Nie chodzi ci o słuszność i sprawiedliwość delegalizacji lecz jej wykonalność w świetle naszego mętnego prawa (zresztą stworzonego przez SLD w decydujacym stopniu).

Na kwestiach prawnych delegalizacji partii politycznych się nie znam.

Nie mam nic przeciwko politycznej lewicy.

Problem polega na tym, że SLD z lewicowymi poglądami ma tyle wspólnego, co ja z kosmonautyką. Ludzie o lewicowych poglądach chyba się wreszcie poznali na SLD, skoro mamy taki wynik wyborczy jaki mamy.

Wicepremier zapowiedział, że już wkrótce LPR powróci do pomysłu delegalizacji SLD. Podkreślił, że bezpośrednią przyczyną do zajęcia się ewentualną delegalizacją tej partii było zachowanie i wyszydzanie słów papieża przez posłankę SLD Joannę Senyszyn podczas parady równości w Warszawie.

Delegalizacja jakiejkolwiek partii będzie końcem demokracji.

Jeszcze raz: delegalizacja jakiejkolwiek partii założonej zgodnie z prawem, będzie złamaniem prawa - będzie końcem demokracji.

Partia polityczna - jest to organizacja dobrowolna (oznacza wstępowanie i występowanie z partii). Posiadająca indywidualną nazwę korzysta ona z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych. Organizacja dąży do uzyskania wpływów (metodami demokratycznymi) na kształt państwa i zdobycie władzy. Istnieje zakaz powoływania partii które w programie odwołują się do metod totalitarnych lub w programie lub praktycznie uznają stosowanie przemocy. Metody demokratyczne oznaczają jawność struktur oraz powoływania władz partii w drodze większości. Decyzje podejmowane są w sposób demokratyczny.

SPOSÓB TWORZENIA PARTII POLITYCZNEJ W POLSKIEJ USTAWIE O PARTII POLITYCZNEJ

Konstytucja określa cechy, jakim musi odpowiadać dana organizacja, by mogła zostać uznana za partię polityczna:
1. członkami partii mogą być tylko obywatele polscy,
2. zrzeszać się mogą w partii na zasadach dobrowolności i równości,
3. celem działalności partii jest wpływanie metodami demokratycznymi na kształtowanie polityki państwa i sprawowanie władzy publicznej.

Powiązanie tych 3 cech odróżnia partię polityczna od innych organizacji (stowarzyszeń, zrzeszeń, związków) działających tak w sferze polityki, jak i poza nią. Zarazem przepisy prawne przyznają partią stanowisko szczególne, zwłaszcza gdy chodzi o udział w kształtowaniu życia politycznego (wybory, funkcjonowanie organów przedstawicielskich, dostęp do środków masowego przekazu).

Partia polityczna, aby zostać za taką uznana przez prawo, musi zostać wpisania do ewidencji partii politycznych. Prowadzi ją Sąd Wojewódzki w Warszawie, który nie może odmówić dokonania wpisu, jeśli organizacja pretendująca do miana partii spełnia wskazane wyżej warunki formalne.

W Polsce mamy do czynienia z system rejestracyjnym partii. Sąd wojewódzki w Warszawie dokonuje rejestracji. Sąd sprawdza czy partia spełnia wymogi (między innymi 10.000 podpisów), Podpisujący wniosek muszą mieć ukończone 19 lat.

KONTROLA LEGALNOŚCI PARTII POLITYCZNYCH W POLSCE

Wolność tworzenia partii nie ma charakteru nieograniczonego, bo w Polsce doświadczenia historyczne skłoniły do wprowadzenia pewnych zakazów w tym zakresie. Zakazy te odnoszą się do:

A)programowo-ideologicznego charakteru partii – zakazane jest istnienie partii politycznych:
a) odwołujących się w swych programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu,
b) których program lub działalność zakłada lub dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową,

B) metod i zasad organizacyjnych partii – zakazane jest istnienie partii politycznych, których program lub działalność:
c) zakłada lub dopuszcza stosowanie przemocy w celu zdobycia władzy lub wpływu na politykę państwa,
d) przewiduje utajnienie struktur lub członkostwa.

Organizacja, której charakterystyka odpowiada choćby jednej ze wskazanych wyżej cech, nie może zostać uznana za partię polityczną, a jeżeli występowanie takich cech zostanie stwierdzone w odniesieniu do już istniejącej partii politycznej, może dojść do uznania, że jej cele lub działalność są sprzeczne z Konstytucją, co powoduje likwidację partii. Orzeczenie w tym przedmiocie może wydać tylko Trybunał Konstytucyjny.

W toku swej działalności partie podlegają kontroli. Pierwszej kontroli dokonuje Sąd Wojewódzki w Warszawie (bada czy partia spełnia wymogi). Podczas działania kontrole sprawują wszystkie organy, które są upoważnione do występowania z wnioskiem o wszczęcie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym. Organem nadzorującym jest Trybunał, bowiem tylko on może podejść sankcję w stosunku do partii. Orzeka wtedy w pełnym składzie. Skutkiem orzeczenia uznającego niezgodność działań z konstytucję jest wykreślenia partii z rejestru.
Poza trybunałem konstytucyjnym nadzór w pewnym stopniu sprawuje także Sąd Najwyższy w Warszawie, ale tylko może sprawdzać źródła finansowania danej partii. Orzeczenie sądu ma wtedy taką samą moc jak orzeczenie Trybunału konstytucyjnego.

Na szczęście wedłóg Konstytucji, niedozwolone jest bardzo mało: dyskryminacja, przemoc, totalitaryzm i tajność. LPR praktycznie podpada

Otóż partie te nierzadko starają się dystansować się wobec LPR-u i MW dlatego po ci nie chcą pochwalać ich rasizmu, nacjonalizmu i antysemityzmu.

Ładnie to ująłeś. Nie chcą pochwalać. Ale też nie chcą potępić. Dla mnie takie niedookreślenie to już za dużo, zgodnie z zasadą "unikajcie wszystkiego, co ma chociaż pozór nazizmu". I zgodnie z zasadą, że milczenie wyraża zgodę, a co najmniej przyzwolenie.

zgodnie z tym, co zacytowałem - ani SLD ani LPR nie podpadają w tej chwili pod procedurę delegalizacji, jako że nie wypełniają przesłanek koniecznych do zarzucenia nielegalnego działania partii.

Zgodnie z zasadą, że miilczenie wyraża zgodę, mógłbyś oskarżyć o sympatię z nazizmem każdego obywatela, który publicznie tego nazizmu nie potępił. A to miałoby już niewiele wspólnego z domniemaniem niewinności.

Dla jasności, nie uważam, że LPR, MW czy SLD "wypełniają przesłanki koniecze do zarzucenia nielegalnego działania partii". Nie jestem też za delegalizacją którejkolwiek z nich. podobało mi się jedynie określenie "nie chcą pochwalać"