje kult wodza i świetności Korei.

Albo nie pamiętasz, albo snujesz bajki - puste sklepy i kartki to lata 80-te. W 60-tych, czy 70-tych gdy tylko była kasa można było kupować skolko ugodno, przy dużym wyborze asortymentów.




Tylko czarne, albo białe.....w PRL nie było wyścigu szczurów i licytacki kto ma więcej kasy kto ma samochód, kto ubiera się w markowe ciuchy.
Ludzie nie izolowali się ograniczając kontakty jedynie do własnego mieszkania, własnego telewizora.

Z tymi markowymi ciuchami to nie do konca prawda. Dzinsy z Pewexu jednak byly wyznacznikiem zamoznosci.
Ale za to fartuszki i mundurki szkolne uwazam za rewelacyjny pomysl.

No i jednak samochod byl towarem luksusowym i pozadanym.
Z ta zazdroscia, to chyba troche idealizujesz. "Futro Kowalskiej" juz wtedy bylo przyslowiowe.

Ja za PRLem nie tesknie.
Wakacje byly tylko u rodziny albo na zakladowych kempingach, podroze to byl koszmar, a wyjazdy zagraniczne (pomijajac finanse) zaczynalo sie organizowac pol roku wczesniej. Z niewiadomym skutkiem.
Wszystko szare, tyle ze bylo wiecej kontaktow z ludzmi - rodzina i znajomymi. To fakt.

Nie, nie musiał, bo nic za to nie groziło (kawały polityczne i o ruskich opowiadano legalnie nawet w pociągu, wśród nieznajomych), ale cenił. Musiał w okresie stalinizmu, później, jeśli był "na stanowisku".
I nie, żebym tęskniła do tych czasów, ale nie wszystko było czarne.

Masz rację.

Zgoda.

Nie do końca. Kolonie dla dzieci były dostępne, praktycznie za grosze i .... bezpieczne mimo, że dzieciaki miały tzw. czas wolny (nie do pomyślenia dzisiaj), kiedy mogły samodzielnie, bez opiekunów wyjść "na miasto". Z senstymentem wspominam biwaki harcerskie pod namiotem w lesie, w nocy warta (wychowacy spali), kuchnia na ognisku, woda przyniesiona w wiadrach od gospodarza, który mieszkał najbliżej jakiś km. Nie było sanitariatów, mycie w misce. Żadnego zatrucia czy jakiejkolwiek choroby odzwierzęcej czy kleszcza, a tych było zatrzęsienie.

Owszem, kolonie byly (dzis tez sa). Ja pamietam zakladowe w gluszy. Piekna natura i kilometry do najblizszej wsi.
Ale tak naprawde to byl survival. Spotykaly sie wszystkie warstwy spoleczne, pokoj 20- osobowy z wychowawczynia, zimna woda, zapchane wychodki, stolowka z niesmiertelna kawa zbozowa, gimnastyka poranna... duzo by wspominac.

Ja pisalam o wakacjach cala rodzina.

Tak, ale tylko w porównaniu do lat 80-tych. W porównaniu do czasów obecnych ten duży wybór asortymentów wygląda marnie.


Nieraz taki życzliwy potrafił nawet wyskrobać pismo do odpowiednich organów w trosce o swego sąsiada czy znajomego.


Wyścigu szczurów nie było, bo czy się stało czy się leżało parę tysięcy się należało.


Z samochodami też nie do końca prawda.


Otóż to.


Tu też się zgodzę. Po części dlatego, że nie było wyścigu szczurów, po części dlatego, że trudniej było poradzić sobie samemu, po części dlatego, że telefony były rzadkością a internetu nie było wcale, więc aby z kimś pogadać, trzeba było wyjść z domu. Do tego dwa słabe kanały w TV, żadnych gier komputerowych czy (znowu) internetu.


Ja też nie, bo uważam, że lepszy na wolności kęsęk byle jaki, niźli w niewoli przysmaki. A te PRLowskie przysmaki na mój gust i tak były mdłe.

Oczywiście nie tęsknię za PRL, ale też dostrzegam plusy - brak bezrobocia, które generuje nerwice, depresje, obniżenie poczucia osobistej wartości......kto bezrobocia nie doświadczył, nie zrozumie o czym mówię.
Przysmaków za wiele nie były, ale żywność generalnie była naturalna, bez chemii, wszelkich ulepszaczy (oczywiście poza latami 80-tymi).

Niedokładnie. W Polsce, podobnie jak w innych krajach cywilizowanych, rozpoczął się proces koncentracji ludności wokół metropolii i wyludniania prowincji. Nie ma sensu na siłę z tym walczyć, tylko trzeba kontrolować, np zapewniając niezbędne usługi (prąd, woda, kanalizacja, etc) pustoszejącym wsiom i miasteczkom w warunkach ich "zwijania się", a w metropoliach przeciwnie, w warunkach zagęszczania. W Japonii, gdzie to zjawisko jest znacznie bardziej zaawansowane, mimo trzykrotnie większej niż w Polsce gęstości zaludnienia, lasy pokrywają ponad 60% powierzchni kraju. W Polsce też tak będzie.

Palmer



Zawsze można spróbować.

Zarobki były niższe niż zasiłki dla bezrobotnych w krajach normalnych, produkty konsumpcyjne były niesłychanie energo i surowcożernymi bublami, które psuły i rozpadały się już w sklepie, ich asortyment był żałośnie ubogi (był tylko jeden rodzaj serka topionego i jeden rodzaj twarożku - oba ohydne w smaku), a i tak w większości były one reglamentowane, jeżeli nie wprost na kartki, to poprzez system kolejkowy, gdzie niczego nie dało się po prostu normalnie kupić, tylko trzeba było wystać, wychodzić, załatwić, etc..

Kontakty z krajami normalnymi były bardzo utrudnione, zarówno ze względów finansowych, jak i restrykcji paszportowych, oraz braku znajomości obcych języków.

Dobra kultury były trudno dostępne. Książki i filmy z krajów normalnych docierały do Polski z wieloletnimi opóźnieniami, lub też najczęściej (np seria bondowska, albo "Star Trek") wcale. Książki rodzimych autorów były dostępne wyłącznie "spod lady" bo o nakładach nie decydowały zapotrzebowanie czytelników, tylko "przydziały papieru".

Przemoc, złodziejstwo, inna przestępczość pospolita, czy zwyczajne chamstwo było na dużo wyższym niż obecnie poziomie. Na plaży nie można było zostawić nawet butów, czy ręcznika - bo od razu zostawały skradzione.

O karierze zawodowej, naukowej, literackiej, czy jakiekolwiek innej nie decydowały zdolności, kompetencje czy pracowitość, tylko decyzje PZPR.

I wszystko wszędzie było brudne, niechlujne i śmierdziało. Mimo znacznie łagodniejszych niż dzisiaj norm sanitarnych pod koniec PRLu aż polowa bałtyckich plaż była zamknięta z powodu skażeń.

Małgosiaa



Małgosiaa raczy filuterną być.

Było bowiem oczywiście dokładnie na odwrót. Zresztą trudno się dziwić, bo nawet zwykły wyjazd pociągiem był dosłownie walką o życie. Kto okazał choćby odrobinę życzliwości, pomocy, czy poszanowania starszych zostawał na peronie. W sklepie zostawał bez towaru, który akurat "rzucili", etc, etc..



A warunki na tych koloniach przypominały obóz koncentracyjny. Zarówno pod względem technicznym (budynki, wyżywienie, sanitariaty), jak i pod względem mentalnym - sposób prowadzenia ich przez "kadrę"

Alus



Oczywiście nieprawda. Oficjalnie kartki wprowadzono po raz pierwszy w 1976 roku. Ale wielogodzinne kolejki były zawsze.

Zważywszy że zużycie nawozów sztucznych, czy pestycydów na hektar było wyższe niż dziś, to na pewno prawda.

juz nawet o ołowianym mleku (od krów pasących się w przydrożnych rowach) nie wspominając

Prawisz banialuki traktując userów jako małolatów, lub sklerotyków nie pamiętających czasu PRL.
Osobiście była m 3 razy na koloniach: 2 razy w Łebie i 1 raz w Kołobrzegu, w ładnych, zadbanych zakładowych domach wczasowych..
Przez kilka lat pracowałam w zakładowym domu wczasowym, wybudowanym w 1978r, corocznie były w zimowiska i kolonie. Jeśli chodzi o wyżywienie to były specjalne przydziały właśnie dla dzieci na koloniach i zimowiskach. Sanepid bywał po kilka razy w każdym turnusie, sprawdzając kaloryczność, urozmaicenie, ilość owoców w posiłkach dla dzieci.

Alus




Oficjalne kartki na cukier wprowadzono w 1976r, na pozostałe produkty żywnościowe i odzież w 1981r.
Gdy tak wszyscy Polacy stali w wielogodzinnych kolejkach po żywność, to kto wtedy pracował?
Pracę podjęłam w latach 70-tych i sama dokonywałam zakupów najpierw tylko dla siebie, później dla rodziny. Kolejki zaczęły się tak od 1977-1978r. Stąd postulat Sierpnia 1980r i wprowadzeniu kartek na żywność.

A ponadto capi mi z gęby.




I pilaster bywał na koloniach w PRL. Stąd wie z pierwszej ręki.

Wielkie baraki na 30-40 łóżek, zamykane rano i otwierane dopiero wieczorem. Jeżeli ktoś zapomniał zabrać np kurtkę, to miał przerąbane. Teren ogrodzony i pilnie strzeżony, jakiekolwiek wyjścia "do miasta" surowo zabronione. Kąpiel w morzu zakazana bo ktoś mógłby się utopić (można było tylko wejść całą 30 osobową grupą do wody po kolana). Pójście do lasu zabronione, bo ktoś mógłby się zgubić. Jedzenie, jak to w PRLu, ohydne. Codziennie na śniadanie zupa mleczna - zawsze przypalona. Woda do mycia - wyłącznie zimna, prysznice oczywiście zbiorowe (dobrze, ze nie toalety) papieru toaletowego naturalnie brak.

Na każdym pomieszczeniu szczegółowy wykaz osób które mają prawo w nim przebywać w określonych godzinach. Przebywanie osób spoza listy, albo nawet z listy ale o niewłaściwej godzinie zawsze kończyło się dochodzeniem, kto, po co, dlaczego, etc..

Do tego natrętna ideologizacja. Wcale nie komunistyczna zresztą, tylko "narodowo - patriotyczna"




W PRLu się nie pracowało. W PRL się "było w pracy" Czy się stało, czy leżało, to się należało...

Naprawdę to był najgorszy okres w historii Polski. Gorszy nawet od rozbiorów. No, chyba że uwzględnimy GG. Wtedy faktycznie było gorzej, ale krócej trwało i demoralizacja nie zdążyła zajść tak daleko jak w PRL.

To miałeś pecha.
Gdy rodzice pracowali w dużych zakładach przemysłowych, to dzieci jeździły do zakładowych ośrodków wczasowych - do takich jeździłam ja i do takich wysyłałam moje dzieci.

Do tego natrętna ideologizacja. Wcale nie komunistyczna zresztą, tylko "narodowo - patriotyczna"





Tak, a produkcją zajmowały się ufoludki.....nawet Stara przystosowanego na czas pielgrzymki Jana Pawła II zaprojektowały i wyprodukowały te stworki......

Produkcją deficytu?

Realna produkcja w PRL była trzykrotnie niższa niż obecnie. Nic dziwnego, że nikt się wtedy nie zaharowywał, co niektórzy do dzisiaj wspominają z rozrzewnieniem i głosują na partię która obiecywała ten stan słodkiego nieróbstwa przywrócić.