Obawiam się, że nie tylko na rzeczową, ale na jakąkolwiek dyskusję po tej (i każdej) Żałobie Narodowej, w bliskiej perspektywie - nie będzie "odpowiedniego czasu". Rządzący stali się nijako zakładnikami owej (nie waham się przyznać) "histerii narodowej", a opozycja będzie ją traktować jako kolejną kartę przetargową.
Cóż z tego, że zaniechanie tego typu PRu nic nie kosztuje, a kontynuacja przysparza wymiernych i materialnych strat społeczeństwu - skoro można na tym zbijać kapitał polityczny.
A potwierdzeniem mych przewidywań są opinie partyjnych celebrytów, wyrażane w zalinkowanych przez @Johnnego99 (dzięki) wywiadach. Gowin majacy omamy słuchowe (~"słyszę krzyk zamrażanych embrionów") jest delikatnie popierany przez (quasi lewicowego) Wenderlicha.
Karuzela się kręci - proszę Państwa - a rąsia nie da da zrobić krzywdy, drugiej rąsi karuzel-mechanika.
"To Polska właśnie!" i "o take Polskie walczylim".
(Ja nie, gdyż od dziecięcia wyczuwałem niemiłą woń, kruchtowo-prawicowo-solidarnościowych konotacji!)

Moim zdaniem tak. Śmierć bliskiej osoby to jedno, a żałoba narodowa to drugie. Osobiście nie byłem w takiej sytuacji, by po śmierci bliskiej mi osoby ogłoszono żałobę narodową (nie, nie cierpię z tego powodu, nie mam poczucia niesprawiedliwości itp.), ale nie sądzę, by jakoś szczególnie mi przeszkadzała taka dyskusja. Bliscy osób zmarłych w katastrofach mają w chyba w tych paru kolejnych dniach większe problemy niż to, że ogłoszono żałobę narodową albo że ktoś chce dyskutować o sensowności ich ogłaszania. A jeżeli ktoś odczuwa - jak minister Gowin - dojmującą potrzebę, by cały naród płakał nad śmiercią bliskiej mu osoby, by flagi były z tej okazji opuszczane, a na miejsce przybyli w te pędy premier, prezydent, minister, prymas itp. to uważam - że się tak oględnie wyrażę - że powinien z kimś o tym porozmawiać.

A propos fobii, o której pisałem wyżej, celnie Roman Graczyk:

Pokorne skamlenie, że opozycji nie wypada tych problemów podnosić, bo dopiero co zginęli ludzie, jest niegodne odpowiedzialnego polityka i jest niegodne dziennikarza z prawdziwego zdarzenia. Właśnie dlatego opozycja i prasa powinny się tym zajmować, że zginęli ludzie.

Szacunek dla zmarłych, powiadacie? Dla mnie szacunek tym ludziom oddamy wtedy, kiedy wyjaśnimy powody ich niekoniecznej śmierci. No i jest jeszcze niebagatelna kwestia bezpieczeństwa tych, którzy wprawdzie mieli szczęście nie wsiąść do pociągu w minioną sobotę, ale wsiądą do niego jutro.

Nie może być tak, że niekonieczna śmierć tamtych ludzi będzie alibi dla nieodpowiedzialności polityków i dla bezczynności urzędników zarządzających kolejami. Bo to właśnie wtedy gra się tamtą śmiercią, bardziej niż wtedy, gdy żąda się wyjaśnień.

Na kolei wykorzystano od 2007 r. 1 proc. (słownie: jeden) środków europejskich przeznaczonych na jej modernizację. Co to znaczy? To znaczy, że system jest radykalnie niesprawny.

Oczywiście to nie ma bezpośredniego związku z katastrofą, ale przecież szefowi Urzędu Transportu Kolejowego, ani ministrowi infrastruktury nie stawia się zarzutów karnych. Zarzuty karne to jedno, a skandaliczne działanie systemu (każdy, kto podróżuje koleją, to wie) to drugie.

Błędy ludzkie na kolei i wszędzie zawsze będą się zdarzać. I bardzo współczuję dyspozytorowi, który popełnił ten fatalny błąd. Natomiast domagam się rozliczenia (politycznego i kadrowego) tych, którzy tolerują działanie systemu.

http://fakty.interia.pl/felietony/gracz ... na,1769476

Skończmy z narzuconym nam przez propagandę PO panicznym strachem przed rozliczaniem już właściwie kogokolwiek poza "zwykłymi ludźmi" (jak teraz dyspozytorem) z tego, co się w kraju dzieje, pod pretekstem "niewykorzystywania tragedii w politycznej walce", który, najwyraźniej, zaczyna być stosowany coraz częściej i coraz chętniej w celu zamknięcia ust krytykom. Władza jest od tego, by odpowiadać i ponosić odpowiedzialność - a nie od tego, by chroniono ją za wszelką cenę, szukając kozłów ofiarnych wszędzie indziej. Dość już tego lęku przed powiedzeniem, a nawet tylko zapytaniem, czy PO nie ponosi odpowiedzialności za katastrofy na kolei, ale także np. za sytuację gospodarczą. Nic się Tuskowi i jego hałastrze od tego nie stanie, wręcz przeciwnie.

Odpowiedni czas będzie chociażby miesiąc po katastrofie, problem w tym, że wówczas temat może nie budzić większego zainteresowania.
Chyba że odstępy czasowe między katastrofami, po których ogłaszane są żałoby narodowe, znacząco się skróci


Mnie też nie, ale potrafię sobie wyobrazić, że komuś może przeszkadzać.

A Gazeta Polska jak zawsze odkryła ciekawą ciekawostkę:

Zwrotnice na odcinku Psary–Kozłów, na którym w sobotę doszło do tragicznej katastrofy, remontowała spółka Kombud SA. Jej prezes Ryszard Szczygielski jest związany z Platformą Obywatelską, w 2010 r. był członkiem komitetu wyborczego Bronisława Komorowskiego. Rok później, podczas jubileuszu 20-lecia powstania Kombudu, okolicznościowy medal przyznany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wręczyła Szczygielskiemu ówczesna minister zdrowia Ewa Kopacz.

List pochwalny do zarządu spółki wysłał też ówczesny przewodniczący Parlamentu Europejskiego Jerzy Buzek (PO). W czerwcu 2011 r. Polskie Linie Kolejowe ogłosiły, że to właśnie radomska spółka wygrała przetarg na prace remontowe na odcinku Psary–Kozłów. Koszt usługi wyniósł 12 mln 750 tys. zł. Prace zostały ukończone w niecałe pół roku – odcinek oddany został w grudniu. Spółka remontowała m.in. urządzenia Sterowania Ruchem Kolejowym (np. zwrotnice). To właśnie ich awaria mogła być jedną z przyczyn tragedii.

W spółce Kombud SA zapytaliśmy, na jakiej zasadzie przedsiębiorstwo współpracowało z Polskimi Liniami Kolejowymi, oraz o to, kto odebrał wykonaną pracę. W przysłanym nam mejlu członek zarządu spółki Michał Ilczewski napisał, że zgodnie z treścią oświadczenia o zachowaniu poufności stanowiącego załącznik do umowy z zamawiającym (Polskie Linie Kolejowe) nie może ujawniać żadnych informacji związanych z realizacją prac na odcinku Psary–Kozłów.

Wyremontowany odcinek Psary–Kozłów został oddany do użytku w grudniu u.br. Jest najnowocześniejszy w Polsce. W 2014 r. popędzą nim superszybkie pociągi Pendolino. W założeniach podróż na tej trasie miała być komfortowa, szybka i bezpieczna. Mimo to w sobotę 3 marca w okolicy Szczekocin doszło do katastrofy. Zginęło w niej 16 osób. To największa tragedia na polskich torach od 1990 r.

http://niezalezna.pl/24818-popieral-kom ... trefny-tor

Ależ te przypadki chodzą po Platfor.. po ludziach

GP jak zawsze usiłuje stworzyć jakąś teorię spiskową i jak zawsze na zasadzie gdybologii:
(...) Spółka remontowała m.in. urządzenia Sterowania Ruchem Kolejowym (np. zwrotnice). To właśnie ich awaria mogła być jedną z przyczyn tragedii.

Przykład z taśmami rozmów Sakiewicza z Lepperem dowodzi, że GazPol tylko dzięki teorii spiskowej funkcjonuje.

http://www.youtube.com/watch?v=S-fyEW8-mME

Jap odzielam zdanei autora na ten temat, ze ogłaszanie cigłę załoby narodowej jest przesadzone i jest tylko grą polityczna

Zgadza się,ale nie tylko to

Gdyby nie było PO u władzy to GP upadłaby. Po prostu nie miałaby kogo krytykować, nikt by tez jej nie dostarczał teori spiskowych,na których GP żeruje

Zapewniam, że GP istniała przez całą IV RP, a nawet wcześniej.

Johny szkoda że nie wiedz o tym że GP to masońska gadzinówka

oto przykłady logiki PiSowskiej i GP
http://www.eckardt.pl/maly-przewodnik-d ... owcow.html

Analogicznie jest z PO i jej usłużnych pism.

A GP- pierwszy raz zajrzałam, gdy chciałam się dowiedzieć o ACTA. Nikt o tym nie pisał prócz nich.
Oceniając GP-> dla mnie to przeciwwaga dla G.Wyborczej. Obie mają skłonność do przesady i forsowania wyraźnej linii ideologicznej, żeby nikt nie miał wątpliwości.

Dla mnie GW i GP to antypolskie gadzinówki.
Obie wywodzą się z jednego środowiska - masońskiego KORu.
Do 1990 ludzie związani z PiS jak z PO (dawniej UW) działali ręka w ręke. To o czymś swiadczy

Alternatywą dla GP i GW może być Obywatel

http://nowyobywatel.pl/

Fragment odezwy ideowej:

Najkrócej mówiąc, „Nowy Obywatel” wziął się z niezgody i sprzeciwu.
Z niezgody na to, że wiele z najbardziej palących problemów społecznych jest niedostrzeganych przez media głównego nurtu i wiodące środowiska polityczne. Albo świadomie przez nie pomijanych, w imię partykularnych korzyści.

Ze sprzeciwu wobec kurczowego trzymania się ideologicznych etykietek, co uniemożliwia autentyczną debatę publiczną oraz rozpoznanie realnych interesów poszczególnych grup społecznych.

Ze sprzeciwu wobec zawłaszczenia lub zapomnienia najpiękniejszych polskich tradycji ideowych: patriotycznych, lewicowych, spółdzielczych i ekologicznych, których bodaj najpełniejszym ucieleśnieniem jest Stefan Żeromski. To właśnie w nich, a także w dorobku Pierwszej „Solidarności”, znajdujemy inspirację do naszych działań, dostosowując je do dzisiejszych realiów.

Jak więc widać, jest to dość szerokie spectrum i w sumie każdy może znaleźć coś dla siebie.