W moim małym i z zasady spokojnym miasteczku patriotyzm przejawił się ostatnio we włomotaniu przez tzw. starszą młodzież dwóm obywatelom Ukrainy. Kolega, który zdawał mi relację, twierdzi, że wyglądało to tak, że do dwóch siedzących w barze Ukraińców podeszło dwóch młodych patriotów (patriotów w sensie, że jeden miał koszulkę z orłem i jakimś sloganem) i zagaiło ""A Wy co - Ukraińcy, banderowcy?" na co tamci twierdząco pokiwali głowami, zapewne zatrybiwszy tylko tyle, że pyta się ich o narodowość. W ciągu kolejnych dwóch minut obaj goście ze wschodu dostali po twarzy, przy czym jednemu dodatkowo złamano palec.

Ot, modny nowoczesny patriotyzm w praktyce.

No, wreszcie jakiś fachowiec, przynajmniej z wykształcenia:
http://www.money.pl/gospodarka/wiadomos ... book_money

P. Kukiz odsłania co nieco na co idą wydatki z 500+.....pięciokrotnie wzrosła ilość interwencji policji
w domach rodziców otrzymujących 500+, to są dane policji, które oczywiście nie są ujawniane.

Bardzo trafne spostrzeżenia. Przy czym stąd tylko krok do skojarzenia z diagnozą kliniczną, niekoniecznie wpływającą na intelekt. Według mnie nie jest to jednak Zespół Aspergera. Ludzie z ZA są, zwykle, prawdomówni. Być może wynika to z tego, że lubią porządek, a nieprawdy, półprawdy i manipulacje wprowadzają chaos.

Macierewicz natomiast ciągle wprowadza chaos osobiście. Potrafi sam sobie zaprzeczać i często zmieniać swoje teorie, z absurdalnych na bardziej absurdalne.

Co jest jeszcze istotne, sprawia wrażenie, jakby jego celem były prowokacje. Na moje oko, działania i wypowiedzi Macierewicza zbyt często mają taki efekt, aby było to nieświadome. Wygląda to tak, jakby lubił naginać granice i jeździć po bandzie.

Nierzadko Macierewicz jest uznawany za "paranoika". Tylko, że paranoik raczej powinien być zwykle spięty, a nie tryskać humorem i epatować samozadowoleniem. Dlatego nie podejrzewam, aby był szczery w swoich paranoicznych pomysłach.

Najpierw piszesz, że pewno potrzebuje proporcjonalnie częściej, niż bezdzietni, a potem, że to strzelanie pieniędzmi w ciemno. Poza tym kwestia niepotrzebowania pomocy dla zapewnienia minimum socjalnego a kwestia niepotrzebowania wsparcia dla wysłania dzieci na kolonie czy dodatkowe lekcje języków obcych to dwie różne sprawy.


Zgadza się. Dlatego jestem przeciwnikiem tego programu.


Za to w tym punkcie z krytykami 500+ nie mogę się zgodzić


Górnego limitu liczby dzieci czy wysokości zarobków?


Dokładnie, limit dolny zapewne ma na celu ograniczenie kosztów.

Tak, to dobra nominacja, a jak na PiS nawet bardzo dobra Jeszcze parę takich wyjątków od reguły by się znalazło, jak np. prezes PZU.

Tak, tylko w przeciwieństwie do Glapińskiego, jest "odwoływalny" i może tańczyć tak jak Kaczyński zagra.

No cóż prokuratura uznała, że plakat o treści KOD, Nowoczesna, GW, Lis, Olejnik i inne ladacznice - dla was nie będzie gwizdów, będą szubienice, nie stanowi groźby jedynie był polemiką ze zdarzeniem......czyli młodzieńcy lejąc Ukraińców zastosowali polemikę ze zdarzeniem niefortunnej odpowiedzi tychże.

Macierewicz to raczej połączenie paranoika z megalomanem - stąd jego radosne samozadowolenie z własnej doskonałości i wielkości.

Miałem na myśli brak górnego limitu wysokości zarobków, ale jasnym jest, że górny limit dzieci również powinien być obecny, aby nie promować nieodpowiedzialności i bezmyślności.

Wiesz, Soul33, sa naprawde dobre rodziny z dziesieciorgiem potomstwa.
Osobiscie uwazam, ze kontrole (bez)celowosci wydawanych srodkow sa lepsze. Ludzie, co prawda, kontroli nie lubia, ale uczciwi nie maja czego sie bac, a niezaradnym mozna by pomoc. No i nieuczciwym zmienic na bony rzeczowe. Bo co dzieci sa winne?

Tyle, ze do tego znowu potrzeba armii urzednikow...

Zależy, jak zdefiniujemy "dobrą rodzinę". Bo dziesięciorgu dzieci nie da się poświęcać należytej uwagi. Bez dużych środków finansowych nie da się nawet pomóc w lekcjach, ani porządnie wyposażyć do szkoły.

Jezeli matka jest w domu i ma energie, wyksztalcenie i jest kreatywna, to wszystko sie da. W koncu nie masz tych dzieci rok po roku i kiedy rodza sie najmlodsze, to starsze juz praktycznie wyfruwaja. Poza tym, co to znaczy “pomoc w lekcjach“? Mi nikt nie pomagal, a gdyby co, to jest starsze rodzenstwo. Ktos na pewno pomoze.

A w koncu porzadni ojcowie z dobrym zawodem nie musza miec tylko dwojki dzieci?

Sa blogi matek wielodzietnych, ktore udowadniaja, ze jest to mozliwe. Nawet wyjazdy na wakacje zagranuczne z czescia potomstwa (bo reszta juz z rodzicami nie jezdzi).

Jestem przeciw wrzucaniu wszystkich do jednego worka. Zaniedbac mozna nawet jedynaka.

Nie ma takiej możliwości, aby wiedzieć, że dziecko nie będzie potrzebować pomocy w lekcjach, dopóki nie pójdzie do szkoły. Bardzo często trzeba z dzieckiem posiedzieć przy odrabianiu zadań przynajmniej przez pierwsze lata szkoły.
Drugi ważna kwestia, to zawsze jest szansa, że któreś dziecko, przykładowo siódme, urodzi się chore, które będzie potrzebować wyjątkowo dużo opieki i choćby człowiek padł trupem, nie wyrobi się z opieką nad pozostałą szóstką, choć z trójką dałby jakoś radę.

Koniecznie sprawdziłbym też statystyczne szanse na zgon lub istotne uszkodzenie zdrowia przy rodzeniu dziesiątki dzieci przez kilkanaście lat.

Aczkolwiek nie wykluczam, że są rodziny, którym dobrze się to wszystko udaje, tylko jestem przekonany, że, po pierwsze, jest to rzadkość, a po drugie, jednak także łut szczęścia. Nie sądzę, aby większość takich rodzin mogła dobrze sobie radzić.

Dlatego jestem za jakimś limitem. Może to być np. sześcioro dzieci.

Soul, rozbijasz przysłowiowe g...o na atomy. Może lepiej nie wychodź z domu, bo Cie samochód potrąci . Ryzyko choroby istnieje zawsze, niezaleznie od ilości potomstwa. Moze być tez tak, że dziecko/dzieci zostana sierotami. To co? Lepiej nie mieć dzieci?
Nie sądze, aby ktokolwiek planował więcej niż troje/czworo dzieci, ale (nie mówie tu o patologiach) jesli pojawia sie kolejne, to przyjmuje czasem z radością, czasem z obawą, ale przyjmuje, bo dla niego życie jest święte. I w takiej normalnej, zdrowej, wielodzietnej rodzinie nawet z chorobą sobie poradzą.
Z kolei w wielodzietnych rodzinach (tych zdrowych) nie ma egoizmu, zazdrości itp.

Rozmawiamy o dziesiątce dzieci, a nie czwórce plus nieplanowane. Ja tak naprawdę nie wiem, kiedy rodzenie dzieci staje się wykraczającym poza normę obciążeniem dla organizmu kobiety. Od 15? 20? Bez przerwy dokąd można?

Może faktycznie zanadto wnikam w szczegóły ale nie bardzo jest nad czym debatować, bo bez porządnych badań statystycznych i tak się nie obejdzie, abym mógł się przekonać, że tyle dzieci to dobry pomysł.

Trochę znam się na badaniach i łatwo przychodzą mi na myśl różne hipotezy ale wiem też, że ostatecznie trzeba je sprawdzić.