W takim razie proszę o podanie mi dokładnego cytatu z niedawnego oficjalnego dokumentu Kościoła, w którym Kościół nakazywałby w takiej sytuacji matce poświecenie swojego życia za życie dziecka.
Bo póki co to ja mam wrażenie, że ani nie potrafisz czytać ze zrozumieniem, ani dyskutować. Przedstawiam Ci fakty, to je ignorujesz, zbywasz i zbijasz, bo Ci nie pasują do koncepcji. Tym gorzej dla faktów?


Nie, temat jest o sprawdzaniu zgodności obecnego prawa z zasadami Kościoła. Do tworzenia prawa pod poglądy Kościoła stąd dłuuuga droga. Ale system demokratyczny ma to do siebie, że takie możliwości daje, a przy poparciu większości takie prawo pewnie by powstało. A prawo zgodne z poglądami Kościoła to nie państwo kościelne, klerykalne ani wyznaniowe. Państwem wyznaniowym jest np. Norwegia i jakoś nikt się tam nie burzy, nie zauważyłem też, żeby Kościół odgrywał w tym kraju materialnie dominującą rolę.
Prawo gwarantujące sprawiedliwą płacę za wykonaną pracę byłoby zgodne z nauczaniem Kościoła - czy należałoby zaniechać takiego prawa tylko dlatego, że jest ono zgodne z poglądami jakiejś religii?

Katechizm Kościoła Katolickiego, punkt 2271

Nie łap się już tak naiwnych argumentów. Jeżeli posłowie mają za zadanie coś porównywać, to nie po to by potem rozmawiać o tym przy piwie a raczej po to, by potem jakoś w prawo ingerować.

Ale to ma na celu.
Broniąc przygotowań, raczej bronisz też kwestii osiągnięcia tego celu.

U siebie na blogu jakiś czas temu pisałem o wypaczonej przez Kościół definicji demokracji. Odsyłam. Tu zaś posłużmy się jej prawidłową definicją - a ta mówi, że nie powinno takie prawo powstać, bo system demokratyczny musi szanować wolności mniejszości.

Czymże zatem to jest? Kolesiostwo i kształtowanie prawa pod prywatne interesy? Jakby nie patrzeć - to rzecz zła.
Widzę, że nawet zaprzeczysz definicji, by tylko obronić swoje idee.

Po pierwsze - gdzie Kościół wypowiada sięgdzieś na temat płac?
Po drugie - to, że istnieją punkty wspólne nie znaczy, że jest to prawo zgodne - prawo zgodne to prawo zgodne w całości. Mowa zaś tam o prawie a nie o zgodności konkretnych przepisów.

Zapytam po raz kolejny - jak mają się Twoje antyklerykalne poglądy do chęci narzucenia wszystkim prawa kształtowanego pod naukę religii katolickiej?

Ten punkt nie znajduje w omawianej sytuacji zastosowania. Mówimy o sytuacji, kiedy oba życia są zagrożone i jedno tylko da się uratować, a nie kiedy dla partykularnego, może utylitarystycznego interesu, dokonuje się aborcji. Innymi słowy - KKK 2271 mówi o materii przerwania ciąży, a my mówimy o materii ratowanie życia i ew. zaniechania ratowania jednego życia na rzecz ratowania drugiego życia. Raz jeszcze powtórzę - dla Kościoła oba te życia mają taką samą godność i oba tak samo zasługują na życie


No, prawo zgodne z poglądami Kościoła nie oznacza prawa, w którym innowierców czy niewierzących zmuszano by do działań na rzecz Kościoła, do jakichś praktyk, czy też że pozbawiano by ich jakichś praw. To demagogia co tu prezentujesz


Nie podam Ci dokładnych odnośników. Ale społeczna nauka Kościoła wyraźnie mówi, że robotnik ma prawo do godziwej zapłaty za swoją pracę, mówi też o tym Ewangelia. A pozbawienie robotnika zapłaty jest poważnym grzechem, podpadającym pod kategorię "grzechów wołających o pomstę do nieba"


A umiesz czytać ze zrozumieniem? Już pisałem o moich antyklerykalnych poglądach. Za to nigdzie nie pisałem o mojej chęci "narzucenia wszystkim prawa kształtowanego pod naukę religii katolickiej"

Tak - znajduje zastosowanie. Określa obligatoryjny zakaz dokonywania aborcji niezależnie od celu - czy to aborcja na życzenie czy dla ratowania życia. Przeczytaj ten punkt w całości.

Poglądem Kościoła są też jego kaprysy. Jak Kościół chce kasy - to jak w Polsce, nawet ateista musi na niego płacić i nijak się od tego nie wykręci, chyba, że stąd wyjedzie.

Po co więc tu dyskutujesz i czego tu bronisz?

Nie, nie znajduje. Omawiana przez nas sytuacja nie jest aborcją. Jest nieratowaniem życia dziecka, aby uratować życie matki. To są materialnie całkowicie różne akty


Ja chcę prowadzić rzetelną dyskusję, opartą o fakty. Nie schodźmy więc na poziom kaprysów, tylko trzymajmy się faktycznych poglądów, nauczania etc. Wydawało mi się, że sprawy takie jak "kaprysy" jednego czy drugiego hierarchy, bardziej lub mniej mądre, są poza przedmiotem tej dyskusji. Bo siłą rzeczy nie mogą one być brane pod uwagę przez prawodawcę, i to byłoby poważne nadużycie


Bronię pewnych możliwości, miejsca, które Kościół ma w społeczeństwie, bronię prawa wyboru katolików, bronię prawa publicznego wyrażania swoich poglądów, i kształtowania społeczeństwa, również i poprzez prawodawstwo, w zgodzie ze swoimi poglądami, które siłą rzeczy uznaje się za najsłuszniejsze

A jakie?