Pełna zgoda. Nikt nigdzie nie twierdzi, że Einstein został potępiony. Łącznie ze mną. Ja tylko stwierdzam, że wiara katolicka stawia pewien warunek zbawienia, a jest nim wiara w Jezusa i Jahwe. Skoro Einstein wyraźnie stwierdza że

"Koncepcja osobowego Boga jest mi zupełnie obca i uważam ją wręcz za naiwną"

to chyba nie może zostać zbawiony, przynajmniej według teorii katolickiej, nieprawdaż?

QUas, a co wobec tego znaczą te słowa KKK?

Umrzeć w grzechu śmiertelnym, nie żałując za niego i nie przyjmując miłosiernej miłości Boga, oznacza pozostać z wolnego wyboru na zawsze oddzielonym od Niego

Czyli po śmierci jest już za późno. Jak ktoś PRZED ŚMIERCIĄ nie przyjmie miłosiernej miłości (cokolwiek to znaczy) Jahwe/Jezusa, to skazuje się na potępienie.

Nie, to nie takie proste.

Problem polega na tym, że w Biblii jest tyle różnych warunków zbawienia, że faktycznie ciężko się w tym połapać.

Zresztą co to jest to całe potępienie? Oddalenie od Jahwe. Jak ktoś całe życie żył z dala od Jahwe, to i po życiu da sobie radę, nie? W końcu wyznawca boga A, żyje po życiu w oddaleniu od wszystkich pozostałych bogów. Tak czy nie?

masz rację, mówi się i pisze na ten temat bardzo dużo
często sprzeczne rzeczy (wywodząć długo i zawile
że nie ma żadnej sprzeczności)

Ja przyjmuję naukę SV II - mowiącym o tym, że
poza Kościołem nie ma zbawienia, jednak nie oznacza to,
że poza kościołem katolickim nie można się zbawić.

jak chcesz to zrozumieć przeczytaj
http://www.teologia.pl/m_k/zag05-03.htm#2

nas ten temat jest też osobny wątek
(wciąż aktywny)

Widzisz sam jak wielka jest Boża wielkoduszność!
Nie rozumiem, co Ci w tym ujęciu nie odpowiada?
No chyba, że uważasz, że Bóg (w ujęciu chrześcijanskim) czyha na każde potknięcie, żeby tylko kogoś potępić.
Gwarantuję Ci, że nie.
Gdyby tak było po co posyłałby swojego Syna na świat?


Jak wiesz po śmierci, poznanie Boga będzie (według naucznia biblijnego i chrzescijańskiego) doskonałe.
Doskonałe poznanie Boga wzbudzi nieskonczone pragnienie przebywania z Nim jako z wiecznym szczęściem. Dlatego też poznanie w sytuacji, gdy człowiek doprowadził do swego potepienia, będzie skutkowało wieczną rozpaczą.
Nikt sobie z tym nie da rady, gdyż jest to "robak nieugaszony", rozpacz, której nie załagodzi nic.
Bóg, neistety nie obiecuje potepionym grzesznikom wiecznej amnezji i wiecznego życia składajacego się z doczesnych, małych radości, ale przestrzega przed wieczną rozpaczą i brakiem nadziei.
Czy możesz napisać, że jeśli żyjesz całe swoje życie nie znając najwapanialszej kobiety na świecie, która jest spełnieniem wszystkich Twoich marzeń i wyobrażeń to poradzisz sobie nawet wtedy, gdy ją spotkasz, poznasz, zostaniesz nią oczarowany tak, że stwierdzisz, iż nie możesz bez niej żyć, i... dowiesz się, że nie jest już dla Ciebie?

Pisał też wiele innych rzeczy niekoniecznie genialnych..

Zobacz kto go założył Kontynuację tego offtopu proponuję prowadzić właśnie tam.

No ale problem w tym, że decyzję trzeba podjąć za życia. A za życia nie da się osiągnąć poziomu doskonałego poznania i nieskonczonego pragnienia, a po śmierci, jak rozumiem, jest już za późno. No i jeszcze pozostaje kwestia tego, co będzie, jak ktoś dozna nieskończonego pragnienia przebywania z innym bogiem niż akurat ten, którego wyznaje...

Szkoda że nie za swoje pieniądze...

No wiesz Jajko....Państwo które chce miec wykształconych obywateli ma obowiazek łożyc pieniądze na oswiatę. Kosciól tez sie do tego dokłada....co pewien czas jest robiona w kościołach zbiórka na KUL czy też PAT.

Jakoś podejrzanie dużo jest tych instytutów i uczelni jedynie słusznego Kościoła finansowanych przez Państwo, ale to temat na oddzielny wątek...

Bóg jest z definicji jeden.
Nieważne jak się Go nazywa
Widzę jednak, że bawisz się w uniki. Twoja sprawa.

Z czyjej definicji?? To, że ktoś tak sobie coś zdefiniuje, nie powoduje, że rzeczywistość jest zgodna z jego definicją, nie sądzisz? Uniki? Jakie uniki?

Witam,

Jest to mój pierwszy post na tym forum, a do rejestracji i wpisu zainspirował mnie niniejszy wątek dotyczący Einstaina.

By zrozumieć cytowaną na wstępie dyskusji wypowiedź fizyka, należy zapoznać się z jego życiorysem. O ile jego geniusz naukowy nie pozostawia wątpliwości, o tyle morale, a raczej brak jego, wyjaśniają postawę wobec wiary. Nie jest tajemnicą, że Einstain prowadził niespotykanie rozwiązłe życie seksualne, żonie przecież postawił warunek - jeśli chce przy nim być musi zaakceptować jego zwyczaje. Jego wyjazdy naukowe zawsze powiązane były z eskapadami na kobiety, a że znany był i sławny już za życia, "zaliczanie" nawet trzech kobiet w jednym dniu było nierzadkim zjawiskiem. To tylko mały element jego osoobwości, ale pozwalający nieco zrozumieć jego stosunek do wiary.

Pozdrawiam