Wczoraj ogladnalem urywki "Tomasz Lis na zywo" o sprawie A.Tysiac. Zastanawia mnie czemu jest tu tak malo wypowiedzi katolikow w tonie tej dominikanina Zieby(?). Czy on jest "za dobry" , czy moze jednak to Wy troche przesadzacie?

Dostosowujemy się do tonu naszych adwersarzy.

O to swietnie! Moze komus sie uda.

Bardzo mi się podobała wypowiedź w tej sprawie W. Cejrowskiego (na programie tvp3), który dobrze zauważył, że powinno nazywać się rzeczy po imieniu, a aborcja jest morderstwem! Poza tym pani Tysiąc z tego co wiem nie oślepłaby z powodu ciąży, i wielu lekarzy jej tak powiedziało!
Poza tym pan Wojciech dyskutował z kobietą (nie pamiętam nazwiska), reprezentującą stronę feministek, które "bardzo cieszą się z wygranej pani Tysiąc" jak to powiedziała na wizji. Zastanowiło mnie zachowanie tej pani, gdy pan Wojciech powiedział (przy tym używając gestykulacji rąk), że aborcja to wyrywanie dziecku rączek, nóżek itd. Pani feministka bardzo się wzburzyła i powiedziała: "to wcale nie jest tak! Pan nie rozumie, bo pan nie jest kobietą". To jest po prostu ŚMIESZNE!!! Ja rozumiem, że ta pani mogła myśleć, że mężczyzna nie wie jak to jest być w ciąży itp., ale żeby zaprzeczać, że aborcja to wcale nie jest wyrywanie nóżek, rączek, główki... ?
Ta pani chyba się pogubiła w tym co mówiła...

Poza tym czytałam ten artykuł i to nie Alicję Tysiąc porównuje tam do hitlerowców ale sądy! I jak ktoś nie czytał tego, to może sobie mówić co tylko chce, tyle że to tylko świadczy o kłamstwie, naciąganiu faktów i oczywiście o niesprawiedliwości i subiektywności sądu!

Owszem. tyle ze zadne z tych orzeczeń nie skończyło prawomocnie sprawy. A tak nie może być w cywilizowanym kraju. I tylko tego tyczył wyrok Trybunału.

Ja uważam, że osądzenie winy w sprawie zarzutu odnośnie porównania Alicji Tysiąc do hitlerowców jest wielutną bzdurą! I to właśnie ten wyrok mnie zaszokował!
A co do reszty jak np. nazwanie aborcji - morderstwem, to dajmy spokój, przecież w naszym państwie zabrania się dokonywania aborcji, więc chyba nie będzie wykroczeniem jeśli ktoś nazwie tą zbrodnie morderstwem? Przynajmniej ja tak to widzę!

Nie jest, niestety. Było o tym wyżej. Zresztą, nie tylko za ten jeden artykul sad przyznał jej to odszkodowanie. W skrócie: GN znalazł sobie czarownice do spalenia na stosie , ale ta się odgryzła!

Primo: nie zawsze się zabrania.
Secundo: ależ sąd nawet napisał w wyroku , ze wolno katolikom tak twierdzić!

przynajmniej sąd tak zaznaczył

A czytałeś może ten artykuł? W życiu bym nie powiedziała, że GN porównał Alicję Tysiąc do hitlerowców! A to, że nie tylko za ten artykuł sąd przyznał jej odszkodowanie to wiem...

Pozdrawiam!

Czytałem , czytałem. Nawet gdzieś tam wyżej w wątku jest wklejony. Owszem , bezpośredniego porównania nie ma , ale zestawienie p. Tysiąc i hitlerowców w jednym miejscu to z pewnością nie komplement. Zresztą , zobaczymy w apelacji . A GN ma szczęście , ze sędziowie TPCz go chyba nie czytają. Bo to co napisał ks. Gancarczyk , to po pierwsze bzdura (choćby dlatego , ze cały czas chodzi o konflikt miedzy prawem dziecka do życia , a prawem matki do decydowania o sobie i swoim zdrowiu , co zresztą Trybunał w wyroku napisał. Nie ma więc żadnego "pozwolenia" Trybunału na aborcje, ani tym bardziej odszkodowania "za urodzenie" ) , a po drugie obraza sądu. A TPCz podlega pod francuskie przepisy w tej materii - bardzo ostre

Marek Jurek - Polskie prawo mówi jasno: dzieckiem jest każda istota ludzka od momentu poczęcia.

Wyrok w sprawie: Alicja Tysiąc kontra ks. Marek Gancarczyk, wśród wielu wymiarów, ma również wymiar ustrojowy. Po „sprawie Agaty”, po debacie o in vitro, pojawia się kolejna szczelina w polskim prawodawstwie chroniącym ludzkie życie. Tym razem chodzi o podważenie samych jego podstaw. Ks. Marek Gancarczyk został skazany, mimo (a może dlatego) że bronił prawa małej Julii Tysiąc do urodzenia i życia (a broniąc praw Julii – bronił setek dzieci, które mogą znaleźć się w podobnej sytuacji) oraz prawdy potwierdzonej w polskim prawie, że każda istota ludzka od poczęcia jest dzieckiem (por. art. 2 ustawy o rzeczniku praw dziecka), a także stanowiska polskiego rządu, który sprzeciwił się zasadności wyroku w sprawie pani Tysiąc; i wreszcie stanowiska wielkiej części opinii europejskiej, formalnie wyrażonego w głosie odrębnym hiszpańskiego sędziego do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Sędzia Solecka mówi inaczej: nie wiadomo, czy każda istota ludzka od momentu poczęcia jest dzieckiem. Wydaje się, że założenie sędzi Soleckiej jest całkowicie sprzeczne z założeniami polskiego prawa. Ale jest wąska kładka, którą można połączyć te (powtórzę: wydaje się) sprzeczne twierdzenia; kładka, po której sędzia Solecka może wrócić do Krainy Legalności. Trzeba tylko założyć, że wcale nie jest oczywiste, iż istota ludzka będąca dzieckiem jest jednocześnie człowiekiem. Albo, żeby ściślej trzymać się doktryny sędzi Soleckiej (nie chcę się spoufalać z Panią Sędzią, ale poziom doktrynalny jest wyższy niż urzędowy, autorom doktryn tytuły nie są potrzebne), trzeba uznać, że istnieją różne i równoprawne opinie na temat tego, czy dziecko to człowiek. Swoją drogą ciekawe, człowieczeństwo których jeszcze dzieci budzi wątpliwości sędzi Soleckiej.
(GN Nr 40)

Wyrok komentuje kard. Stanisław Dziwisz

Wyrok skazujący „Gościa Niedzielnego” i Archidiecezję Katowicką przyjąłem z przygnębieniem i z niedowierzaniem.

Oto bowiem zawiodły zwykła logika myślenia i zdrowy rozsądek, a zatriumfowała postawa cywilizacji śmierci.

Śmiem twierdzić, że wyrok ten przywołuje ducha przeszłości, kiedy za prawdziwe słowa płaciło się skazującymi wyrokami sądowymi.

Jarosław Gowin.
Wyrok jest niesprawiedliwy i niebezpieczny. To kolejna faza ograniczania wolności słowa w Polsce i niestety tę wolność ogranicza się zazwyczaj katolikom.

Ten wyrok traktuję jako przejaw szerzenia się w Polsce ideologii poprawności politycznej, która zakazuje nazywać pewne rzeczy po imieniu. Zarzucenie „Gościowi Niedzielnemu” użycia „języka nienawiści” jest określeniem skrajnie zideologizowanym.

Nie rozumiem uzasadnienia wyroku. Sędzia powiedziała, że z punktu widzenia światopoglądu katolickiego aborcja jest zabójstwem i można używać tego sformułowania, ale jednocześnie nie można tych słów używać w odniesieniu do konkretnych osób.

To taka sama sytuacja, gdy nazwie się kradzież złodziejstwem, ale nie można osoby, która ukradła portfel, nazwać złodziejem. To nie ma żadnej logiki.

Paweł Kowal: Kłopot z wolnością słowa

To jest poważny sygnał wskazujący na kłopoty z wolnością słowa w Polsce. Reakcje polityków i środowisk, dla których ważne są nie tylko wartości chrześcijańskie, ale także wolność słowa jako wartość, powinny skłaniać Gościa Niedzielnego do dalszego dochodzenia w tej sprawie racji, by poglądy osób wierzących mogły być w takich sprawach swobodnie prezentowane.

Tomasz Terlikowski.
Wyrok wydany w procesie wytoczonym ks. Markowi Gancarczykowi i Archidiecezji Katowickiej przez Alicję Tysiąc jest zamachem na wolność słowa, prawo do nazywania rzeczy po imieniu i do oceny rzeczywistości z perspektywy wartości wyższych niż doraźne korzyści. Co więcej, jest to zamach z absolutnie kuriozalnym uzasadnieniem.

Sugestia, że możemy mówić o aborcji jako o zabójstwie w sensie ogólnym, a jeśli odniesiemy się do Alicji Tysiąc nie możemy tego powiedzieć, jest niedorzeczna. Mam nadzieję, że ten wyrok nie wpłynie na dalszą dyskusję o aborcji w Polsce.

Wierzę, że my, Polacy – wierzący i niewierzący – wszyscy, dla których życie i wolność słowa mają jakieś znaczenie, bardzo wyraźnie pokażemy, że nie godzimy się na takie standardy. Nie godzimy się na zamykanie ust tym, którzy myślą szerzej i głębiej niż feministki. Nawet więcej! Ten wyrok dyskryminuje tych wszystkich, którzy widzieli kiedykolwiek dziecko za pomocą USG. Jeśli ktoś kiedykolwiek widział dziecko przez USG, wie, że postawa Kościoła nie wynika z dogmatyzmu.

Wierzę, że znajdziemy w sobie tyle siły jako naród Jana Pawła II, żeby się przeciwstawić. Jeśli nie znajdziemy tej siły, to pozostaje mi tylko zacytować i przypomnieć słowa Papieża Polaka, że naród, który godzi się, by zabijano jego dzieci, jest narodem bez przyszłości.

W uzasadnieniu wyroku pani sędzina cały czas powtarzała, że w artykułach „Gościa Niedzielnego” przejawiała się agresywna mowa nienawiści. Ten argument będzie teraz cały czas podnoszony, kiedy katolicy będą mówić, że poza prawem pani Alicji Tysiąc do wzroku istnieje prawo Julii Tysiąc do życia. Pojawia się tu absurdalna sytuacja. Feministki bronią jednej kobiety, a druga ich zupełnie nie obchodzi. Jest przecież dziewczynka, która mogła w ogóle się nie urodzić.

Bronisław Wildstein, na swoim blogu napisał:

Wyrok skazujący “Gościa Niedzielnego” jest precedensowy i niepokojący. To istotny krok w kierunku ograniczenia wolności słowa w Polsce. Wprawdzie sędzia przyznała, że Kościół katolicki ma prawo głosić swoje przesłanie w sprawie aborcji, ale uznała równocześnie, że nie wolno mu odnosić tego do konkretnych osób.

Jest to faktycznie wydrążenie etycznej zasady z jej sensu. Zło w ludzkiej rzeczywistości przejawia się poprzez czyny konkretnych ludzi. Jeśli nie będzie można o tym mówić, to cała etyka staje się mglistą i właściwie niewiążącą konstrukcją, a działania etyczne Kościoła stają się fikcją.

Alicja Tysiąc, która zamierzała dokonać aborcji, zgodnie z nauką Kościoła chciała zabić swoje nienarodzone dziecko. I żadne formułki sędziowskie niczego tu nie zmienią. A sprawa jest tym bardziej oczywista, że chodzi wyłącznie o słowo pisane. Autor i wydawca tygodnika skazani zostali za artykuły, w których postępowanie Tysiąc uznano za naganne. W tekście nikt nie ubliżał jej ani nie wzywał do działań w nią wymierzonych.

Ludzie traktujący serio etykę muszą przyjąć, że osoby łamiące jej podstawowe zasady czynią zło. Zgodnie z orzeczeniem katowickiego sądu każda próba wskazania owego zła może być uznana za naruszenie dóbr tych osób. Charakterystyczne, że sędzia używała języka, którym posługują się lewicowo-liberalne środowiska, próbując narzucić jako jedynie dopuszczalny swój kanon mówienia o świecie, a więc ideologię. “Język nienawiści” księdza Marka Gancarczyka, o którym mówiła sędzia – używając sformułowania oskarżyciela – nie polegał na obelgach ani insynuacjach. Był etyczną krytyką.

W tym kontekście raz jeszcze warto zwrócić uwagę na “trzecią”, sądowniczą władzę. Urasta ona do rangi arbitralnego władcy naszej rzeczywistości. Jako jedyna z władz nie jest kontrolowana przez nikogo, sama natomiast kontroluje wszystkie pozostałe. To sądy coraz częściej zastępują tradycyjną moralność, coraz głębiej wkraczając w nasze życie. Oczywiście sędziowie, wyrokując w sprawach, które nie powinny być poddawane ich osądowi, muszą się na czymś opierać. Nie dziwi, niestety, że coraz częściej widzą rzeczywistość przez pryzmat modnych ideologii.