Problem w tym, ze jak widac, takie diagnozy nigdy nie sa 100%.
A czy uwazasz, ze dziecko zabijane w lonie matki, cierpi "mniej", bo krocej?
Dlaczego idziemy coraz bardziej w kierunku "skracania" cierpien, a nie ich lagodzenia? Bo sami uwazamy, ze ktos cierpi za mocno?

To dość oczywiste.
Bo nie znamy metod aby cierpienie łagodzić.

Zbyt oderwany od rzeczywistości? Weźmy więc bardziej przyziemny: opis tragicznego wypadku samochodowego, w wyniku którego dziecko zostaje poważnie i trwale okaleczone. Co jeszcze musiałoby się stać, aby skłonić ludzi do podróżowania pociągiem? Albo siedzenia w domach.

Opisany przypadek jest oczywiście dramatyczny i w wyniku tragicznego błędu lekarzy została wyrządzona wielka krzywda dziecku i jego najbliższym. Krzywda w zasadzie nienaprawialna. Należy dołożyć wszelkich starań, aby takie przypadki się nie zdarzały. Ale nie jest to powód, aby zmuszać kobiety do rodzenia ciężko upośledzonych dzieci.