W polityce nie ma sympatii, są wyłącznie interesy i tą dewizą pan Orban się kieruje.

Wracając do PiSu, niestety kontynuują oni ścieżkę śp. Józefa Piłsudskiego, który prowadził "wojenkę" polityczną na dwóch frontach, czym ostatecznie przyczynił się do zawarcia sojuszu pomiędzy III Rzeszą a ZSRR. Na tle gospodarczym II RP podążała w kierunku ZSRR, gdzie na 10 lat przed PRLem praktycznie niczym się nie różniła. Oczywiście PiS nieustannie zwiększając administrację oraz realizując politykę socjalną, za jakiś czas mocno walnie głową w mur, tylko pytanie czy wówczas naród zmądrzeje oraz postawi na republikańską/kontrrewolucyjną prawicę, głoszącą powrót do polityki praw i zasad rodem sprzed I wojny światowej, czy dalej będzie brnąć w demokratów, KODy, PO, N itp, co akurat potwierdza tezę postrewolucyjnego świata iż po rządach populistów następują rządy złodziei i na odwrót. To błędne koło które trwa "wiecznie" i należy je przerwać. Trzeba sobie zdać sprawę iż cała scena polityczna po pierwszej wojnie światowej (bynajmniej tu na zachodzie), to spadkobiercy rewolucjonistów francuskich (oni w swoim czasie zostali obaleni) jak październikowych.

Co do PiS-u i ich pomysłów gospodarczych to początkowo liczyłem na Morawieckiego ale coraz bardziej mi podpada.
Giełda No cóż. To system naczyń połączonych. Czarny PR robili nam ci co władzy nie chcą oddać. Czyli Sikorscy itp. osobniki. Myśle ze powoli bedą odbudowywać pozycje. Ale cała Europa jest mocno rozchwiana. Głownie z powodu problemów imigrantów. Druga sprawa to waląca się strefa euro. I upadek strefy to kwestia czasu.
Czytałem opracowańie w którym jakiś socjolog wieszczył ze po wyjściu GB z UE będzie rozpad UE na mniejsze unie. I wlasnie grupę V4 określał jako taka alternatywę. Niby cała UE współpracuje ale w mniejszych grupach bardziej.
Powoli wracają państwa narodowe. Widzę to tak ze coraz bardziej na zachodzie Europy wzrastają wpływy narodowe a z nimi niechęć do UE a na wschodzie jest coraz więcej euroentuzjastów.

Patrząc dalej na nasz grajdołek zwany Polska to mam wrażenie ze PiS nie ma konkurencji. PO słaba i wewnętrznie skłócona, nowoczesna przez lidera odbierana jest przez Polaków jako partia kabareciarzy, Kukiz jest chwiejny, lewicy zasadzie nie ma.
Nie sadze żeby alternatywa było to co mój przedmówca pisze. Republikanie to nie europejska bajka. Osobiście brakuje mi partii o poglądach republikańskich takich jak w USA. Ale partia taka ńie przekroczy progu wyborczego. Nie ma takich zwolenników w RP

Nie do końca się rozumiemy. Chodzi mi o to iż gospodarka socjalna, a także demoliberalna oparta na "wiedzy" tzw. spekulantów pokroju S&P, to jedna strona tego samego medalu. Doktryną obydwu jest polityka (centralne sterowanie), aniżeli rzeczywiste funkcjonowanie naczyń połączonych w rynkowej przestrzeni. Rząd PiSu popełnił tu karygodny błąd pompując kasę w giełdę. Należało spekulantów olać i zamiast tego uprościć gospodarkę, obniżyć podatki...



Dokładnie są to wpływy narodowo-socjalistyczne, podtrzymujące dalej nienormalność, lub wręcz narodowo-radykalne, dążące do kolejnych rewolucyj. Celem tego drugiego jest oczywiście poszukiwanie idealnego ustrojstwa (de facto narodowego-komunizmu). Błędne koło polityki XX-wiecznej. Narodowy-socjalizm/radykalizm wyraźnie wiąże/myli naród ze społeczeństwem, co jest przyczynkiem do dalszej roszczeniowości różnych grup społecznych. Normalnością jest natomiast narodowy-konserwatyzm z gospodarką ograniczoną o wartości moralne, lub narodowy-liberalizm z całkowicie wolnym rynkiem. Oba ustroje tym bardziej różnią się aniżeli dwa powyższe, gdyż oparte są o wartości kontrrewolucyjne, tzn. nomokratyczne, łacińskie, chrześcijańskie, stąd jednocześnie są antybrukselskie (nie mylić z antyeuropejskimi, gdyż UE takowych wartości nie reprezentuje) jak również antydemokratyczne, w przeciwieństwie do nacjonalistów akcyjnych/reakcyjnych, głoszących swą doktrynę w oparciu o władzę ludu na która się powołują (np. III Rzesza). Nacjonalizm kontrrewolucyjny dąży do zaprowadzenia politycznego porządku prawnego sprzed I wojny światowej, stąd funkcjonuje w oparciu o system republikański bądź monarchię, czego osobiście bardziej jestem zwolennikiem. Wartości kontrrewolucyjne przed wojną na scenie politycznej reprezentowała Endecja, dzieląca się na dwie frakcję: narodowo-konserwatywną Dmowskiego, oraz narodowo-liberalną Rybarskiego, Taylora. Z kolei w Chile w wyniku krwawego przewrotu władzę przejęli narodowi-liberałowie z Pinochetem na czele. Oczywiście samego czynu nie pochwalam gdyż jestem legalistą, ale fakt faktem, po przejęciu władzy zaprowadzono tam kontrrewolucję.

I to niby był ten powrót do tych przedrewolucyjnych "chrześcijańskich wartości moralnych", o których piszesz?
Odbywał się poprzez tortury i mordowanie setek czy tysięcy przeciwników politycznych?
To ja dziękuję.
No bo i czym - poza skalą - różni się to od Rewolucji Październikowej?

I jakoś bandycie Pinochetowi nie przeszkadzało niezwykle blisko współpracować z takim choćby Walterem Rauffem, jak i zresztą i z innymi hitlerowskimi zbrodniarzami wojennymi.
Nie raziło go, że to narodowo-socjalistyczni rewolucjoniści?

Dokładnie.....dziwaczne zatem radosne wskazywanie przez PiS "sojuszników" w przywódcach współpracujących równolegle z UE i Putinem, przy stosunku PiS do Putina.

XIX wiek był wiekiem normalności i największego rozkwitu gospodarczego w historii Europy, gdzie nawet marksiści mogli głosić swe poronione teorie bez jakichkolwiek represji, stąd przeciętny mieszkaniec Europy wiedział iż czerwona hołota dąży do rewolty i zaprowadzenia demokracji, której wówczas każdy trzeźwo myślący się bał (słusznie). Demokratów uważano za wykolejeńców, dążących do zaprowadzenia ustroju niewolniczego i odebrania ludziom ich własności, a dzisiaj za sprawą federastów brukselskich się ich szanuje. Paradoks! To XX wiek zaprowadził nam pseudoelity polityczne, dwie wojny światowe, nazizm, komunizm, socjalizm, złodziejską oligarchię, co miało swój zaczątek u stóp demokracji. Jedni używali jej do demokratyzowania prawa w celach złodziejskich, drudzy powołując się na lud głosili populizmy, jeszcze inni używali demokracji do okradania ludu w celach roszczeniowych i socjalnych. Nic więc dziwnego że tam gdzie demokracja, tam nie może być normalnie, wręcz panuje tyrania.



Nie rozumiem czego to ma dowodzić? Otóż faktem jest iż w Chile po przewrocie zaprowadzono kontrrewolucję, w przeciwieństwie do Polski, gdzie władza legalnie wybrana zaprowadziła rewolucję. Wówczas było to najbogatsze państwo ameryki łacińskiej. Oczywiście tamtego Chile już nie ma, bo w wyniku referendum lojalnościowego, Pinochet w 1988 zrzekł się władzy, jednocześnie zachowując dożywotni mandat poselski. Swoje zrobiła zrobiła tu zachodnia agentura, działająca na rzecz wielkiego lobby korporacyjnego, stąd skutecznie udało się zduraczyć umysły. Wielkimi strumieniami pompowano kasę w opozycję i dziś chilijczycy realizują swoje "szczęście" z demokratami, socjalistami, oligarchami.

Czyli cel uswieca srodki? Te ofiary jedynie slusznej sprawy byly konieczne? Ofiary rewolucji to zbrodnie?

Ja bym tak nie postąpił. Uważam że Pinochet popełnił błąd, bo odcisnęło to piętno na jego dalszym sprawowaniu władzy i dało pretekst do instalowania agentury w celach szerzenia demokracji. Jeżeli już dokonywać przewrotów to szybko, skutecznie, bezboleśnie i co najważniejsze z wojskiem, gdyż tylko armia gwarantuje zaprowadzenie ładu. Lud przeważnie dąży do rewolucji czyli dalszej nienormalności. Ja preferuje środki legalne, czyli przejęcie władzy wedle obowiązujących reguł i dopiero następnie zaprowadzenie kontrrewolucji. Można to zrobić na dwa sposoby:

1. Posiadając większość w Sejmie
2. Zawiesić obowiązujące zdemokratyzowane prawo i zaprowadzić wyłącznie prawo

Tymczasem PiS stawia na demokrację w czystej postaci, czyli bezprawie, jednocześnie psując państwo, a jak wspominałem hierarchia wygląda następująco:

prawo > zdemokratyzowane prawo (antyprawo) > demokracja (bezprawie)

A co to jest “wylacznie prawo“? Kto je definuje? Demokratycznie wybrany Führer?

[quote="prawicowiec"]
XIX wiek był wiekiem normalności i największego rozkwitu gospodarczego w historii Europy, gdzie nawet marksiści mogli głosić swe poronione teorie bez jakichkolwiek represji, stąd przeciętny mieszkaniec Europy wiedział iż czerwona hołota dąży do rewolty i zaprowadzenia demokracji, której wówczas każdy trzeźwo myślący się bał (słusznie).

Chyba trochę przesadzasz z tym "przeciętnym mieszkańcem".
W XIX w. w Polsce 80% ludności stanowili chłopi (w takiej Galicji nawet 85%). Z tego ponad połowa to chłopi bezrolni i pańszczyźniani.
Sądzisz, że wizja zaprowadzenia demokracji spędzała tej dominującej klasie społecznej sen z powiek? Albo że uważali oni demokratów za "wykolejeńców, dążących do zaprowadzenia ustroju niewolniczego i odebrania ludziom ich własności"?

Może być to władza autorytarna (władza autorytarna z zasady jest kontrrewolucyjna, gdyż jest rozsądna), jednak mając na względzie przyszłość narodu, bez konstytucji się nie obędzie. Być może przyszły władca będzie chciał zapisać się na panteonie historii, zaprowadzając rozdawnictwo, czyt. socjal. Chcąc być zapamiętanym przez lud jako "dobroduszny władca", powoła się na demokrację, gdyż żadne zasady, prawa, nie będą jego ograniczały. Jest to oczywiście fałszywa retoryka, gdyż za parę srebrników rozdanych w ramach pamięci, zapłacą następne pokolenia. Jeszcze inny monarcha powoła się na demokrację w celach ambicjonalnych, a jak wiemy nie każdy władca musi też być mądry.

Konstytucja oparta na prawie rzymskim winna określać zbiór zasad, nakazów, zakazów, przyzwoleń.

A byc moze nie. I bedzie wataszka dbajacym o kabze wlasna i kumpli.

Uwazasz, ze konstytucja powinna byc kodeksem prawa (karnego)? Nie ustawa zasadnicza?

To moze od razu Dekalog zatwierdzic jako prawo z uzupelnieniami ze Starego Testamentu? Po co kolo na nowo wymyslac?

@mikkel

Oczywiście nie poruszam tu wątku terytorium państwa polskiego z okresu XIX-wieku, a zachodniej Europy.

W zasadzie mówiąc o przeciętnym Europejczyku, mam na myśli ówczesną klasę średnią (mieszczan), czyli tych samych którzy się dzisiaj powołują się na demokrację. Jak widać w ciągu ostatnich 100 lat rewolucji obyczajowej, skutecznie udało się ludziom zduraczyć umysły. Idea demokratyzacji świata w XIX wieku wychodziła ze strony środowisk czerwonych (socjaliści, socjaldemokraci, marksiści, komuniści, anarchiści, etc.) i skutecznie porwała w szczególności środowiska robotniczo-chłopskie, niestety wkradła się również na uniwersytety, za sprawą pseudoelit.

Odsyłam do wcześniejszych komentarzy. Doskonale opisałeś przykład państwa opartego na zdemokratyzowanym prawie, a ja nawiązuje do kontrrewolucji czyli państwa prawa. W takim systemie nawet pan Tusk zachowywałby się jak trzeba, gdyż interpretacja prawna by nie obowiązywała, lecz orzekanie.



Każda ustawę można zmienić, a nawet ją zdemokratyzować. Prawo im starsze tym lepsza, a jeszcze lepsze jest wtedy kiedy trudno je zmienić.

Kael pisze ze konstytucja powinna byc kodeksem prawa a nie ustawa zasadnicza . ustawa zasadnicza a konstytucja to jest to samo . wstrzymam sie z komentarzem odnosnie autorki tych wypocin bo mi znowu dadza bana na dwa tygodnie .