No tak, czyli wszystko jasne. Nuncjusz kłamie, a abp Wielgus, który 3 razy zmieniał wersje wydarzeń mówi prawdę. Stara baśń.



Słuszna uwaga.

Podpis abp. Wielgusa w materiałach SB został sfałszowany
Życie Warszawy/a.

Słynny podpis „Grey” z materiałów SB, który miał sporządzić abp Stanisław Wielgus, został sfałszowany – wynika z ekspertyzy grafologicznej sporządzonej w jednym z zachodnich laboratoriów kryminalistycznych na zlecenie Centrum Ekspertyz Prawnych Zrzeszenia Prawników Polskich - informuje Życie Warszawy.
W rozmowie z dr. Waldemarem Gontarskim, dyrektorem Centrum Ekspertyz Prawnych Zrzeszenia Prawników Polskich czytamy:

- Dlaczego podjął się Pan obrony abp. Wielgusa?

- Nie chodzi o obronę konkretnej osoby abp. Wielgusa, tylko o obronę prawa i europejskich standardów prawnych. Z równą zawziętością broniłem Józefa Oleksego, jak teraz bronię Wielgusa. A robię to, ponieważ należy reagować na bezprawie.

- Skąd tak stanowcze stwierdzenie, że oskarżenie abp. Wielgusa to bezprawie?

- Mamy już dużą dozę pewności, że podpis arcybiskupa „Grey” w dokumencie SB został sfałszowany. Mieliśmy utrudnione zadanie, by to sprawdzić, bo nie mamy dokumentu tylko mikrofilm. Centrum Ekspertyz ZPP zamówiło jednak analizę grafologiczną w jednym z laboratoriów w zachodniej Europie. Specjalnie zrobiliśmy to za granicą, żeby mieć pewność bezstronności; ze względu na panujący u nas klimat nawet grafolodzy mogą przecież podchodzić do sprawy emocjonalnie. Właśnie otrzymałem wynik: podpis został sfałszowany. Grafolodzy orzekli, że litery mają różne kształty i podpis nie został sporządzony a la longue, czyli jednym pociągnięciem ręki.

- W jakim konkretnie laboratorium zostało wykonane badanie?

- Tego nie mogę na razie powiedzieć ze względu na dobro sprawy. Zapewniam tylko, że to bardzo wiarygodna instytucja kryminalistyczna. Teraz zresztą możemy przeprowadzić kolejne analizy w Polsce, żeby potwierdzić wynik. Ja już jestem spokojny o rezultat.

- Ile kosztowała analiza i kto ją sfinansował?

- Dosyć drogo, ponieważ robiłem to na cito – kilkanaście tysięcy dolarów. Zapłaciłem z prywatnych pieniędzy, z moich honorariów.

- Powiedział już Pan abp. Wielgusowi o tym sensacyjnym wyniku?

- Nie, jeszcze nie zdążyłem. Jestem za granicą i właśnie dostałem tę istotną informację od moich współpracowników. Arcybiskup dowie się więc o tym pewnie z Życia Warszawy. Oczywiście, po powrocie do kraju będę z nim rozmawiał. I z całych sił będę go namawiał do wytoczenia procesu gazetom, które twierdziły, że to jego podpis. Widzi pan, żeby nikt nie musiał udowadniać, że nie jest wielbłądem, ustalono pewną zasadę w postępowaniu karnym i cywilnym; zasadę, którą akceptuje również orzecznictwo strasburskie. Otóż, według niej, jeżeli jakieś media twierdzą, że podpis jest podpisem Wielgusa jako agenta, to te media muszą to udowodnić. Niech więc próbują. My jesteśmy już przygotowani, żeby przeprowadzić kontrdowód.

- Komu konkretnie Wielgus powinien wytoczyć proces?

- Bez wątpienia „Gazecie Polskiej”. Chciałbym, żeby proces został również wytoczony abp. Kowalczykowi, nuncjuszowi apostolskiemu. Ten człowiek bardzo dużo naszkodził i nie chodzi tu tylko o to, że wprowadzał w błąd papieża. Pewne jego wnioski uogólniające i bardzo daleko idące miały charakter zniesławienia.

- Czy w procesie będzie Pan miał jakieś inne atuty poza ekspertyzą?

- Zobaczymy... Ale powiem panu jeszcze jedną ciekawą rzecz. Trzy tygodnie temu występowałem w audycji radiowej, po której skontaktował się ze mną były funkcjonariusz SB. I powiedział mi, że to on sfałszował podpis Wielgusa.

- To chyba dla Pana idealny świadek! Czy spotkał się już Pan z nim i namawiał do wyznania tego publicznie?

- Nie, bo widzi pan, esbecy nie są dla mnie wiarygodni i nie powinni być wiarygodni dla nikogo. Ja się dziwię, że Sąd Lustracyjny uznał ich wiarygodność, zwłaszcza w sprawach pań Zyty Gilowskiej i Małgorzaty Niezabitowskiej. W świetle teorii dowodów oni nie mogą być uznawani za wiarygodnych, bo są zainteresowani sprawą, mogą się np. obawiać pociągania do odpowiedzialności prawnej za fałszowanie dokumentów. Ale ten esbek był dla mnie bardzo cenny, bo dzięki niemu zwróciłem uwagę na podpis.

rozmawiał Marcin Szymaniak

Biskup mówił - o ile pamiętam - że raz coś podpisał. W aktach są dwa podpisywane różnymi pseudonimami komplety dokumentów. Rozumiem, że późniejszy jest sfałszowany.

Sweetchild - też się nad tym zastanawiam...

Lucyno, czyli ty uważasz, że nuncjusz kłamał, a arcybiskup plącząc się w wyjaśnieniach i zmieniając wersje zdarzeń mówił prawdę?



Czyli podpis o zobowiązaniu do współpracy (w zamian za paszport) jest prawdziwy. Czyli zarzuty z tym podpisem związane, i z późniejszym kręceniem arcybiskupa również. Jak i wyniki prac obu komisji, które stwierdziły fakt takiego zobowiązania.

Tekst z Mysli polskiej.


Szanowny Panie Redaktorze! W „Wiadomościach Polskich” nr 18 w Londynie w 1943 roku ukazał się artykuł Zygmunta Nowakowskiego, artykuł ów dotyczył sprawy katyńskiej, rzezi dokonanej na polskich oficerach, rzezi wykonanej przez NKWD. Sprawa odległa, tak się wydaje. Odległa, ale jak jątrząca się rana – powraca. A to tylko dlatego, że polityczny system naszych sąsiadów ze Wschodu unikał prawdy! To był system sowiecki, ale dziś… w Polsce "wolnej” jest również stosowany!!! Dziś również unika się prawdy, i tak jak dawniej tę prawdę się zwalcza! W jaki sposób?! Ano… przemilczeniem!!! Sprawa Arcybiskupa Stanisława Wielgusa - znikła! Czemuż to? Pełne plwocin usta zamilkły? Czemuż to!? Dziennikarze zamilkli z poczucia chrześcijańskiego obowiązku przebaczenia? Czy też może z powodu faryzeuszowskich spekulacji?! Sprawa Arcybiskupa Stanisława Wielgusa poróżniła część społeczeństwa polskiego. Ci, którzy wierzą w nieomylność TVN-u muszą jakoś pływać, dryfować w tej kloace pomówień, a ci, którzy znają homilie Arcybiskupa Wielgusa – wiedzą za co nasz polski kapłan został zakatowany.

W "Wiadomościach Polskich" nr 18 w Londynie w 1943 roku ukazał się artykuł Zygmunta Nowakowskiego, fragment jego podaję! "…W kościele, poprzez katafalk powinny spotykać się ręce, które dotąd stroniły od uścisku. Mam na myśli ręce wszystkich Polaków, do jakiejkolwiek by należeli partii i jakąkolwiek by uprawiali politykę. Myśl o grobie olbrzymim, o rzezi potwornej, o kilkunastu tysiącach pomordowanych, myśl ta jest elementem siły. Może ona zjednoczyć nas naprawdę, wytworzyć jedność rzeczywistą, opartą nie na pozorach, ale wchłaniającą wszystkich bez reszty. Bo nie ma Polaka, który by drugiemu Polakowi nie uścisnął mocno i uczciwie ręki, dzisiaj, gdy na odległość wielu tysięcy kilometrów patrzymy wszyscy w otwarty grób pod Smoleńskiem…”
Rodacy! Zabili nam biskupa Wielgusa! Zabijają kolejnych polskich księży! I zabiją! Za prawdę! Oszczerstwami, plugastwami, pomówieniami! A my nie protestujemy? My patrzymy na to spokojnie? Rodacy – „mam na myśli wszystkich Polaków, do jakiejkolwiek by należeli partii”… Otwiera się ponownie "grób olbrzymi", jak w Katyniu, a może i większy, bo on nie tylko ciałami usłany będzie… w tym grobie spoczną również nasze bezwolne, tchórzliwe umysły!

Prawda
( nuncjuszowi apostolskiemu w Polsce
abp Józefowi Kowalczykowi)

W lochu więziennym, pośród nocy
otwarły się przed Prawdą drzwi...
Ktoś wołał Boga, ktoś pomocy,
a inny tylko liczył łzy.

Wiatr zachichotał, potem załkał,
kropla po murze skapywała…
We drzwiach stanęła naga prawda,
w źrenicy naga łza błyszczała.

Za biurkiem siedział on, notował,
nie spojrzał nawet w Prawdy stronę.
wiatr się unosił i wciąż wołał,
poniósł cierpienie nieskończone...

- Nazwisko!?
- Prawda!
- Kłamiesz suko!
- Nazwisko!?
- Prawda!
- Ot zeznanie...
Bykowiec w celi zabrzmiał głucho:
- Nazwisko!?
- Prawda!
- Kłamiesz!... Kłamiesz!

On miał skórzaną czapkę ciemną,
bykowiec też skórzany był.
Wiatr wbił się w niebo, w nieśmiertelność
i żalił się, i łkał, i wył!

A on z kabury wyjął broń:
- Nazwisko!?
- Prawda... Przecież wiesz!
Wysyczał mierząc prosto w skroń:
- Ty podła suko, ciągle łżesz!

Kropla po murze skapywała,
gdy naga prawda umierała...

On tylko krzyknąć zdążył jeszcze:
- To za to… że ty suko… jesteś!!!

A dziś tak samo. W środku nocy,
przed prawdą się otworzą drzwi!
Boga zawoła ktoś! Pomocy!
Znów zalśnią Prawdy krople krwi...

Lusia Ogińska

A ja proponuję, zamiast uprawiać tutaj jakąś demagogię i dalej starać się "wybielać" publicznego kłamcę, przeczytać to:


http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... 92304.html

Ekspertyzy nie wykonał sąd. W ekspertyzie nie podano, czy porównano podpis z podpisami, które złożył Wielgus na dokumentach kościelnych z tego okresu. A tak właśnie powinno się stać.

Crosis

Paschalis, nikogo nie uwazam za klamce jezeli nie mam na to rzetelnych dowodow.

Twoje pytanie "Lucyno, czyli ty uważasz, że nuncjusz kłamał, a arcybiskup plącząc się w wyjaśnieniach i zmieniając wersje zdarzeń mówił prawdę?"
jest zle zadane, gdyz pewne rzeczy z gory sugerujesz.


Wiele osob wierzylo w prawdziwosc dokumentow przed ich ekspertyza.
Nikt nie zastanawial sie nad tym, co podpisal arcybiskup Wielgus ale naiwnie uwierzyli gazetom.

Paschalis, arcybiskup Wielgus wszystko wyjasnil, moze nie doczytales, ze masz jeszcze watpliwowsci.

Crosis, bardzo Cie prosze, nie wydawaj pochopnych sadow o arcybiskupie Kosciola ktorego sie wyparles.

Lucyno, istnieje oczywista sprzeczność między tym co mówi abp Wielgus, a tym co mówi nuncjusz. Zacytowałaś pana Gontarskiego, który twierdzi, że nuncjuszowi należy wręcz wytoczyć proces za to co powiedział o abp Wielgusie (!). Stąd moje pytanie czy utożsamiasz się z tą opinią, z wypowiedzi, na którą się powołujesz?

Co do abp Wielgusa to cały czas zaprzecza, że wprowadził w błąd Stolicę Apostolską, więc nie jest tak, że stanął w pełni w prawdzie. A jego obrońcy relatywizują jego postawę wobec SB gorsząc wiernych.

Co do wynurzeń dr Gontarskiego to poza słusznymi zarzutami, które przedstawił Crosis i tym co napisałem powyżej, że jeden sfałszowany podpis nie zmienia istoty rzeczy (czyli podpisania lojalki w zamian za wyjazd) warto zacytować głos rozsądku:


źródło: http://fakty.interia.pl/fakty_dnia/news/abp-zycinski-o-zenujacej-sugestii,866061,2943

Otóż to.

Jak puszcze wodze fantazji.........to znów poruszam sie w kategorii teorii
spiskowej.Oj kreca ci funkcjonariusze, krecą nadal.Strach pomyslec jak to naprawdę było.

Poprawka:

Z tego oświadczenia biskupa wynika, że jeśli już to fałszywy powinien być pierwszy, a nie drugi podpis. Do drugiego biskup się przyznał.

Paranoja

Paschalisie, zadziwia mnie Twoj stosunek do tej calej sprawy.
Wszyscy jestesmy grzesznikami, kaplani rowniez. Grzechy kaplanow naszego Kosciola powinny nas dopingowac do jeszcze gorliwszej modlitwy za nich.
Wszyscy jestesmy slabi, a szatan najbardziej atakuje kaplanow.
Dlatego dziwi mnie to, ze stajesz na pozycji sedziego, a tylko Bog moze nas ocenic sprawiedliwie.
Nie nam jest oceniac naszych kaplanow bo nasze sady nie beda nigdy sprawiedliwe. Nie znamy wnetrza, mysli drugiego czlowieka.
Dlatego czasem lepiej jest zamilknac dla dobra sprawy i Kosciola.
Kosciol nasz, ma i tak sporo wrogow poza jego murami, dlaczego mamy im pomagac?
Jezeli w Twojej rodzinie bedzie sie dzialo zle, to nie bedziesz chcial tego, aby ktos obcy sie do Waszych spraw mieszal.

Arcybikup spowiada sie czesciej niz zwykly smiertelnik, i Bog juz mu wszystko wybaczyl (znow to powtarzam). Jezeli w to nie wierzymy, to zaprzeczamy w Milosierdzie Boze.

"Ani w myślach, ani w spowiedzi Świętej nie powinno się wracać do win wyznanych na poprzednich spowiedziach świętych. Dzięki naszej skrusze, Jezus przebaczył je w sakramencie pokuty. Tam On sam stanął przed nami i naszymi nędzami, jako Wierzyciel wobec niewypłacalnego dłużnika. Gestem nieskończonej wspaniałomyślności podarł i zniszczył weksle zapisane przez nas grzechami. Na pewno nie umielibyśmy spłacić naszych długów, gdyby nie przyszła nam z pomocą Jego Boska łaskawość. Powracanie do tych win, chęć ponownego wydobywania ich z zapomnienia po to, aby raz jeszcze otrzymać za nie przebaczenie tylko dlatego, że mamy wątpliwość, czy zostały one rzeczywiście i wspaniałomyślnie odpuszczone, czyż nie jest aktem nieufności wobec dobroci, która dała dowód ich przebaczenia?"

Lucyno - nie przesadzaj.

To, że Bóg komuś przebaczył, to jedno, to że w pewnych sytuacjach trzeba do tego wrócić myślami, to drugie. Zupełnie nie po to, by "raz jeszcze otrzymać za nie przebaczenie tylko dlatego, że mamy wątpliwość, czy zostały one rzeczywiście i wspaniałomyślnie odpuszczone", tylko dlatego, że tego wymaga sytuacja.

Zakaz wracania myślą uniemożliwiłby przesłuchiwanie mordercy, który już się wyspowiadał (bo ma o tym nie myśleć, a prokurator go zmusza). Uniemożliwiłby również dawanie świadectwa. Spisywanie wspomnień, chyba że tylko dobrych...

Jotko, rzeczywiście trochę to dziwne. Jak widać dr Gontarski zaprzecza słowom arcybiskupa Wielgusa.

Tak czy inaczej moralny kontekst pozostaje bez zmian. Arcybiskup świadomie i dobrowolnie podpisał zobowiązanie do współpracy ze służbami specjalnymi PRL-u w zamian za wyjazd zagraniczny. Później wypierał się tego do momentu gdy 2 komisje orzekły, że taki podpis złożył. Wtedy dopiero po objęciu urzędu metropolity wyraził skruchę i przyznał się, że podpisał lojalkę. Za namową Watykanu ustąpił z funkcji. Niestety wciąż zaprzecza, że oszukał Ojca Świętego, a wielu hierarchów wciąż nazywa białe czarnym woląc krytykować nie grzech, ale tych którzy prawdę o grzechu ujawnili (media).

Jak dla mnie więc cała sprawa jest odwracaniem kota ogonem.


Lucyno, jak zwykle uciekasz od tematu i mieszasz krytykę postawy arcybiskupa z potepieniem jego osoby. Odpowiednie cytaty z Biblii już podawałem więc nie będę się powtarzał. W każdym razie krytyka grzechu publicznego biskupa nie tylko nie jest nieewangelicznym sądzeniem, ale jest wręcz obowiązkiem chrześcijanina jeśli może to zapobiec publicznemu zgorszeniu. A przypomnijmy, że mamy tu do czynienia z poważnym grzechem publicznym biskupa i relatywizowaniem go przez wielu hierarchów. A to może być poważnym zgorszeniem dla wiernych. Gdyby cała hierarchia zgodnie nazwała czarne czarnym, a białe białym to nie byłoby problemu i nie trzeba byłoby o tym ciągle mówić.

Nie bardzo też rozumiem skąd wiesz co na spowiedzi powiedział arcybiskup? Bo ja jego spowiedzi nie znam i w związku z tym nie wyciągam z niej żadnych wniosków. Znam natomiast publiczne wypowiedzi arcybiskupa i to, że ciągle zaprzecza, że wprowadził w błąd Stolicę Apostolską, o czym mówił nuncjusz.

Dlatego, odpowiedz mi na pytanie kto mija się z prawdą abp Wielgus, czy nuncjusz? I jaką wagę mają dla ciebie słowa dra Gontarskiego, na które się powołujesz: są oszczerstwem, czy prawdą o postawie nuncjusza?

Podpisy!
Podpisy!
Podpisy!
Klotnie!
Sprzeczki!
Dowody!
Rozprawy!
Argumenty!
Powatpiewania!

A czy jest jeszcze miejsce na zrozumienie, wybaczenie, milosc, milosierdzie?

Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny (Łk 6, 36).

"Dziecko, nie pozbawiaj biedaka możliwości życia i oczu potrzebujących nie męcz zwlekaniem! Nie zasmucaj duszy głodnego i nie pobudzaj do gniewu człowieka w jego niedostatku! Serca rozgniewanego w większy zamęt nie wprowadzaj i nie zwlekaj z datkiem dla potrzebującego... Nie odwracaj oczu od proszącego i nie dawaj człowiekowi powodu, aby cię przeklinał... Wyrwij krzywdzonego z rąk krzywdzącego, a gdy sądzić będziesz, nie bądź małoduszny" (Syr 4,1-9).

"Kto ludziom dobrze czyni i ich braki z miłosierdzia opatruje i winy odpuszcza, ten obraz Boży na sobie nosi i jest podobny do Pana Boga. Jak gdy syn do ojca bywa podobny, mówimy: to prawy syn jego - tak gdy ludziom czynimy dobrze, a miłosierdzie im okazujemy, twarz Boską niejako na sobie wyrażamy, tak, iż Aniołowie i ludzie sprawiedliwi, patrząc na miłosierne uczynki nasze, mówią: to prawy syn Boży, prawdziwie podobny do Ojca swego... żadne przedniejsze ziarno na roli serc waszych stać się nie może jako miłosierdzie, które jest obrazem Trójcy Świętej, najprzedniejszą cnotą chrześcijańską, wypełnieniem zakonu Bożego, świadectwem wiary dobrej, owocem pokajania prawego, wykonaniem miłości ku Bogu, pomocą do uznania i nabycia skruchy, oczyszczeniem grzechów, pomnożeniem cnót i sprawiedliwości, błogosławieństwem na dniu sądnym i wprowadzeniem do nieba".
P.Skarga