Podałam wartość na koniec marca i kwietna 2015r , które ewidentnie przeczą Twojej tezie. Nie uznajesz to sprawdź
http://www.money.pl/pieniadze/nbp/sredn ... 015,3.html

Przy czym ten "test" wymaga zupełnego zignorowania możliwości, że wyborcy w sposób błędny oceniają to, czy żyje im się dobrze, lepiej, czy gorzej, albo kierują się innymi kryteriami niż własny interes - np. błędnie rozumianym interesem kolektywnym, celami ideologicznymi, ślepą lojalnością wobec partii, czy nawet zwyczajnie niskimi pobudkami (o czym pisał pilaster).

[...]

Nie wszyscy mają jednak czas na obserwowanie na bieżąco wydarzeń.
Mają inne, ważniejsze dla nich sprawy na głowie.
Bez obrazy tych osób, ale części z nich łatwiej wcisnąć bzdury.

Dlatego uważam, że trzeba wytykać, pokazywać bzdury jakimi się posługują.

Może jestem jakimś Don Kiszotem.
Jeśli chcemy, aby nasz kraj wrócił do normalnego funkcjonowania takich Don Kiszotów trzeba bardzo, bardzo wiele.

Masz szczęście obserwować jak wraca. Bądź konstruktywny, włącz się w strumień przemian, wspieraj demokratyczna władzę.

Jednak jestem naiwny.

Gdybyś szukał dobra, potrafiłbyś je dostrzec.

Moody's podniosła prognozę deficytu sektora finansów publicznych w 2016 roku z 2,9 proc. do 3,1 proc. PKB (prognoza w projekcie budżetu to 2,9 proc.). Czy to jest pierwszy krok ku obniżce ratingu?

Taka zmiana prognozy może mieć w dalszej konsekwencji negatywny wpływ na rating – twierdzi Jacek Rzeźniczek z Secus Asset Management.

Analitycy agencji widzą ryzyko dalszego rozluźniania polityki fiskalnej po 2016 r. Ich zdaniem odchylenia od deficytów za 2015 i 2016 r. są negatywne dla wiarygodności kredytowej Polski, ponieważ nie są one zgodne z przyjętą ścieżką konsolidacji fiskalnej uzgodnioną z UE – twierdzi Moody’s.

Dodatkowo, wprowadzone zmiany w regule wydatkowej dwa lata po jej przyjęciu wpływają negatywnie na wiarygodność kredytową Polski.

W efekcie podniesienia prognozy deficytu sektora finansów publicznych, analitycy agencji Moody's podnieśli prognozę długu publicznego do PKB do 51,8 proc. w 2015 r. i do 53,1 proc. w 2016.

W projekcie budżetu na 2016 r. założono deficyt sektora finansów publicznych na poziomie ok. 2,8 proc. PKB.

Polska ma w agencji Moody's rating na poziomie A2 z perspektywą stabilną.

Kilka dekad temu ludzie na świecie umówili się, że będą wierzyć agencjom. Trzy firmy podzieliły między siebie rynek: S&P, Moody's i Fitch. Nikt inny się nie liczy. Te firmy miały być niezależne, staranne i obiektywne. Ale nie są.

Rating USA obniżyła największa - S&P. Jej szefem jest filozof i literaturoznawca John Chambers (ubiegłoroczne zarobki - 19 mln dol.). Właśnie wyznał: "Chciałem przede wszystkim ukarać polityków" - cytuje "Rzeczpospolita". Słowa te brzmią co najmniej dziwnie. Sądziłem, że od karania polityków są wyborcy i demokratyczne procedury, a nie prezesi prywatnych ponadnarodowych korporacji finansowych. "Jeśli klimat w Waszyngtonie będzie sprzyjał współpracy między partiami, to może USA odzyskają wysoką notę" - ogłosił inny członek władz S&P. A fe, to brzmi jak szantaż. Mam więc pytanie: kto rządzi polityką? Wyborcy czy jakiś "dyrektor zarządzający" o nazwisku Beers, którego - z pewnością - nie wybraliśmy do decydowania o naszym losie?

"Rzepa" przypomina "osiągnięcia" S&P z ostatnich lat. Piramidka Madoffa cieszyła się wysokim ratingiem do ostatniej chwili. Upadający Enron został zdegradowany z AAA do D (czyli "totalnych śmieci") dopiero wtedy, gdy koncern wystąpił o ochronę przed wierzycielami. Z kolei teraz szacowna S&P pomyliła się przy wyliczaniu długu USA o 2 bln dol. Wykryli to szybko ekonomiści i administracja Obamy. Prezes Chambers beztrosko odparował: to błahostka. Ciekawe. W tak ważnej chwili, kiedy na rating patrzył cały świat; kiedy było jasne, że uzasadnienie tej decyzji będzie czytane uważnie przez wszystkich ekonomistów - otóż w takiej chwili S&P nie potrafi porządnie policzyć słupków. Co w takim razie z milionami innych jej ocen i analiz?

"Wyborcza" cytuje noblistę z ekonomii Paula Krugmana, który przyznał, że USA nie są tak wiarygodnym wierzycielem jak kiedyś, ale - dodał - "ich wiarygodność jest z pewnością większa niż agencji ratingowych".

W przypadku Polski brakuje tylko stwierdzenia:
Jeśli klimat w Warszawie będzie sprzyjał współpracy między rządem a TK i KOD, to może Polska odzyska wysoką notę

To może należałoby w środowisku PiS przyjść po rozum do głowy i przyjąć zasadę nie dzielenia Polaków na sorty, a co za tym idzie podjąć dobrą współpracę z TK I KOD.

Po to, żeby John Cambers został usatysfakcjonowany tym, że znowu politycy chodzą na jego pasku?
Sama nieomylna GW stwierdza, że S&P i jej ratingi działają wbrew demokracji, ale dzisiaj nagle zmienia front i twierdzi, że działania S&P są potrzebne dla obrony demokracji?
Jednym słowem: punkt widzenia zależy od punktu siedzenia?